مزایا و معایب مصرف مبترا (Rituximab)
موارد و عوارض مصرف مبترا (Rituximab) چیست؟ منع مصرف و تداخل دارویی مبترا چیست؟
با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با عوارض مصرف مبترا آشنا شوید.
موارد و مقدار مصرف مبترا (Rituximab)
الف) درمان موارد عود یا مقاوم لنفوم غیر هوچكین سلول B درجه پائین یا فولیكولر و CD2O مثبت.
بزرگسالان: انفوزیون وریدی mg/m2 375 به صورت هفتگی به مدت 8 – 4 هفته .
ب) درمان مجدد جهت بیماران با بیماریهای پیشرفته.
بزرگسالان: انفوزیون وریدی mg/m2 375 به‌صورت هفتگی برای چهار دوز.
پ) همراه با متوتروكسات در موارد متوسط تا شدید آرتریت روماتوئید فعال، وقتی بیمار به یك یا بیشتر از داروهای آنتاگونیست TNF پاسخ نداده باشد.
بزرگسالان: تجویز دو دوز 1000 میلی گرم به صورت انفوزیون وریدی در دو هفته جداگانه. به منظور كاهش واكنش‌های ناشی از انفوزیون، قبل از شروع تزریق می توان از 100 میلی گرم متیل پردنیزولون وریدی و یا معادل آن از سایر داروهای كورتیكوستروئیدی استفاده نمود.
ت) درمان لنفوم غیر هوچكین با خصوصیات Diffuse, Large B cell, CD20 Positive با رژیم CHOP یا سایر داروهای آنتراسیگلین.
بزرگسالان: mg/m2 375 وریدی در روز اول هر دوره شیمی درمانی تا حداكثر 8 انفوزیون.
—————————————————————————————-
مكانیسم اثر مبترا (Rituximab)
دارو یك آنتی مونوكلونال موشی/انسانی است كه به آنتی ژن‌های CD2O موجود در سطح سلولهای سالم و سلولهای لنفوسیت B بدخیم متصل شده و باعث تحلیل سلول می شود. CD20 تنظیم كننده مراحل اولیه شروع سیكل سلولی و روند افتراق سلولی می باشد.
—————————————————————————————-
اشكال دارويي مبترا (Rituximab)
Injection: 10 mg/lm, 10ml, 10 mg/lm, 50ml
—————————————————————————————-
موارد منع مصرف و احتياط:
گزارشي موجود نيست.
—————————————————————————————-
تداخل دارويي:
باعث افزايش گلوكز، LDH و كاهش كلسيم ، هموگلوبين و هماتوكريت و همچنين كاهش نوتروفيل، پلاكت و تعداد WBC مي‌شود.موارد منع مصرف: بيماران با سابقه حساسيت نوع I يا واكنش آنافيلاكسي نسبت به پروتئين هاي موشي يا اجزاء.
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آنتي بادي مونوكلونال.
طبقه‌بندي درماني: ضد سرطان.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
—————————————————————————————-
ملاحظات اختصاصي
1- دارو بايد به‌صورت انفوزيون وريدي تجويز گردد. از مصرف دارو به‌صورت سريع، حجيم و يك جا خودداري كنيد.
2- دارو را مي توان تا غلظت 1-4 mg/ml با نرمال سالين يا دكستروز 5 درصد رقيق و سپس تزريق نمود.
3- جهت شروع تجويز مي توان از دوز 50 mg/h شروع نمود و در صورت عدم بروز واكنش هاي حساسيتي و وقايع حين تزريق هر 30 دقيقه سرعت تزريق را 50 mg/h تا حداكثر 400 mg/h افزايش داد.
4- به منظور كاهش واكنش‌هاي حساسيتي همچون افت فشار خون، برونكواسپاسم و آنژيوادم قبل از هر بار انفوزيون مي توان از استامينوفن يا ديفن هيدرامين استفاده نمود.
5- در حين انفوزيون بيمار بدقت بايد تحت نظر بوده و در صورت بروز نشانه‌هاي مرتبط با انفوزيون، تزريق دارو قطع و سريعا از اپي نفرين، ديفن هيدرامين و كورتيكوستروئيدها استفاده شود. پس از پايدار شدن وضعيت بيمار، سرعت انفوزيون بايد 50% كاهش يابد.
6- در صورت بروز آريتمي هاي تهديد كننده حيات، انفوزيون بايد قطع گردد.
7- در صورت بروز نشانه هاي قابل توجه مرتبط با انفوزيون، بيمار بايد از نظر قلبي تحت نظارت قرار گيرد.
8- بيماراني كه داراي آنتي بادي ضد مورين انساني يا آنتي بادي ضد كايمريك انساني هستند (كمتر از 1% جمعيت) ممكن است پاسخ‌هاي حساسيتي يا آلرژيك به دارو نشان دهند.
9- ايمني و اثر بخشي روش ايمن سازي در حين درمان با اين دارو مطالعه نشده است.
10- انفوزيون ريتوكسيماب مي تواند باعث مرگ شود. 80% موارد مرگ، در عرض 24 ساعت پس از اولين انفوزيون بوده است.
11- انفوزيون ريتوكسيماب ممكن است منجر به بروز واكنش‌هاي شديد پوستي – مخاطي همچون استيونس – جانسون و TEN گردد. در صورت مشاهده اين عوارض ، ضمن درمان مناسب از ادامه انفوزيون دارو بايد خودداري نمود.
—————————————————————————————-
نكات قابل توصيه به بيمار
1- به بيمار توصيه نماييد نشانه هاي غير معمول را در حين و يا پس از انفوزيون، بخصوص واكنش‌هاي پوستي و مخاطي را گزارش نمايد.
2- به بيمار توصيه نماييد، مشكلات قلبي خود را بيان نماييد.
3- به بيمار توصيه نماييد، در حين درمان نبايد تحت واكسيناسيون (بخصوص ويروس‌هاي زنده) قرار گيرد.
4- ضرورت انجام مكرر CBC را براي بيمار بيان كنيد.
—————————————————————————————-
مصرف در كودكان
ايمني و اثر بخشي دارو در كودكان به اثبات نرسيده است.
مصرف در شيردهي
ترشح دارو در شير مادر مشخص نيست. ولي با توجه به ترشح آنتي باديها در شير مادر، بهتر است تا زمان غير قابل اندازه گيري شدن دارو در خون مادر، شيردهي انجام نشود.
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: آژيتاسيون ، اضطراب، ضعف، خستگي، تب، سردرد، هايپرتوني، بي خوابي، كسالت، عصبانيت، درد، پاراستزي.
قلبي – عروقي : آريتمي، براديكاردي، درد قفسه سينه، افزايش فشار خون، افت فشار خون، افت فشار خون وضعيتي، ادم محيط، تاكيكاردي.
چشم، حلق و بيني: التهاب ملتحمه، اختلال توليد اشك، رينيت، سينوزيت، گلو درد.
دستگاه گوارش: درد يا اتساع شكم، بي اشتهائي، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، اختلال درک مزه، استفراغ.
خون: آنمي، لكوپني، نوتروپني، ترومبوسيتوپني.
متابوليك: هايپرگلايسمي، هايپوگلايسمي، هايپوكلسمي.
عضلاني – اسكلتي : آرترالژي، كمردرد، ميالژي.
تنفسي: برونكواسپاسم، تنگي نفس ، افزايش سرفه، برونشيت.
پوست: گر گرفتگي، درد در ناحيه تزريق، خارش، بثورات جلدي واكنش‌هاي جلدي- مخاطي شديد، كهير.
ساير عوارض: آنژيو ادم، لرز.
—————————————————————————————-
گردآوری شده مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
