علل، علائم و تشخیص عفونت و التهاب گوش میانی

عفونت و التهاب گوش ( میانی و خارجی) : علائم و درمان

التهاب گوش یا عفونت گوش که به نام اوتیت (Otitis) شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های شایع گوش است.در صورت درگیری گوش میانی ما بیماری را التهاب گوش میانی و در صورت درگیری گوش خارجی (لاله گوش و کانال خارجی شنوایی) ما آن را التهاب گوش بیرونی می‌نامیم.با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان التهاب گوش آشنا شوید.

علایم التهاب گوش

التهاب ایجاد شده به دنبال عفونت در مجرای گوش باعث ایجاد درد می شود، بنابراین درد از علایم شایع این بیماری می باشد. خروج ترشحات به دنبال التهاب زیاد از دیگر علایم شایع است. از علایم دیگر می توان به قرمزی مجرا و اطراف لاله گوش اشاره کرد. در بعضی از موارد که شدت بیماری بیشتر است ممکن است غدد لنفاوی اطراف گوش هم متورم شوند و درد از ناحیه لاله و مجرای گوش فراتر رفته و در نیمه سر هم درد ایجاد کند.

شدت درد بسته به شدت بیماری می تواند زیادتر شود.افزایش تورم می تواند باعث بسته شدن مجرای گوش به طور نسبی یا به طور کامل شده که در آن موقع بیمار به طور معمول کاهش شنوایی پیدا می کند. این کاهش شنوایی از نوع انتقالی است، یعنی عصب گوش سالم می باشد، ولی انتقال صوت از فضا به گوش داخلی دچار مشکل می شود. قابل ذکر است که این التهاب و عفونت در خیلی از مواقع بدون هیچ علت خاصی اتفاق می افتد.

راه های تشخیص این بیماری کدام است؟

در تشخیص التهاب گوش خارجی، به طور معمول سؤالی که بیشتر برای پزشکان پیش می آید، تشخیص افتراقی التهاب گوش خارجی با التهاب گوش میانی می باشد، چون هر دوی این بیماری ها علایم مشابهی دارند.

مجرای گوش

علائم مشابه در التهاب گوش خارجی و التهاب گوش میانی:

گوش درد از مهم ترین علایم این دو بیماری است. در هر دو، شنوایی ممکن است کم شود؛ در هر دو، طول دوره ی گوش درد کوتاه می باشد و در نتیجه ممکن است پزشک و بیمار را به شک بیاندازد و ایجاد مشکل کند.

تفاوت های التهاب گوش خارجی با التهاب گوش میانی:

با وجود تشابه علایم این دو بیماری، درمان و برخورد با این دو بیماری، متفاوت می باشد. در التهاب گوش میانی، تجویز آنتی بیوتیک سیستمیک ضروری است و حتما باید بیمار درمان سیستمیک یا خوراکی یا تزریقی بگیرد، ولی در التهاب گوش خارجی، اصولا نیازی به درمان با آنتی بیوتیک سیستمیک نیست و به طور معمول سیر بیماری در التهاب گوش خارجی بهتر از التهاب گوش میانی می باشد.از عوامل مهم افتراق این دو بیماری، فصل ابتلا به آن بیماری می باشد. التهاب گوش میانی به طور معمول در زمستان و فصل سرما بیشتر می باشد، ولی التهاب گوش خارجی در فصل گرما شیوع بیشتری دارد.کسانی که مبتلا به التهاب گوش میانی می شوند به طور معمول تب دارند، ولی در التهاب گوش خارجی به طور معمول تب وجود نداد، به عبارتی تب در التهاب گوش میانی شایع تر از گوش خارجی می باشد.

در التهاب گوش میانی، در معاینه پرده صماخ توسط پزشک، هیچ گونه علایمی مشاهده نمی شود، ولی در التهاب گوش خارجی، پرده صماخ به طور معمول خوب است و در معاینه مجرای گوش، به طور معمول علایم عفونت نشان داده می شود.در کسانی که التهاب گوش میانی دارند، دستکاری و حرکت دادن لاله گوش درد را زیاد یا کم نمی کند، ولی در کسانی که التهاب گوش خارجی دارند، هر گونه حرکت دادن و دستکاری در مجرای گوش، باعث ایجاد درد می شود.

درمان عفونت گوش

استفاده از مسکن نخستین درمان عفونت گوش است. پزشک وضعیت کودک و احتمال مواجهه با عوارض عفونت را ارزیابی می‌کند. کودک پس از معاینه اولیه باید جهت بررسی استمرار عفونت و وجود مایع پشت پرده گوش (عفونت گوش داخلی منتشره) یا تکرار عفونت تحت نظر باشد. حتی اگر فرزندتان سرحال به نظر می‌رسد، باید او را به ویژه در صورت خردسال بودن ظرف ۴ هفته مجدداً به نزد پزشک ببرید.

آنتی بیوتیک

ممکن است پزشک آنتی بیوتیک برای کودک تجویز کند، اما عفونت گوش غالباً بدون مصرف آنتی‌بیوتیک بهتر می‌شود. بنابراین از مصرف خودسرانه دارو بپرهیزید و حتماً با پزشک مشورت کنید. استفاده از آنتی بیوتیک به سن کودک و شدت عفونت بستگی دارد. اگر ایمپلنت حلزونی در گوش کودک وجود داشته باشد، پزشک احتمالاً آنتی بیوتیک تجویز می‌کند، چون احتمال بروز عوارض جدی عفونت گوش، مانند مننژیت باکتریایی، در میان کودکان دارای ایمپلنت حلزونی بالاتر از بقیه کودکان است.

تکرار عفونت گوش

اگر عفونت گوش تکرار شود و گوش ظرف ۶ ماه سه بار یا بیشتر یا ظرف یک سال ۴ بار مجدداً عفونت کند، باید به منظور جلوگیری از عود کردن عفونت برای درمان اقدام کرد. مصرف درازمدت آنتی بیوتیک خوراکی درمانی است که سال‌ها است در این شرایط از آن بهره گرفته می‌شود. با این حال برخی از پزشکان درباره مصرف بلندمدت آنتی بیوتیک به منظور جلوگیری از عفونت گوش متفق‌القول نیست. بسیاری از پزشکان به دلیل عدم اطمینان از سودمندی و تاثیرگذاری این درمان با آن مخالفت می‌کنند. همچنین اگر آنتی بیوتیک بیش از حد مصرف شود، باکتری‌ها در برابر آن مقاوم می‌شوند.وارد کردن لوله در گوش روش دیگری برای درمان عفونت مکرر گوش است.

جمع شدن مایع و مشکلات شنوایی

وجود مایع پشت پرده گوش پس از عفونت گوش طبیعی است. مایع جمع شده در اکثر موارد پس از ۳ ماه بدون نیاز به درمان از بین می‌رود. اگر بدون این که گوش عفونت کند، مایع در آن جمع شده است، وضعیت کودک را به دقت تحت نظر بگیرید. چنانچه مایع پس از ۳ ماه از بین نرفت، شنوایی کودک را بسنجید. اگر شنوایی طبیعی باشد، نیازی به درمان نیست، اما وضعیت کودک را تحت نظر داشته باشید.

جراحی

بهترین جراح گوش ، جراحی را برای کودکانی پیشنهاد می‌دهد که از عفونت مکرر گوش رنج می‌برند یا مایع به طور دائم پشت پرده گوش جمع شده است. عمل‌هایی مانند وارد کردن لوله یا برداشتن لوزه سوم (آدنوئید) و در موارد نادر لوزه‌ها انجام می‌شود.

درمان دیگر ناراحتی‌ها

کودکان به ندرت در اثر عفونت گوش با با مشکلاتی جدی مانند عفونت بافت اطراف مغز و نخاع (مننژیت) یا عفونت استخوان پشت گوش (ماستوئیدیت) مواجه می‌شوند که باید فوراً برای درمان آن اقدام شود.

چگونه از بروز عفونت گوش پیشگیری کنیم؟

ترک سیگار و دخانیات:

عفونت گوش در میان کودکان با نزدیکان سیگاری شیوع بالاتری دارد. حتی دودی که از استعمال توتون روی مو و لباس‌ها می‌نشیند به کودکان آسیب می‌زند.

تغذیه از شیر مادر:

براساس شواهد موجود شیر مادر احتمال عفونت گوش را، به ویژه در صورت ارثی بودن این مشکل، کاهش می‌دهد. اگر نوزاد از شیشه شیر می‌خورد، اجازه ندهید شیشه را در حالت خوابیده بمکد.

شستن دست:

با شستن دست میکروب‌ها را از بین می‌برید و از انتشار عفونت جلوگیری می‌کنید.
نوبت‌های واکسن فرزندتان را فراموش نکنید.
فرزندتان را در مهد کودک‌های کوچک‌تر ثبت نام کنید. کمتر بودن تعداد کودکان به معنای کمتر بودن تماس با باکتری‌ها و ویروس‌ها است. سعی کنید از خدمات مراقبت گروهی کمتر استفاده کنید، چون میکروب‌ها در این شرایط راحت‌تر منتشر می‌شوند.

به فرزندتان پستانک ندهید:

سعی کنید پستانک را تا قبل از ۶ ماهگی از کودک بگیرید. احتمال عفونت کردن گوش در نوزادانی که پس از ۱۲ ماهگی همچنان پستانک می‌مکند، بیشتر است.

خواهشمنديم اگر سوال يا نکته‌اي براي مطلب عفونت و التهاب گوش

در ذهن شما باقي مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و ساير کاربران به اشتراک بگذاريد.

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی