نماز شفع چیست و چگونه خوانده می شود ؟
نماز شفع چیست ؟
نماز شَفْع نمازی دو رکعتی و جزئی از نماز شب. نماز شفع در آخر نماز شب، یعنی پس از خواندن چهار نماز دورکعتی خوانده می‌شود.
پس از نماز شفع یک رَکعت، نماز وَتر خوانده می‌شود که نماز شب با آن پایان می‌یابد. نماز شفع و نماز وتر را بافضیلت‌ترین جزء نماز شب می‌دانند.
کلمه شَفع به معنای ضمیمه‌کردن چیزی به چیز دیگر و معادل زوج است؛ در مقابل وَتر که به‌معنای مفرد است.
حتماً بخوانید:
نماز شفع دو رکعت از مهمترین نماز مستحبی یعنی نماز شب است که قبل از نماز وتر خوانده می شود. نماز شب بر طبق روایات مهمترین نماز مستحبی است که دارای پنج نماز دو رکعتی و یک نماز یک رکعتی می باشد.
نماز شفع در پایان و پیش از ادای نماز یک رکعتی خوانده می شود.
در بسیاری از روایات آمده است که مستحب است پس از سوره حمد در نماز شفع سوره توحید یا اخلاص خوانده شود؛
در برخی روایات دیگر نیز آمده است که پس از خواندن سوره حمد در رکعت اول سوره فلق خوانده شده و پس از خواندن سوره حمد در رکعت دوم سوره ناس خوانده شود.
نماز شفع چند رکعت است؟
نماز شفع دارای دو رکعت مانند نماز صبح می باشد که البته بهتر است سوره هایی که در بالا به آنها اشاره شد قرائت شود. نماز شفع مانند هر نماز دو رکعتی خوانده شده و به تشهد و سلام ختم می گردد.
نحوه خواندن نماز شفع
برای خواندن نماز شفع ابتدا نیت نموده و بگویید: دو رکعت نماز شَفْعْ می‌خوانم قُربه اِلی الله
سپس در رکعت اول ابتدا سوره حمد و سوره توحید خوانمده شده به علاوه سوره ناس سپس به رکوع و سجده رفته و اذکار مخصوص رکوع و سجده را قرائت نمایید.
در رکعت دوم یک مرتبه سوره حمد و توحید سپس سوره فلق را قرائت نموده پس از آن دستها را به حالت قنوت بالا برده و ذکر قنوت را بخوانید. سپس به رکوع و سجده رفته و اذکار آنها را بخوانید. پس از آن تشهد را سلام را قرائت نمایید.
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجِنان آورده است که مستحب است مستحب است که پس از ادای نماز شفع مستحب است که دعای “إلهی تَعَرَّضَ لَک” که از دعاهای شب نیمه شعبان می باشد خوانده شود.
آثار و فضیلت های نماز شب
جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر (ص): «خدا مگر به‌خاطر دو کار ابراهیم را دوست و خلیل خود انتخاب نکرد: اطعام دادنش و نماز شب خواندنش، هنگامی که مردم خواب‌اند.»
در روایات، آثار و فضلیت‌های زیادی برای نماز شب ذکر شده است؛ از جمله در روایتی که در بحار الاَنوار از پیامبر نقل شده است، نماز شب مایه خشنودی پروردگار، دوستی فرشتگان، معرفت‌بخشی، نورانیت خانه، آرامش بدن، نفرت شیطان، استجابت دعا،
قبولی اعمال، نورانی‌شدن قبر و مسلح‌شدن در برابر دشمن می‌شود. در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده که نماز شب انسان را خوش‌سیما و خوش‌اخلاق و خوش‌بو می‌کند و روزی را زیاد و قرض را ادا می‌کند و غم را میبرد و دید انسان را نورانی می‌کند.
در روایت دیگری از امام صادق آمده است: «ثروت و فرزندان، زیور زندگی دنیایند و هشت رکعت نماز در آخر شب و یک رکعت نماز «وتر» زیور آخرت‌اند.»
برخی دیگر از فضیلت های نماز شب، در روایات، به این شرح است:
- برترین نماز مستحب
- مایۀ فخر مؤمن
- مایه مباهات خدا به فرشتگان
- از نشانه‌های شیعه واقعی
بر پایه روایاتی که شیخ صدوق در عِلَلُ الشرائع از امامان نقل کرده است، گناه، سبب محروم شدن از نماز شب می‌شود.
