تاثیر مرگ والدین بر کودکان، آثار روانی مردن پدر یا مادر بر فرزندان
مرگ پدر و مادر یکی از دردناک‌ترین اتفاقات زندگی هر شخصی است. کودکان به طور طبیعی به والدین خود وابسته‌اند؛ بنابراین تاثیر مرگ والدین می‌تواند برای کودک سخت و ناگوار باشد. این رویداد بحرانی و اثرگذار می‌تواند تأثیرات زیادی بر روحیه و رفتار کودکان داشته باشد. این تأثیرات به عوامل مختلفی چون سن کودک در زمان واقعه، نوع ارتباط کودک با والدین، حمایت‌های اجتماعی، تجربه‌های قبلی و دیگر عوامل وابسته است.
اثرات دراز مدت مرگ والدین بر کودک
تأثیر عاطفی و روانی: مرگ والدین می‌تواند منجر به تجربه‌های احساسی شدیدی مانند افسردگی، اضطراب، کاهش اعتماد به نفس و غم شدید، اضطراب، خشم و ترس شود. همچنین والدین جایگزین یا تغییر داده شده می‌توانند باعث ایجاد حالت‌های روانی ناپایدار در کودکان شوند. کودکان به دلیل این اتفاق، از دست دادن حمایت و عشق والدین‌شان را تجربه می‌کنند زیرا والدین به عنوان منابع اصلی حمایت و اطمینان در زندگی کودکان محسوب می‌شوند و این اتفاق می‌تواند باعث ترس و ناامنی در آن‌ها شود.
تغییر در رفتار و کنش‌ها: یکی از اثرات مهم فوت والدین بروز تغییرات رفتاری در فرزندان است. به عنوان مثال، برخی از کودکان ممکن است کمتر به خارج از خانه بروند، از مدرسه غیبت کنند یا در نقطه مقابل، تلاش کنند با رفتارهای خود جلب توجه کنند.
تأثیر بر عملکرد تحصیلی: مرگ والدین می‌تواند تأثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی کودک داشته باشد. از دست دادن یکی از والدین ممکن است باعث کاهش تمرکز و علاقه به تحصیل در کودک شود. تغییرات می‌توانند از رشد و پیشرفت کمتر در نمرات تا متوقف شدن کامل تحصیلات آن‌ها اتفاق بیافتد.
تاثیر مرگ والدین بر عملکرد تحصیلی کودکان
مرگ والدین یک تجربه بسیار سخت و تاثیرگذار برای کودکان است و می‌تواند به شدت بر عملکرد تحصیلی آن‌ها تأثیرات قابل توجهی داشته باشد.
در زیر به برخی از تأثیرات مرگ والدین بر عملکرد تحصیلی کودکان اشاره می‌شود:
تغییرات روحی: مرگ والدین می‌تواند منجر به تغییرات روحی شدید در کودکان شود. این تغییرات می‌توانند منجر به کاهش تمرکز، افسردگی، اضطراب و استرس شوند که ممکن است تأثیر منفی بر عملکرد تحصیلی داشته باشند.
تغییر در تمرکز و توجه: کودکانی که تحت تأثیر رویداد مرگ والدین قرار می‌گیرند، ممکن است مشکلاتی در تمرکز و توجه خود داشته باشند. این مشکلات می‌توانند تأثیر منفی بر میزان پیشرفت تحصیلی آن‌ها داشته باشند. چنین کودکانی ممکن است به سختی روی فعالیت و یا تکالیف مدرسه متمرکز شوند.
کاهش انگیزه تحصیلی: کودکان ممکن است علاقه و انگیزه خود را برای درس خواندن از دست بدهند. این مسئله ممکن است منجر به کاهش حضور در مدرسه، عدم انجام تکالیف و کاهش عملکرد تحصیلی شود.
نیاز به حمایت اطرافیان: کودکانی که والدین خود را از دست داده‌اند، ممکن است نیاز به حمایت بیشتر از جانب خانواده، مشاوران مدرسه یا حتی مشاوران روان‌شناسی داشته باشند تا بتوانند با تغییرات ایجاد شده روبه‌رو شوند و عملکرد تحصیلی آن‌ها بهبود یابد.
تاثیر مرگ والدین بر مهارت‌های اجتماعی کودکان
مرگ والدین می‌تواند تأثیرات منفی بر مهارت‌های اجتماعی کودکان داشته باشد که ممکن است منجر به مشکلات در تعامل با همکلاسی‌ها یا معلمان شود.
در ادامه به برخی از این مهارت‌ها اشاره شده است:
مهارت احساسی و همدلی: این تجربه ممکن است باعث تغییر در نحوه تفکر و درک احساسات کودک شود. کودک ممکن است دچار مشکلاتی در تشخیص و درک احساسات خود و دیگران شود.
مهارت‌های ارتباطی: مرگ والدین می‌تواند به تغییر در نحوه برقراری ارتباط با دیگران منجر شود. ممکن است احساس ناتوانی در برقراری ارتباط یا ترس از رد شدن باعث کاهش مهارت‌های ارتباطی کودک شود.
مهارت‌های حل مسئله: این تجربه ممکن است به تغییر در توانایی‌های کودک در حل مسائل و مواجهه با موقعیت‌های مختلف منجر شود.
کودکان که پس از مرگ والدین با تجربه‌ای بسیار سخت و تاثیرگذار مواجه می‌شوند، به مهارت‌های حل مسئله و مقابله با موقعیت‌های مختلف نیاز دارند. روانشناسان می‌توانند با استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های مختلف، به کودکان کمک کنند تا این مهارت‌ها را تقویت کرده و با تغییرات زندگی خود بهتر مقابله کنند.
مشاوره با روانشناس
مشاوره می‌تواند نقش مهمی در کمک به کودکان برای کاهش اثرات فوت یک یا هر دو والدین را داشته باشد. از آن جایی که فوت یک یا هر دو والدین می‌تواند تغییرات عمیقی در زندگی کودک ایجاد کند و باعث احساسات مختلفی مانند اندوه، ناراحتی، اضطراب و دلتنگی شود، مشاوره می‌تواند به صورت زیر تأثیرگذار باشد:
برقراری ارتباط موثر: ایجاد ارتباط معنادار با کودک و ایجاد احساس امنیت و پایداری برای این کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. روانشناس باید به کودک فرصت بدهد تا احساسات و افکار خود را بازگو کند و به او اطمینان دهد که در هر زمان می‌تواند با او در مورد هر مسئله‌ای صحبت کند.
تشویق به بیان احساسات: کودکان نیاز دارند تا احساسات خود را بیان کنند و آن‌ها را با شخصی دیگری در میان بگذارند. روانشناس می‌تواند از روش‌های مختلفی مانند نقاشی، بازی‌ها یا داستان‌سرایی استفاده کند تا به کودک کمک کند احساسات خود را بیان کند.
آموزش مهارت‌های مقابله با بحران: زمانی‌که کودکان با تغییرات و مشکلات مختلف روبه‌رو می‌شوند نیاز به یادگیری مهارت‌های خاصی دارند.
روانشناس می‌تواند به کودکان آموزش دهد که چگونه با استرس، اضطراب و احساسات منفی مقابله کنند و راه‌های موثری برای حل مسائل پیدا کنند.
کمک به کودک برای برنامه‌ریزی: ایجاد ساختار و برنامه‌های روزانه می‌تواند به کودکان کمک کند تا احساس امنیت و پیش‌بینی در زندگی خود داشته باشند. این روند به آن‌ها کمک می‌کند تا با تغییرات ناشی ازمرگ والدین خود بهتر کنار بیایند.
استفاده از قصه‌گویی و شخصیت‌های مورد علاقه کودک: استفاده از داستان‌سرایی و شخصیت‌های مورد علاقه کودکان می‌تواند به آن‌ها در درک و مقابله با احساسات‌شان کمک کند. روانشناس می‌تواند داستان‌هایی بازگو کند که به کودک نشان می‌دهد چگونه شخصیت‌های داستان با مشکلات خود مقابله می‌کنند و چگونه مشکلات و مسائل خود را حل و فصل می‌کنند.
ترکیب درمان گروهی و فردی: ترکیبی از جلسات درمانی گروهی و فردی می‌تواند به کودکان کمک کند تا احساس همبستگی با دیگران داشته باشند و از تجربیات دیگران در برخورد با مشکلاتی شبیه با زندگی خودشان استفاده کنند.
مشاوره و پشتیبانی برای خانواده: ارتباط مستقیم با خانواده کودک و ارائه مشاوره و پشتیبانی به آن‌ها نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. خانواده می‌توانند نقش مهمی در کمک به کودک برای تقویت مهارت‌های حل مسئله و مدیریت بحران داشته باشد.
در نهایت، هر کودک شرایط خاص خودش را دارد و بهتر است روانشناس با توجه به موقعیت و نیازهای خاص کودک، یک طرح درمانی مناسب را ارائه کند.
مرگ والدین می‌تواند باعث تغییر در اعتماد به نفس کودک و پایین آمدن سطح توانایی‌های اجتماعی و عمومی او شود. در چنین شرایطی ممکن است کودک احساس کمبود اعتماد به نفس یا ترس از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی جدید داشته باشد. مهم است که در این موقعیت‌ها به کودکان زمان دهید تا احساسات خود را پردازش و بیان کنند.
مواجهه با مسائل مالی
در برخی موارد، مرگ والدین می‌تواند منجر به مشکلات مالی در خانواده شود که باعث می‌شود کودکان بخواهند به دنبال کار بروند تا مخارج خانواده خود را تامین کنند و این مسئله می‌تواند تأثیر منفی بر تحصیل آن‌ها و روند رشو و توسعه شخصیت او داشته باشد. یکی از دلایل اصلی می‌تواند نیاز به تأمین هزینه‌ها و نیازهای مالی پس از مرگ والدین باشد. اگر والد فوت شده تنها نان‌آور خانواده بوده باشد و تأمین مالی خانواده وابسته به او بوده باشد، مرگ والد می‌تواند کودکان را مجبور به ورود به بازار کار کند.
ممکن است فشارهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی باعث شود که کودکان بخواهند پس از مرگ والدین به دنبال شغل بروند. در برخی جوامع، تحصیل و کار در سنین جوانی امری عادی محسوب می‌شود و کودکان ممکن است حس کنند که باید به عنوان یک عضو فعال برای خانواده شروع به کار کنند. کودکانی که در نزدیکان خود تجربه مرگ والدین را دیده‌اند، ممکن است به دلیل تجربه واقعی و شخصی خود، احساس مسئولیت بیشتری نسبت به خانواده یا خودشان داشته باشند و به دنبال‌کار بروند.
لازم به ذکر است که تصمیم کودکان برای شروع به کار پس از مرگ والدین به عوامل متعددی بستگی دارد و در هر مورد خاص، دلایل ممکن است متفاوت باشد. همچنین، در برخی موارد ممکن است این تصمیم به دلیل اجبار یا ضرورت باشد و نیاز به توجه به شرایط خاص هر کودک دارد. در این شرایط کمک‌ها و حمایت‌های اجتماعی و مالی از طرف دولت برای کمک به کودکانی که والدین خود را از دست داده‌اند اهمیت بسزایی دارد.
مرگ والدین و بحران هویت در کودکان
مرگ یکی از والدین می‌تواند بر کودک تأثیرات عمیقی داشته باشد و ممکن است باعث ایجاد بحران هویت در او شود. این تجربه می‌تواند تأثیرات زیادی بر روی تصویر کودک از خود، اعتماد به نفس و شکل‌گیری هویت کودک داشته باشد.
کودکان به دلیل از دست دادن یکی از والدین خود ممکن است در فرآیند تشکیل و تکامل هویت خود متعارف عمل نکنند. آن‌ها ممکن است دچار ابهاماتی در مورد هویت خود و نقش والدین خود در این هویت شوند. تأمین حمایت از سوی اعضای دیگر خانواده یا افراد نزدیک می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس امنیت کند و به کمک‌های لازم دسترسی داشته باشد.
برای حل این مشکل مشاوره تخصصی به کودک کمک می‌کند تا احساسات خود را درک کند و راه‌های مدیریت آن‌ها را یاد بگیرد. مشاور به کودک کمک می‌کند تا با ترس، نگرانی و احساسات مختلفی که احتمالاً تجربه می‌کند، کنار بیاید. تشویق کودک به بیان احساسات و افکار خود، حتی اگر این احساسات تلخ یا ناخوشایند باشند، مهم است. به کودک اجازه دهید احساساتش را بیان کند و به خوبی به آن‌ها گوش دهید.
کمک به کودک در ایجاد نگرش مثبت به خود و تقویت اعتماد به نفس می‌تواند به او کمک کند تا به مرور زمان، هویت خود را پیدا کند و به خودشناسی مطلوبی برسد. اشتغال به فعالیت‌هایی که به کودک احساس لذت را منتقل می‌کند، می‌تواند به او کمک کند تا به هویت خود نزدیک‌تر شود و به عنوان یک فرد مستقل عمل کند. هنردرمانی و انجام امور هنری در این زمینه می‌تواند بسیار موثر و کمک کننده باشد.
کمک به کودک در یادآوری خاطرات مثبتی که با والدین خود داشته است، می‌تواند به او کمک کند تا به یادآوری‌های مثبت تکیه کند و ارتباط عاطفی خاص خود با والدینش را حفظ کند. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد این است که باید به کودک برای برقراری ارتباط با دیگران و تجربه دوستی و ارتباط اجتماعی فرصت لازم داده شود، این کار به او کمک می‌کند تا درک بهتری از خود و دیگران پیدا کند.
در برخی مواقع، کودک ممکن است به دلیل تجربه‌های بی‌رحمانه و ناخوشایند، احساس تردید به خود یا دیگران داشته باشد. کمک به او برای بازنگری در تفکرات و اعتقادات خود می‌تواند در فرآیند بهبود و تقویت هویتش کمک کند. لازم به ذکر است که فرآیند خودشناسی و پیدا کردن هویت پس از مرگ والدین یک مسیر طولانی و پیچیده است و نیازمند زمان و توجه مداوم می‌باشد.
مرگ والدین ممکن است تاثیرات طولانی مدتی بر روحیه کودکان داشته باشد. این تجربه ممکن است بر تصمیم‌گیری‌ها، روابط عاطفی کودک و حتی تشکیل خانواده در آینده نیز تأثیر بگذارد. در برخی از فرهنگ‌ها و مذاهب، مرگ والدین ممکن است تأثیرات خاصی را بر رفتارهای اجتماعی و ازدواج کودکان داشته باشد.
ممکن است این اتفاق باعث تاخیر در انتخاب همسر، تایید یا عدم تایید ازدواج و تاثیرات دینی و فرهنگی مشخصی بر رفتار زناشویی در آینده شود. مرگ والدین ممکن است منجر به اختلافات و تنش‌های خانوادگی بیشتری شود که می‌تواند تأثیرات منفی بر روابط زناشویی آینده کودکان داشته باشد.
در نهایت، باید تاکید کرد که تأثیرات مرگ والدین بر ازدواج کودکان بسته به شرایط خاص هر خانواده و هر کودک می‌تواند متفاوت باشد. حمایت اجتماعی، مشاوره روانی، تحصیلات مناسب و مراقبت‌های صحیح می‌توانند کمک کنند تا کودکان بهترین تصمیم‌ها را در زندگی آینده شخصی و زناشویی خود بگیرند.
حتماً بخوانید:
نهادهای حمایتی و روان‌درمانی
کودکانی که با مرگ والدین مواجه شده‌اند، به نهادهای حمایتی مانند خانواده، دوستان، مدرسه و حتی مشاوره روان‌شناختی نیاز دارند تا به ایشان کمک کنند تا با این تجربه سخت کنار بیایند. پس از مرگ والدین، کمک به کودکان به منظور بررسی و تطابق با تغییرات ناشی از این رویداد دشوار بسیار مهم است. این فرآیند می‌تواند با دقت، حساسیت و پشتیبانی مناسب انجام شود. در ادامه، به تعدادی از راهکارهایی که اطرافیان می‌توانند بعد از مرگ والدین به کودکان کمک کنند، اشاره می‌کنیم:
ارتباط و حمایت احساسی: این کودکان نیازهای احساسی خاصی داشته و نیاز به حمایت دارند. اطرافیان می‌توانند با گوش دادن به احساسات و اندیشه‌های کودکان، به نیازهای آنان پی برده تا از این طریق بتوانند به آن‌ها کمک کنند.
اطلاع‌رسانی صحیح: اطرافیان باید با دقت و با توجه به سطح درک و فهم کودک، در مورد مرگ والدین اطلاع‌رسانی کنند. اطلاع‌رسانی درست و مناسب می‌تواند به کودکان کمک کند تا مفهوم مرگ را بهتر درک کنند.
حفظ ثبات زندگی کودک: تلاش برای حفظ روال‌ها و پایدار ماندن فعالیت‌های روزمره در زندگی کودکان می‌تواند احساس امنیت و پایداری را تقویت کند. تغییرات زیاد در زندگی روزمره کودکان باید با دقت انجام شود و نباید به صورت ناگهانی و دفعتاً انجام شود.
تحصیل و فعالیت‌های اجتماعی: حمایت از کودکان در ادامه تحصیل و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، به آن‌ها کمک می‌کند که احساس ارتباط با جامعه را حفظ کنند و از تنهایی، انزوا وگوشه نشینی کودک جلوگیری می‌کند.
راهنمایی در مدیریت احساسات: اطرافیان می‌توانند به کودکان کمک کنند تا یاد بگیرند چگونه با احساسات خود کنار بیایند و احساسات منفی را مدیریت کنند. این مهارت‌ها می‌تواند به کودکان در مواجهه با افکار و احساسات دشوار کمک کند.
حفظ خاطرات: کمک به کودکان برای حفظ و به اشتراک گذاری خاطرات و داستان‌هایی از زندگی با والدین مرحوم می‌تواند تاثیر مثبتی بر روان آن‌ها داشته باشد. همچنین لازم است سعی شود در شرایط سخت و بحرانی اقدام به عوض کردن وسایل خانه یا از بین بردن خاطرات فرد درگذشته نشود زیرا در آینده اثرات منفی بر رفتار کودک خواهد گذاشت.
احترام به فرآیند سوگواری: کودکان نیاز دارند تا به طور طبیعی و در مواقع لازم به سوگواری بپردازند. اطرافیان باید به این فرآیند احترام بگذارند و به کودکان اجازه دهند تا احساسات‌شان را بروز دهند. ممکن است کودکان با صدای بلند فریاد بزند و یا گریه کند لازم است اجازه بروز احساسات و عواطف به کودک داده شود تا کودک تخلیه عاطفی شود.
منبع : پینو بیبی
