معنی حکایت درخت علم فارسی ششم دبستان ✔

حکایت درخت علم صفحه ۷۷ فارسی ششم

معنی حکایت درخت علم فارسی ششم /

معنی شعر های حکایت درخت علم

شیخ خندید و بگفتش ای سَلیم ***  این درخت علم باشد ای علیم
معنی: شیخ به او خندید و گفت ای آدمِ ساده‌دل، آن درختی که به دنبالش می‌گردی همان علم است

تو به صورت رفته‌ای، ای بی خبر ***  زان ز شاخ معنی‌ای، بی بار و بر
معنی: تو بی‌خبر از همه جا به دنبال ظاهر این درخت رفته‌ای و به همین دلیل از معنا و مفهوم اصلی آن بی‌خبر هستی.

گه درختش نام شد، گاه آفتاب ***  گاه بحرش نام شد، گاهی سحاب
معنی: گاهی به علم، درخت می‌گویم و بعضی وقت ها آفتاب. بعضی وقت ها دریا و بعضی وقت ها ابر

آن یکی کِش صد هزار آثار خاست ***  کم ترین آثار او، عمر بقاست
معنی: علم هزاران فایده مختلف دارد که تنها یکی از آن فواید عمر جاویدان است.

جواب سوال صفحه 77 فارسی ششم

در این شعر، علم به چه چیزهایی مانند شده است؟
پاسخ: جملات درخت – آفتاب – دریا(بحر) – ابر(سحاب)

حکایت درخت علم در چه قالبی سروده شده است؟
پاسخ: مثنوی

قالب شعر صورت سؤال مثنوی است و شکل قالب آن به‌صورت زیر است:
………………. * …………………. *
………………. △ ……………….. △
………………. ◯ ………………… ◯
«مثنوی» شعری است که در آن هر یک از ابیات، قافیه‌ ای جداگانه دارند.

معنی کلمات حکایت درخت علم صفحه 77 فارسی ششم

حاکم : پادشاه
عجیب : شگفت آور
روانه می کند : راهی می کند، می فرستد
تمسخر : مسخره کردن
قصد : نیت ، هدف
پیش از اینکه : قبل از اینکه
بار سفر بندد : آماده ی سفر شود
شیخ : پیرمرد ، دانشمند
سلیم : سالم، بی عیب، کنایه از آدم ساده لوح و نادان
علیم : دانا، آگاه
صورت : ظاهر
معنی : باطن
بار و بر : میوه
آفتاب : خورشید بحر : دریا
سحاب : ابر
خاست : پدید آمد
آثار : نشانه ها ، جمع اثر
عمر بقا : عمر جاودان

کلمات هم خانواده درس دهم فارسی ششم

حساب – محاسبه – حسب – محاسبات
طول – طویل – طولانی
هیجان – مهیّج
زیارت – زائر – زوّار
تشکر – شکر – شاکر – مشکور
نسخه – منسوخ – ناسخ
عطّار – عطر – معطر
تمسخر – مسخره – سُخره
نفوذ – نافذ – منافذ – منفذ
تعجّب – عجیب – عجایب – عجب – متعجّب
بقا – باقی – بقایا – بقیّه
خلق – خالق – خلقت – مخلوق
نفوذ – نافذ – منافذ – منفذ
اصرار – مُصِر

کلمات متضاد درس دهم فارسی ششم

طولانی ≠ کوتاه
نخستین ≠ آخرین
اندک ≠ فراوان
غروب ≠ طلوع
خوشحال ≠ ناراحت
پیر ≠ جوان

پیام حکایت درخت علم ششم

در این حکایت از داستانی استفاده شده است که نشان می دهد انسان برای رسیدن به حقیقت (خدا) باید صورت های ظاهری را رها کند و از طریق معنویت به حقیقت برسد، یعنی باید ظاهر را رها کرد و باطن را در نظر گرفت.