دویدن با آسم
«دقیقا یاد ندارم چه موقع تشخیص بیماری آسم برایم گذاشته شد چون والدینم هر دو سیگاری بودند و ما در منزل از سگ و گربه نگهداری می‌کردیم. در نتیجه حساسیت یار همیشگی من در دوران کودکی بود. در دوران کودکی به بازی فوتبال علاقه زیادی داشتم و با وجود مشکلات تنفسی آن را رها نمی‌کردم اما وقتی در ۱۸ سالگی تشخیص آسم و عفونت مکرر تنفسی برایم گذاشته شد دیگر متوجه شدم ماجرا جدی است.»…
اینها گفته‌های آقای راسل فلوید هنرپیشه معروف و محبوب تئاتر و فیلمنامه‌نویس انگلیسی است. او که عضو تئاتر ملی انگلیس و تور تئاتر اروپا است با وجود آسم و مشکلات تنفسی برنامه زندگی‌‌اش را متوقف نکرده است.
او می‌گوید: «با شنیدن اسم آسم کمی نگران شدم. من که همیشه با آلرژی و مشکلات تنفسی دست و پنجه نرم می‌کردم حس کردم حالا که به آسم مبتلا شده‌ام دیگر باید با زندگی عادی خداحافظی کنم. این تجربه‌ای بود که از فیلم‌ها و اطرافیان کسب کرده بودم که همیشه فرد مبتلا به آسم را آدمی ضعیف و بسیار آسیب‌پذیر نشان می‌دادند.
وقتی پزشکان و پرستاران برایم توضیح دادند که این بیماری درمان قطعی ندارد و باید با مصرف دارو و اسپری و تغییر روش زندگی مشکلاتم را کمتر کنم خیلی ناراحت شدم. چند بار در بیمارستان بستری شدم که یک بار آن به دلیل مه و آلودگی شدید هوا در لندن بود و موجب فوت چند نفر شد.
در منزل همیشه کپسول اکسیژن داشتیم و اقدامات لازم برای حملات آسم را یاد گرفته بودم. این شرایط برای من که پسری جوان بودم محدودیت‌هایی به وجود آورد که ناچار بودم بپذیرم.
