ارتباط بین کرونا و بیماری پارکینسون چیست ؟

کووید-19 و پارکینسون چه ارتباطی با هم دارند ؟

دکتر «پاتریک براندین»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کلورادو، درباره کووید-19 و پارکینسون می‌گوید: «یافته ها نشان می‌دهد عوارض جانبی عفونت کووید ۱۹ نظیر التهاب و آسیب به سیستم عروقی، مبنای ابتلاء به بیماری پارکینسون است.»

به گفته محققان، عفونت‌های ویروسی نقش مهمی در آغاز اولین مراحل بیماری پارکینسون دارند چراکه این ویروس‌ها منجر به مرگ سلول‌های مغزی تولیدکننده دوپامین می‌شوند. دوپامین ماده شیمیایی ضروری است که فقدان آن موجب بروز مشکلات حرکتی نظیر لرزش و رعشه می‌شود.

همچنین یک فرضیه دیگر این است که از آنجائیکه بین لخته شدن خون با سیستم عروقی در مغز ارتباط وجود دارد، این شرایط می‌تواند به منظقه مغزی تولیدکننده دوپامین آسیب وارد کند و فقدان دوپامین می‌تواند منجر به بیماری پارکینسون شود.

در تمامی موارد، تصویربرداری مغز، کاهش عملکرد سیستم دوپامین مغز را نشان داد که شبیه به بیماری پارکینسون است. هیچ یک از افراد دارای سابقه ژنتیکی بیماری پارکینسون نبودند.

کرونا چه بیماری است ؟

ویروس‌های کرونا خانواده بزرگی از‌ ویروس‌ها هستند که می‌توانند حیوانات و انسان‌ها را بیمار کنند.

تعداد زیادی از ویروس‌های کرونا که تاکنون شناخته‌شده‌اند، موجب ابتلا به طیفی از عفونت‎های دستگاه تنفسی در انسانها می‌شوند. که از سرماخوردگی تا ابتلا به بیماری‌های شدیدتری مثل سندروم تنفسی خاورمیانه (مرس-MERS) و سندروم تنفسی حاد (سارس-SARS) متغیر هستند.

ویروس کرونایی که به تازگی کشف شده است عامل ابتلا به بیماری کووید-19 است.

ویروس کرونایی که به تازگی کشف شده است موجب بیماری عفونی کووید-19 میشود. این ویروس نوظهور و بیماری ناشی از آن، تا قبل از شروع طغیان اخیر در دسامبر سال 2019 در شهر ووهان،کشور چین، ناشناخته بود.

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون نوعی اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که بر روی حرکت تأثیر می گذارد. علائم به تدریج شروع می شود گاهی اوقات با یک لرزش کوچک در یک دست که فرد به سختی متوجه آن می شود شروع می شود. علاوه بر لرزش ها که بسیار رایج هستند، این اختلال معمولاً باعث خشکی یا کند شدن حرکت نیز می شود.

در مراحل اولیه بیماری پارکینسون ممکن است حالت چهره به میزان کم بیانگر این بیماری باشد. ممکن است دست ها هنگام راه رفتن تکان نخورند. حرف زدن فرد ممکن است آرام یا مبهم شود. علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت بیماری و با گذشت زمان بدتر می شود.

ارتباط بین کرونا و پارکینسون

افراد نباید به منزل فرد ۷۲ ساله‌ای که به پارکینسون مبتلاست بروند و در صورت رفتن باید اصول بهداشتی را رعایت کنند؛ چرا که او بیش از دیگران در معرض ابتلا به کروناست.

مهم‌ترین و تاثیرگذار‌ترین عامل ابتلا به ویروس کرونا بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری‌های ریوی، بیماری‌های قلبی، سوء تغذیه و نداشتن تغذیه مناسب است.

سه گزارش منتشر شده و توضیح احتمالی دلیل ابتلا به پارکینسون در اثر کووید-19 در مقاله ای که 21 اکتبر به صورت آنلاین در مجله علوم عصبی به چاپ رسید به بحث گذاشته شد.

براندین رئیس مرکز علوم نورودژنراتیو در موسسه تحقیقاتی ون اندل گراند راپید است و از همکاران او در تالیف این تحقیق می توان به آویندرا ناث، کارشناس ارشد موسسه ملی سکته و اختلالات عصبی و دیوید بکهام، کارشناس ارشد و دانشیار بیماری های مسری در دانشگاه Anschutz کلرادو در آرورا، اشاره کرد.

آن ها گزارش می دهند که سه بیمار مذکور 35، 45 و 58 ساله بودند. هر سه دچار بیماری شدید تنفسی شدند و به بستری شدن احتیاج پیدا کردند. بعد از مصرف داروهای پارکینسون، علائم پارکینسون در دو بیمار از بین رفت. بیمار سوم بدون مصرف دارو بهبود یافت.

تصاویر مغزی هر سه بیمار حاکی از علائم کلاسیک بیماری پارکینسون بود. هیچ یک از بیماران سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون یا پارکینسون مقدماتی را نداشتند. لازم به تضیح است که در پارکینسون مقدماتی بیمار هیچ گونه علامت پارکینسون را ندارد اما در معرض خطر ابتلا به این بیماری است. یک بیمار تحت آزمایش ژنتیک قرار گرفت و نتایج نشان داد هیچ گونه متغیر خطرناک پارکینسون در ژن او وجود ندارد.

براندین می گوید: “موارد ابتلا به پارکینسون حاد در بیماران مبتلا به کووید-19 بسیار قابل توجه است. این وضعیت در افراد نسبتا جوان، یعنی بسیار جوان‌تر از میانگین سنی بروز پارکینسون، رخ داد و هیچ یک سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون یا نشانه های اولیه پارکینسون مقدماتی را نداشتند. بنابراین شواهد بسیار تعجب برانگیز است.”

او افزود: “معمولا بیماری پارکینسون به تدریج پیشرفت می کند اما در این مورد، بیماری به سرعت رخ داد.” به باور براندین، کووید-19 دیر یا زود احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را بالا می برد.

“شاید بیمار جوان از کووید-19 جان سالم به در ببرد اما پیش بینی می‌شود که دچار علائم عصبی، مانند مه مغزی و افسردگی شود. می دانیم که این اتفاق در بلندمدت رخ می دهد. این وضعیت با آسیب مغزی در ارتباط است و شاید فرد بعدها دچار بیماری پارکینسون شود.”

براندین توضیح می دهد شواهد بیشتر حاکی از این است که کووید-19 می تواند تاثیرات بلندمدت، از جمله مشکلات عصبی، داشته باشد که یکی از این مشکلات عصبی بیماری پارکینسون است. بنابراین ارتباط بین کووید-19 و بیماری پارکینسون قابل انکار نیست.

به نظر او ظاهرا کووید-19 فقط یک بیماری حاد نیست که فرد از آن جان سالم بیرون می برد یا نمی برد. بسیاری از افراد از تاثیرات بلندمدت آن رنج خواهند برد.

اگر ثابت شود که چنین بیماری های جدی مانند پارکینسون از عوارض کووید-19 است، اهمیت جلوگیری از ابتلا به ویروس در بین جمعیت دو چندان می‌شود.

براندین اظهار داشت: “این مسئله ایده تلاش برای رسیدن به ایمنی گروهی را زیر سوال می برد. این که درصد زیادی از جمعیت را در معرض ویروسی قرار دهیم که از آن شناخت کافی نداریم، ایده خوبی نیست.” نویسندگان این مقاله می گویند تلاش برای رسیدن به ایمنی گروهی در بلندمدت عواقب فاجعه باری به دنبال دارد.

سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند برای پیشگیری از ابتلا به کرونا به هیچ عنوان از منزل خارج نشوید و تا حد امکان از تردد‌های غیر ضروری در مکان‌های عمومی و شلوغ به صورت جدی پرهیز کنید.