آیا تا حالا به نگهداری از گیاه بروملیاد فکر کردید ؟

بهترین روش های مراقبت از گیاه بروملیاد

رشد بروملیاد ممکن است در نگاه اول دشوار به نظر برسد، اما می تواند به راحتی با شرایط معمولی خانه با مجموعه ای از رنگ ها و بافت های خیره کننده خود سازگار شود. اگرچه بسیاری از آنها بسیار براق هستند، اما بروملیادها به اندازه گیاهان شاخ و برگ زیبا با برگ هایی به رنگ های قرمز، سبز، بنفش، نارنجی و زرد و با نوارها، راه راه ها، خال ها و سایر ویژگی ها محبوب هستند. بروملیادها گیاهان نسبتاً دیر رشدی هستند و یک تا سه سال طول می کشد تا به گیاهان گلدار تبدیل شوند.

• نام رایج Bromeliad
• نام گیاهشناسی Bromeliaceae
• نام خانواده Bromeliaceae

روش نگهداری گیاه زیبای بروملیاد

به طور کلی، بروملیادها برای شکوفه دادن به مجموعه ای از شرایط نسبتاً خاص نیاز دارند. البته این شرایط از جنس به جنس دیگر و حتی از گونه ای به گونه دیگر در یک جنس متفاوت است. چرخه شکوفه آنها تحت تأثیر طول روز، دما، رطوبت، آب و تغذیه است. برای تعیین بهترین روش رشد آنها باید در مورد جنس ها و گونه های خاص تحقیق کنید.

گونه های بروملیاد می توانند زمینی (رشد در خاک) یا اپی فیتیک (چسبیده به درختان و جذب مواد مغذی از طریق برگ هایشان) باشند. زمانی که به عنوان گیاهان آپارتمانی رشد می کنند، هر دو نوع معمولاً در مخلوط گلدانی متخلخل و با زهکشی خوب رشد می کنند. به عنوان یک قانون کلی، بروملیادها در شرایطی مشابه ارکیده های اپی فیتی رشد می کنند. با این حال، آنها به طور قابل توجهی بیشتر از ارکیده ها در برابر نوسانات دما، خشکسالی و تغذیه بی دقت تحمل بالاتری دارند.

هنگامی که برومیلیاد به عنوان گیاه سرپوشیده کشت می شود، اکثر بروملیادها هم گونه های اپی فیتی و هم گونه های زمینی، معمولاً در مخلوطی از خاک گلدان و ماسه کاشته می شوند.

آبیاری گیاه یا از طریق مرطوب کردن خاک یا از طریق پر کردن فرورفتگی مرکزی (“فنجان”) که توسط گل سرخ برگ ها تشکیل شده است انجام می شود.

آشنایی با نیازهای گیاه بروملیاد

نور مناسب
جنس های مختلف بروملیاد نسبت به سطوح مختلف نور تحمل زیادی دارند. برخی می توانند در برابر آفتاب کامل استوایی نیز مقاومت کنند، در حالی که برخی دیگر به سرعت می سوزند. به طور کلی، واریته‌هایی که برگ‌های نرم، انعطاف‌پذیر و بدون خار دارند، معمولاً نور کمتری را ترجیح می‌دهند، در حالی که آنهایی که برگ‌های سفت و سخت دارند، نور غیر مستقیم روشن را ترجیح می‌دهند.

بروملیاد های مایل به زرد ممکن است نور زیادی دریافت کنند، در حالی که گیاهانی که سبز تیره یا کشیده هستند ممکن است نور کمی دریافت کنند. افزایش قرار گرفتن در معرض نور می تواند به شکوفایی گیاه کمک کند، مشروط بر اینکه شرایط دیگر مناسب باشد.

خاک مناسب
بروملیادهایی که در داخل خانه رشد می کنند در خاک گلدانی که رطوبت را در خود نگه می دارد و زهکشی شده سریع رشد می کنند. مخلوطی از دو سوم خاک مبتنی بر ذغال سنگ نارس و یک سوم ماسه معمولا ایده آل است. همچنین می توانید از مخلوط ارکیده، زغال چوب یا مخلوط گلدانی بدون خاک استفاده کنید. بسیاری از بروملیادهایی که اپی فیت هستند را می توان در گلدان پرورش داد، همچنین می توانید سعی کنید آنها را به عنوان “گیاهان هوایی” که روی تخته ها یا کنده ها نصب شده اند (معمولاً با چسب محکم می شوند) پرورش دهید.

آب کافی
اگرچه این گیاه بومی مناطق گرمسیری و مرطوب است، اما برخی گونه ها نسبت به شرایط خشکی تحمل بالایی دارند. آنها خاک مرطوب و نه غرقابی را ترجیح می دهند. در یک خانه با دمای معمولی، معمولاً نیازی نیست که فنجان مرکزی گیاه دائماً پر از آب باشد. اما اگر سطح نور و درجه حرارت بالا باشد این مور باید رعایت شود.

اگر بروملیاد خود را به صورت مرکزی آبیاری می کنید، هر چند وقت یکبار فنجان مرکزی را بشویید تا نمک های انباشته شده از بین برود. اما به طور کلی کافی است در طول فصل رشد به صورت هفتگی این گیاهان را در خاک آبیاری کنید و در طول دوره استراحت زمستانه آبیاری را به بیشتر از نصف کاهش دهید. هرگز اجازه ندهید گیاه در آب راکد بماند، زیرا بروملیادها مستعد پوسیدگی ریشه هستند.

قبل از آبیاری صبر کنید تا حدود 4 الی 5 سانتیمتر بالای خاک در لمس خشک شود. گیاهانی که به‌ عنوان اپی‌فیت (مانند گیاهان هوازی بدون خاک) رشد می‌کنید، نیاز به مراقبت بیشتری دارند: آنها را با یک بطری مه‌پاشی کنید و هفته‌ای یک‌بار در آب غوطه‌ور کنید.

دما و رطوبت
بروملیادها نسبت به تغییرات دما مقاوم هستند، اما بیشتر بروملیادها نیاز به محافظت در برابر سرما دارند. اگر می خواهید این گیاهان را به چشم انداز خود اطراف خود اضافه کنید اما در آب و هوای با دمای انجماد زندگی می کنید، کاشت بروملیادها را در گلدان هایی که می توان در زمستان به داخل آن آورد، در نظر بگیرید. بروملیادها دمای بین12 تا 27 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند.

اگرچه برخی از انواع مقاوم به سرما می توانند تا دمای 6- درجه دوام بیاورند، اما معمولاً نباید در معرض دمای کمتر از 4 درجه قرار گیرند. برروملیاد را می توان در بسیاری از آب و هوا ها در طول تابستان به فضای باز منتقل کرد. به یاد داشته باشید: بروملیادها بومی جنگل های گرمسیری، مرطوب، سایه دار هستند یا در درختان رشد می کنند. سعی کنید این شرایط را برای گیاهان خود تقلید کنید.

کوددهی گیاه

انواع مختلف گیاه بروملیاد

اگرچه بروملیادهای آپارتمانی معمولاً در مخلوط گلدانی رشد میکنند، اما بسیاری از گونه‌ها وقتی در محدوده بومی خود – مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری قاره آمریکا – یافت می‌شوند، به صورت اپی‌فیتی هستند. برخی از جنس های رایج بروملیادها که به عنوان گیاهان آپارتمانی استفاده می شوند عبارتند از:

Guzmania:
این جنس شامل بسیاری از رایج ترین و در دسترس ترین گونه ها از جمله G. lingulata، G. zahnii، G. Guzmania sanguinea و G. monostachia می باشد. این گیاهان دارای برگ های سبز براق و صاف و بلند هستند. رایج ترین واریته ها دارای براکت هایی هستند که به رنگ قرمز روشن هستند (یک نام رایج برای این گیاه ستاره سرخ مایل به قرمز است)، اما بسته به گونه ی برخی از آنها زرد، نارنجی، بنفش یا صورتی هستند. شکوفه ها بسیار ماندگار هستند و دو تا چهار ماه ماندگاری دارند.

Neoregelia:
این گونه از همه جنس های bromeliad متنوع ترین گونه است. گونه هایی که به عنوان گیاهان آپارتمانی مورد استفاده قرار می گیرند دارای رنگارنگ ترین برگ ها هستند که از صورتی تا بنفش تیره متغیر است. این گیاهان گل سرخ های کوتاه و نسبتاً مسطح از برگ ها را تشکیل می دهند. عرض برخی از مینیاتورها بیش از 2 سانت نیست در حالی که سایر گیاهان می توانند تا یک متر عرض داشته باشند.

Vriesea:
گونه ای از جنس Vriesea دارای شکوفه های گرمسیری، پر مانند و دارای شاخ و برگ های متنوع است. در میان گونه های محبوب V. splendens و ترکیبی Vreisea’ Fireworks هستند.

Ananas :
سرده ای است که شامل آناناس معمولی است و رقم یکی از گونه ها، A. Comosus ‘Champaca’، یک آناناس زینتی است که اغلب به عنوان یک گیاه آپارتمانی رشد می کند. این بروملیاد دارای برگ های عنکبوتی و آناناس های مینیاتوری در بالای سنبله گل است.

روش تکثیر بروملیاد

تکثیر بروملیادها از شاخساره ها نسبت به روش کمتر رایج و دشوار رشد گیاه از بذر ترجیح داده می شود. بروملیادها با کاشت جوانه تکثیر می شوند. در یک چرخه رشد طبیعی، یک گیاه بالغ یک سنبله گل دارد که شامل گل های کوچک و گاهی کوچک و بی اهمیت است که توسط ساختارهای برگ مانندی به نام براکت که اغلب در زیر گل یا گل آذین هستند، احاطه شده اند. (در واقع براکت ها هستند که در این گیاهان جذاب ترین بخش هستند). براکت ها اغلب طولانی مدت هستند. گاهی اوقات برای ماه ها.

پس از مرگ گل، گیاه نیز طی چند ماه آینده شروع به مردن می کند. با این حال، گیاه مادر یک یا چند جوانه کوچکتر را در پایه خود می فرستد. وقتی این جوانه ها به اندازه یک سوم گیاه مادر رسیدند، می توان آنها را با دقت با یک چاقوی تیز و استریل جدا کرد و به صورت جداگانه در ظروف خود در گلدان قرار داد. جوانه ها معمولاً چند ریشه دارند، اما در غیر این صورت، پس از قرار گرفتن در گلدان در ظروف جدید، ریشه تشکیل می دهند.

آفات رایج این گیاه

اگرچه بروملیادها گاهی مستعد ابتلا به شپشک‌ آرد آلود، شته‌ها و فلس هستند، اما تا حد زیادی عاری از آفات شدید هستند. میتوانید با یک چوب پنبه ای آغشته به الکل، حشرات را تمیز کنید.

منبع : ال ماما