آیا اختلال نعوظ در آقایان با جراحی ایمپلنت آلت درمان می شود؟
جراحی ایمپلنت آلت و درمان مشکل اختلال نعوظ
جراحی ایمپلنت آلت درمانی مناسب برای آقایانی است که از مشکل اختلال نعوظ رنج می‌برند و از دیگر روش‌های درمانی نتیجه نگرفته‌اند. متخصص اورولوژی پروتز آلت را در یک عمل جراحی مستقیماً داخل آلت و کیسه بیضه (اسکروتوم) قرار می‌دهد تا مرد بتواند به نعوظ برسد. پروتز آلت انواع مختلفی دارد که متخصص نوع مناسب را با توجه به نیازهای بیمار توصیه می‌کند.
ویاگرا و دیگر داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ توصیه می‌شود، برای تمام آقایان موثر نیست؛ در این شرایط پروتز آلت تناسلی به کمک بیمارانی می‌آید که از دارودرمانی نتیجه نگرفته‌اند. اختلال نعوظ مشکلی جسمی و روانی است که مرد نمی‌تواند آلت را تا زمان دخول راست نگه دارد. ایمپلنت آلت به مردان کمک می‌کند تا به نعوظ برسند و نعوظ را حفظ کنند. البته پروتز آلت میل جنسی را افزایش نمی‌دهد و آلت را بلندتر نمی‌کند.
کاندیدای مناسب جراحی ایمپلنت آلت بیماری است که:
با اختلال نعوظ دائم مواجه است.
دچار مشکل بدشکلی و یا آتروفی آلت است.
از دارو درمانی نتیجه نگرفته است یا داروها عوارض جانبی ایجاد کرده است.
ساز و کار عملکرد ایمپلنت آلت
ایمپلنت آلت دستگاهی است که طی یک عمل جراحی از راه برش ایجاد شده در کیسه بیضه یا در پایین شکم، دقیقاً بالای آلت داخل آلت قرار داده می‌شود. پروتز آلت تناسلی در دو نوع بادی و غیربادی وجود دارد. دستگاه معمولاً با آب نمک (سالین) پر می‌شود و بیمار پمپی را که در کیسه بیضه قرار دارد، تحت کنترل دارد.
هنگامی که بیمار پمپ را فشار می‌دهد، آب نمک از مخزن قرار گرفته کنار مثانه وارد خود پروتز واقع در داخل آلت می‌شود. دستگاه داخل آلت دو سیلندر دارد که درون سیلندرهای نعوظ جای می‌گیرد. هنگامی که این سیلندرها باد می‌شود و آب دستگاه را پر می‌کند، بیمار به نعوظ می‌رسد و آلت راست می‌شود. در پایان رابطه جنسی نیز بیمار می‌تواند باد پروتز را تخلیه کند.
انواع ایمپلنت آلت
پروتز آلت دارای دو نوع اصلی است:
ایمپلنت منعطف (غیربادی)
پروتز منعطف معمولاً از یک جفت میله تشکیل می‌شود که طی عمل جراحی داخل بافت‌های مخصوص آلت (کورپورا کاورنوس) قرار داده می‌شود. بیمار موقعیت آلت و میله‌ها را به طور دستی تنظیم می‌کند. این دستکاری تاثیری بر بلندی یا قطر آلت ندارد.
مزایا و معایب پروتز منعطف
استفاده از این نوع پروتز برای بیمار و همسرش آسان است، کافی است پروتز رو به بالا خم شود تا آلت راست شود. در پایان رابطه نیز می‌توان پروتز را رو به پایین خم کرد.پروتز منعطف انتخابی مناسب برای آقایانی است که چابکی کمی دارند، برای مثال آقایان مبتلا به بیماری‌های التهابی مفصل یا بیمارانی که نمی‌توانند به خوبی از دستان خود استفاده کنند.
پروتز منعطف کاملاً در بدن مخفی می‌شود، تمام بخش‌های پروتز داخل بدن قرار می‌گیرد، البته نعوظ دائمی برای اکثر مردان بسیار آزاردهنده است.پروتز غیربادی ساده‌ترین عمل جراحی جایگذاری را دارد.پروتز غیربادی ارزان‌ترین نوع ایمپلنت آلت است و انتخابی مناسب برای آقایانی است که تحت پوشش بیمه نیستند.
حس و ظاهر غیرعادی. تحلیل رفتن و نازک شدن تدریجی بافت آلت و بخش اعظم درد و ناراحتی پس از عمل به این علت است که آلت باید برای نعوظ پیوسته تنظیم شود.
پروتز (ایمپلنت) بادی
پروتز بادی از دو سیلندر تشکیل می‌شود که طی عمل جراحی داخل آلت قرار داده می‌شود و می‌توان آن را با استفاده از مایع تحت فشار منبسط کرد. لوله‌هایی، سیلندرها را به مخزن مایع و پمپ متصل می‌کند. بیمار پروتز را با فشار دادن روی پمپ کوچکی باد می‌کند که زیر پوست کیسه بیضه قرار داده می‌شود. پروتز بادی برخلاف پروتز منعطف قطر و طول آلت را نیز بیشتر می‌کند و ظاهری طبیعی به آلت می‌دهد. استفاده از پروتز بادی آسان است و تمام بخش‌های آن داخل بدن قرار داده می‌شود. پروتز بادی دارای دو نوع است.
پروتز بادی دو بخشی
- سیلندرها شکل غیرطبیعی دارد و آلت را شبیه به جارو با سر چهارگوش می‌کند.
- این نوع پروتز به مرور بافت آلت را تحلیل میبرد و نازک می‌کند.
پروتز بادی سه بخشی (چند تکه‌ای)
چون برای راست کردن آلت مقدار بیشتری مایع وارد سیلندرها می‌شود، پروتز بادی سه بخشی بیشترین میزان سفتی آلت را به دست می‌دهد.اگر از این نوع پروتز استفاده شود، بدنه آلت در حالت عادی شل و نرم‌تر از زمانی است که از پروتزهای دیگر استفاده می‌شود، به همین دلیل بیمار احساس راحتی بیشتری دارد.
پروتز سه بخشی تنها پروتزی است که هنگام راست یا شل بودن حس و شکلی عادی به آلت می‌دهد. بسیاری از بیماران مجرد گزارش می‌دهند که همسرشان پس از ازدواج متوجه وجود پروتز در آلت نشده است.چون پروتز کمترین فشار را در حالت عادی به آلت وارد می‌کند، احتمال این که باقیمانده عضله آلت و بافت سر آلت در اثر اعمال فشار تحلیل برود، کمتر است.
از طرفی برای جایگذاری این نوع پروتز باید عمل جراحی گسترده‌ای انجام شود که بهتر است برای انجام آن به جراحان اورولوژی مجرب مراجعه نمود.چون آلت پس از جراحی شل و آویخته است، بیمار کمترین درد را پس از عمل تحمل می‌کند.
جراحی پروتز (ایمپلنت) آلت
عمل جراحی ایمپلنت آلت تناسلی را می‌توان به سه مرحله زیر تقسیم‌بندی کرد:
آمادگی قبل از درمان
بیمار یک ساعت قبل از شروع عمل آنتی بیوتیک‌هایی مانند وانکومایسین و جنتامایسین دریافت می‌کند تا احتمال عفونت کاهش یابد و بدن بهتر با باکتری‌ها مقابله کند. موی زائد ناحیه شرمگاهی تراشیده می‌شود و پس از آن شستشوی 5 دقیقه‌ای انجام و پوست برای جراحی آماده می‌شود.
جایگذاری سیلندر پروتز آلت
سیلندر پروتز طی مراحل زیر داخل آلت قرار داده می‌شود:
- برش و آماده‌سازی
- جداسازی اولیه و نمایان کردن محل جایگذاری
- ایجاد فضا برای جایگذاری پروتز و اندازه کردن بافت آلت
- انتخاب پروتز آلت
- جایگذاری سیلندر و امتحان کردن آن
- بستن شکاف به روش کورپوروتومی (Corporotomy)
- جایگذاری پمپ آلت
- جایگذاری مخزن
- به هم وصل کردن قطعات پروتز
- بخیه زدن نهایی
مراقبت پس از عمل
مراقبت ویژه و دقیق پس از عمل برای دستیابی به نتیجه مطلوب بسیار مهم است. از بیمار خواسته می‌شود تا سه روز پس از عمل تا جایی که می‌تواند به پشت دراز بکشد. به بیمار هشدار داده می‌شود که نباید تا دو روز روی کیسه بیضه بنشیند، چون این کار پمپ را بالا میبرد. همچنین از بیمار خواسته می‌شود که آلت را تا زمان باد شدن پروتز صاف و رو به بالا به سمت ناف نگه دارد.
پروتز زمانی باد می‌شود که بیمار بتواند به راحتی باد آن را تخلیه کند؛ این زمان معمولاً 4 تا 8 هفته پس از جراحی است. البته اگر جداسازی بافت حداقل باشد و هموستاز مناسبی به دست آید (خونریزی قطع شود)، برخی بیماران این توانایی را دو هفته پس از عمل به دست می‌آورند.
پس از آن که بیمار توانست پروتز را باد و خالی کند، متخصص از بیمار می‌خواهد این کار را هر روز یا هر دو روز یک بار در یک وان آب داغ تکرار کند تا کاملاً مسلط شود و هیچ ناراحتی را در بدنه آلت حس نکند.
هزینه جراحی پروتز آلت چقدر است؟
هزینه جراحی پروتز آلت به هزینه جراح، هزینه بیهوشی، تجهیزات اتاق عمل و قیمت پروتز بستگی دارد. این جراحی باید توسط متخصص مجرب و ماهر انجام شود. متخصصین اورولوژی و جراحان پلاستیک شایسته‌ترین پزشکان برای انجام جراحی ایمپلنت آلت هستند.
همچنین بخوانید:
علت کجی مادرزادی آلت تناسلی آقایان چیست؟ آیا قابل درمان است؟
