خلاصه ای از زندگینامه حضرت علی اکبر (ع)

زندگینامه حضرت علی اکبر (ع)

زندگینامه حضرت علی اکبر (ع) موضوع مورد بحث ماست. یازدهم ماه شعبان، سالروز خجسته میلاد حضرت علی اکبر (ع) و روز جوان است، روزی که خداوند جوانی را همانند پیامبر اکرم (ص)، در ضمیر پاکی ها، به دور از گناه و پلیدی ها، شجاع و نور حق و حقانیت را به حضرت اباعبدالحسین (ع) عنایت می کند.

ولادت حضرت علی اکبر (ع)

حضرت علی اکبر (ع) فرزند امام حسین (ع) در بین سال های 33 تا 35 هجری قمری در شهر مدینه از مادری پاکدامن به نام «لیلا» دختر ابی مرّه متولد شد. آن حضرت (ع) شاگرد مکتب پدر بود و روش صحیح جنگ آوری، امامت، ارزش های الهی و … را از پدر آموخت.

در بین اهالی قوم بنی هاشم حضرت علی اکبر (ع) در روز عاشورا اولین نفری بود که به نبرد با دشمنان حق برخاست و جانانه جنگید و به شهات رسید.

سن کم و سپری کردن دوران جوانی حضرت علی اکبر (ع)، او را به جوان بنی هاشم معروف و مشهور کرده، و به همین دلیل است که ولادت این حضرت (ع) روز جوان نامگذاری شده است.

ویژگی های اخلاقی حضرت علی اکبر (ع)

علی اکبر (ع) در جوانی با ویژگی های اخلاقی و رفتاری خود نگاه انبوه جوانان را به سوی خود جلب می کرد. علی اکبر (ع) صفات جد خود را می دانست، از این رو، همواره در آینه اخلاق و رفتار او نظر می کرد و خود را بدان صفات می آراست. به هنگام جوانی در میان جمع و با دوستان خود، گشاده رو و شادمان بود.

ولی در تنهایی اهل تفکر و همراه با حزن بود. علاقه فراوانی به خلوت با خدای خود و پرداختن به راز و نیاز و گفتگو با خالق هستی داشت. در زندگی آسان گیر، ملایم و خوش خو بود، نگاهش کوتاه می نمود و به روی کسی خیره نمی شد.

بیشتر اوقات بر زمین چشم می دوخت و با بینوایان و فقرا که از نظر ظاهری در جامعه و نگاه دنیا طلبان احترام چشمگیری نداشتند. نشست و برخاست می کرد، با آنان همسفره می شد و با دست خود در دهانشان غذا می گذاشت. اصالت های فکری و استواری های روحی، وی را چنان کرده بود که هیچگاه و از هیچ حاکمی هراس نداشت.

در زندگینامه حضرت علی اکبر (ع) لازم به ذکر است که او هرگز عیب جویی نمی کرد و از مداحی نابجا و شنیدن چاپلوسی افراددوری می کرد. تمامی انسان ها را بندگان خدا می دانست و از تحقیر آنان خودداری می ورزید.

در طول عمر خویش به کسی دشنام نداد و ناسزا نگفت. از دروغ تنفر داشت و صداقت و راستگویی شیوه همیشه او بود. بخشنده بود و آنچه به دست می آورد، به دیگران به ویژه نیازمندان انفاق می کرد.

هرگاه کسی هدیه ای به او تقدیم می کرد، با گشاده رویی می پذیرفت. اگر فردی مهمانی داشت و او را دعوت می کرد، می پذیرفت. به عیادت بیماران می رفت، هرچند خانه بیمار در دور افتاده ترین نقطه شهر باشد. در تشییع پیکر مردگان حاضر می شد و هیچ یار از دست رفته ای را تنها نمی گذاشت.

برای همسالان برادری مهربان و برای کودکان پدری پرمحبت بود و مسلمانان را مورد لطف و عطوفت خویش قرار می داد. امور دنیوی و اضطراب های مادی او را متزلزل نمی ساخت.

زندگی علی ساده و بی پیرایه بود و در آن از تجمل، اسراف و تبذیر اثری دیده نمی شد. آنان که اخلاقی نیکو و فضایلی شایسته داشتند، همیشه مورد تکریم و احترام وی بودند و خویشاوندان از صله او بهره مند می شدند. از صبری عظیم برخوردار بود و از هیچ کس توقع و انتظاری نداشت.

ازدواج حضرت علی اکبر (ع)

بهاری در این باره اظهار داشت: در مورد ازدواج حضرت در برخی زیارات نقل شده است: (السلام علی اولادک) یعنی حضرت علی اکبر (ع) علاوه بر این که ازدواج کرده بودند، فرزند هم داشتند و در برخی مقاتل هم آمده که فرزندان او در کربلا و در زیر مرکب‌ها به شهادت رسیده‌اند.

البته قول ضعیفی هم وجود دارد که می‌گوید حضرت علی اکبر (ع) ازدواج نکرده است، اما با توجه به آنچه گفته شد احتمال آن خیلی ضعیف است.

حجت‌ الاسلام بهاری در خصوص ارزش و جایگاه آن حضرت در بین خانواده تصریح کرد: وقتی علی اکبر (ع) خواست وارد میدان جنگ شود، اهل خیمه خواستند با گرفتن عبا و عمامه او مانع رفتن او به میدان جنگ شوند.

اما امام حسین (ع) فرمودند: دع علی اکبر؛ یعنی علی اکبر را ر‌ها کنید: (علی ممسوس فی ذات الله) علی مجنون و سرگشته ذات الهی است.

حضرت سکینه دختر امام حسین (ع) فرموده‌ اند: ما در کربلا در سه زمان پدرمان را به حال مرگ دیدیدم؛ یک‌ بار زمانی که علی اکبر (ع) می‌خواست به میدان برود، دوم زمانی که او طلب آب کرد و سوم زمانی که او بالای سر برادرم علی اکبر (ع) قرار گرفت.

حضور حضرت علی اکبر (ع) در واقعه کربلا

حجت الاسلام بهاری ابراز داشت: حضرت علی اکبر (ع) اولین کسی بود که مقابل دشمن قرار گرفت و وقتی که او به میدان جنگ رفت، نه تنها ظاهر او شبیه پیامبر اکرم (ص) بود؛ بلکه خلق او شبیه خلق پیامبر و مجموع برخوردهای او با اهل مدینه هم شبیه پیامبر بود.

لذا فرموده‌اند حضرت علی اکبر (ع) شبه پیامبر است و حتی نحوه سخن گفتن او هم شبیه پیامبر بود. اما او معصوم نبود.

وی تاکید کرد: وجود مبارک حضرت علی اکبر در کربلا هم همراه پدرش امام حسین (ع) بود و از امام حسین (ع) سوال پرسید: من خواب دیده ام که کاروان ما در مسیر مرگ حرکت می‌کند؛ آیا مسیری که ما انتخاب کرده‌ایم درست است ؟

او نه به عنوان فرزند امام حسین (ع) بلکه به عنوان کسی که در کنار امام حسین (ع) قرار داشت و همراه او بود، با بصیرت خود در تبعیت از امام زمانش عمل می‌کند و همراه می‌شود و همه ما باید از این رفتار درس بگیریم و آن را سر لوحه کردار خود قرار دهیم.

نحوه شهادت حضرت علی اکبر (ع)

در زندگینامه حضرت علی اکبر (ع) لازم به ذکر است که روز عاشورا نیز پس از شهادت یاران امام حسین (ع)، حضرت علی بن الحسین (ع) به عنوان فدایی پدر و اهل بیت (ع) اولین کسی بود که برای رفتن به میدان نبرد، از پدر اذن میدان طلبید.

هرچند که اجازه دادن به ایشان بر سالار شهیدان (ع) و اهل خیمه ها سخت بود، ولی روحیه ایثار و فداکاری حضرت علی اکبر (ع) دور از منش و سیره خاندان علوی بود. پس از میدان رفتن پسر، امام حسین (ع) چندین بار قوم الظالمین را نفرین کرد.

همچنین در مقاتل آمده؛ حضرت علی اکبر (ع) بارها به میدان رفت و باز به سوی خیمه ها بازگشت و هربار رفت و آمد و نبرد سخت او را بیش از پیش تشنه تر می کرد و جراحات متعدد از جان او می کاهید.

تا نهایت حضرت علی بن الحسین (ع) به دست قاتل ملعون «مره بن منقذعبدی» به شهادت رسیدند. هنگامی که حضرت سیدالشهدا (ع) بر بالین پسر خود رسیدند، صورت بر چهره ایشان گذاشتند و بارها دشمنان خدا را نفرین کردند.

«و قتل الله قوما قتلوک…» و تکرار مى‏ کرد که «على الدنیا بعدک العفا» و جوانان هاشمى را طلبیدند تا پیکر او را به خیمه گاه حمل کنند.

گفتنی است؛ حضرت على اکبر، نزدیک ترین شهیدى است که با امام حسین (ع) دفن شده و مدفن ایشان پایین پاى اباعبد الله الحسین (ع) قرار دارد و به این خاطر ضریح امام، شش گوشه است.

زندگینامه کامل امام سجاد (ع) امام چهارم شیعیان

زندگینامه حضرت ابوالفضل العباس (ع) و شخصیت والای آن حضرت