حکم خوابیدن در مسجد از منظر مقام معظم رهبری

حکم خوابیدن در مکان‌های مقدس و مذهبی

حرم امامان و اماکن مذهبی همواره مورد احترام مسلمانان بوده و هست؛ زیرا احترام به چنین مکان هایی احترام به ائمه و بزرگانی است که در آنجا مدفونند. بنابراین، باید از کارهایی که نوعی بی احترامی و بی حرمتی به چنین مکان هایی است، خودداری کرد.

از جهت فقهی و شرعی خوابیدن در اماکن مقدس مثل مسجد، حرم و … مانع ندارد؛ یعنی حرام نیست، مگر اینکه از جهت عرف خوابیدن در این مکان ها بی احترامی نسبت به این اماکن به حساب آید که در این صورت به لحاظ این که عرف این کار را ناپسند می‌داند، از این جهت محل اشکال است؛ خواه در مساجد یا در حرم های ائمه باشد.

نظر مقام معظم رهبری درباره خوابیدن در مسجد

خوابیدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت کردن راجع به کارهای دنیا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعری که نصیحت و مانند آن نباشد، مکروه است و نیز مکروه است آب دهان و بینی و اخلاط سینه را در مسجد بیندازد و گمشده ای را طلب کند و صدای خود را بلند کند، ولی بلند کردن صدا برای اذان مانعی ندارد.

وقتی انسان وارد مسجد می شود، مستحب است دو رکعت نماز به قصد تحیت و احترام مسجد بخواند، و اگر نماز واجب یا مستحب دیگری هم بخواند کافی است.

تمیز کردن و آباد کردن مسجد مستحب است و کسی که می‌خواهد به مسجد برود، مستحب است که خود را خوشبو کند و لباس پاکیزه و نیکو بپوشد و مراقبت کند که کفش یا پای او به نجاست یا کثافتی آلوده نباشد و از همه زودتر به مسجد وارد و پس از دیگران از آن خارج شود. در هنگام ورود به مسجد و خروج از آن، زبان ذاکر و قلب خاشع داشته باشد.

بنابراین، از جهت شرعی خوابیدن در مکان های مقدس حرام نیست، مگر این که خوابیدن توهین محسوب شود، یا باعث ایجاد مزاحمت برای دیگران شود.