معرفی کلیسای جامع تالین در استونی

کلیسای تالین کجاست ؟

کلیسای تالین توسط Danes در قرن 13th تاسیس شده است، این قدیمی ترین کلیسا در تالین و سرزمین اصلی استونی است. این ساختمان همچنین تنها ساختمان تومپه است که از آتش سوزی قرن 17 جان سالم به در برد. در ابتدا یک کلیسای جامع کاتولیک رومی ، در سال 1561 لوتری شد و اکنون به کلیسای لوتری انجیلی استونی تعلق دارد.

تاریخچه کلیسای تالین

اولین کلیسای ساخته شده از چوب است که به احتمال زیاد در سال 1219 ساخته شده است ، هنگامی که دانمارکی ها به تالین حمله کردند. در سال 1229 ، هنگامی که اخراجی های دومینیکن وارد شدند ، آنها شروع به ساختن یک کلیسای سنگی کردند که جایگزین کلیسای قدیمی چوبی شد.

راهبان در درگیری بین شوالیه های شمشیر و واسال هایی که از میراث پاپ حمایت می کردند در سال 1233 کشته شدند و بدین ترتیب کلیسا ویران شد.
نامه ای مبنی بر درخواست اجازه تقدیس مجدد آن در سال 1233 به رم ارسال شد و این نخستین سابقه از وجود کلیسا است.
دومینیکن ها نتوانستند ساختمان را تمام کنند. در واقع ، آنها فقط دیوارهای پایه را بنا کردند. این بنا در سال 1240 به پایان رسید و یک ساختمان یک طرفه با یک محور مستطیل شکل بود. در سال 1240 نیز به نام کلیسای جامع نامگذاری شد و به افتخار مریم باکره تسخیر شد.

بازسازی کلیسای جامع سنت ماری تالین

در آغاز قرن 14th ، بازسازی کلیسا آغاز شد. این کلیسا بزرگتر شد. بازسازی با ساختن یک صدراعظم جدید آغاز شد. تقریباً در همین زمان ، جلیقه جدید ساخته شد. بزرگ شدن ساختمان یک طرفه به یک ساختمان سه راهرو از دهه 1330 آغاز شد. کار ساخت و ساز ، با این حال ، تقریبا 100 سال به طول انجامید.

قسمت طولی کلیسا به طول 29 متر که با پیروی از اصول باسیلکا ساخته شده است ، در دهه 1430 به پایان رسید. ستون های مستطیل شکل شبستان در نیمه دوم قرن 14th به پایان رسیده بود. این کلیسا در آتش سوزی بزرگ سال 1684 که کلیه مبلمان چوبی نابود شد ، آسیب های قابل توجهی متحمل شد.

برخی طاق ها به هم ریختند و بسیاری از جزئیات حک شده از سنگ به شدت آسیب دیده ، به ویژه در صدراعظم. در سال 1686 ، پس از آتش سوزی ، کلیسا برای بازگرداندن آن به حالت قبلی خود ، عملاً بازسازی شد. منبر جدید با چهره های رسولان و محراب توسط مجسمه ساز و کارواش استونیایی کریستین آکرمن ساخته شده است.

قسمت بیرونی کلیسای گنبد از قرن پانزدهم میلادی به وقوع می پیوندد ، تاریخ خرمایی مربوط به قرن 18 است. بیشتر اثاثیه های کلیسا به قرن 17 و 18 باز می گردد. از سال 1778 تا 1779 میلادی ، یک اسپیر جدید باروک در قسمت غربی سوله ساخته شد.

همچنین باید به انواع مختلفی از سنگ قبرها از قرن سیزدهم تا هجدهم ، سارکوفاژی های سنگی حک شده از قرن هفدهم ، همچنین محراب و صدراعظم ، لوسترها ، کتهای بی شماری از سده های 17 تا 20 اشاره کرد. دو تا از چهار زنگ کلیسا مربوط به قرن هفدهم میلادی است ، دو مورد مربوط به قرن 18است. این ارگان در سال 1914 ساخته شد.