علت بالا و پایین بودن Fecal Fat در آزمایش مدفوع

دسامبر 13, 2023

0 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد

تفسیر آزمایش Fecal Fat

Fecal Fat یا تست چربی مدفوع همراه با سایر تستهای مدفوع یا به دنبال آنها برای بررسی علت اسهال مزمن و مدفوع چرب و شل (Loose) و بدبو (Steatrrhea) بکار می رود. از آنجاییکه پانکراس منبع عمده آنزیم های لیپاز، آمیلاز و پروتئولیتیک می باشد، کاهش قابل توجه در فعالیت پانکراس، باعث کاهش جذب نشاسته، چربی، پروتئین و افزایش همزمان آن در مدفوع خواهد شد.

در نقص عملکرد پانکراس بررسی میکروسکوپی مدفوع نیز نشاندهنده وجود مقادیر زیادی سلول های هسته دار و فیبر های گوشتی است. چربی های تام مدفوعی متشکل از مونوگلیسریدها، دی گلیسرول ها و تری آسیل گلیسرول هاست. همچنین محتوای اسیدهای چرب و نمک های آنها (Soaps)، فسفولیپیدها و گلیکولیپیدها، استرول ها و استرهای کلسترول می باشند. عمده چربی های مدفوعی انواع جذب نشده غذایی هستند اما مقادیر قابل توجهی (حدود 2گرم) از باکتریهای روده ای و سلول های اپی تلیال مشتق می شوند.

دفع بیشتر از 7 gr/24hrs با یک رژیم غذایی 50 تا 150 گرم چربی، حاکی از یک نقص در سوء جذب است. نتایج غیر طبیعی نمونه راندوم می بایست با جمع آوری نمونه زماندار (Timed Collection) تایید گردد. مقادیر گزارش برای نمونه زماندار (24-48-72-96) باید به صورت gr/24hrs و برای نمونه راندوم به صورت درصد درج شود.

مقادیر مرجع:

کمتر از 6 سال: 0.0 – 2.0 gr/ 24hrs
6 سال تا 18 سال: 2.0 – 6.0 gr/ 24hrs
18 سال و بالاتر: 2.0 – 7.0 gr/24hrs
استئاتوره:7 gr/24hrs >
نمونه تصادفی : 0.0 – 19%

کاربردهای بالینی در آزمایش Fecal Fat

1. تشخیص سوء جذب چربی به سبب پانکراتیت یا اختلالات روده ای
2. پایش اثر بخشی مکمل های آنزیمی در برخی از سوء جذب ها.

شرایط نمونه گیری در آزمایش Fecal Fat

جمع‏آوری مدفوع به مدت 48 تا 72 ساعت معمولاً در روز چهارم، پنجم و ششم پس از شروع رژیم غذایی کنترلی حاوی 100 گرم چربی (50 تا 150 گرم) در روز می باشد.

ملاحظات نمونه گیری در آزمایش Fecal Fat

1. جهت جمع آوری مدفوع از ظروف پلاستیکی درب دار استفاده می شود.
2. در زمان جمع آوری نمونه از آلوده شدن با ادرار خودداری گردد.
3. جمع آوری نمونه مدفوع می بایست در سه روز چهارم، پنجم و ششم پس از شروع رژیم غذایی حاوی 100 گرم چربی در روز صورت گیرد.
4. تاریخ و ساعت شروع و خاتمه جمع ‏آوری نمونه باید یادداشت شود.
5. تمام نمونه ها باید با یکدیگر ارسال گردند. بر روی ظرف نمونه باید به ترتیب نمونه گیری، ظروف شماره 1، 2 و 3 مشخص گردد.
6. برای یک نمونه رندم حداقل نمونه، 5 گرم مدفوع می باشد.
7. جهت آنالیز سایر ترکیبات مدفوع باید نمونه گیری مجزایی صورت گیرد.
8. نباید از مسهل بویژه از روغن های معدنی و روغن کرچک در جریان نمونه گیری استفاده نمود.
9. نباید از مکمل های سنتتیک چربی با قابلیت جذب بالا ( برای مثال اولسترا) یا مکمل های غذایی ضد چربی (fat-blocking nutritional supplements) در جریان نمونه گیری استفاده نمود.
10. استفاده از پودر یا پماد پوشک می تواند منجر به نتایج کاذب گردد.

موارد عدم پذیرش نمونه در آزمایش Fecal Fat

1. ظرف نامناسب جهت جمع اوری نمونه مدفوع
2. تاخیر در انتقال نمونه به آزمایشگاه که منجر به خشک شدن نمونه گردد.
3. نمونه های حاوی آلودگی به باریوم و چارکول
4. جمع آوری نمونه در قوطی های بیشتر از 500 گرم (یا 500 میلی لیتر) نظیر قوطی رنگ
5. نمونه هایی مدفوع که حاوی محیط یا مواد نگهدارنده باشند.

شرایط نگهداری نمونه در آزمایش Fecal Fat

1. نگهداری نمونه درجریان جمع آوری 72 ساعته، در یخچال می باشد.
2. در صورت تاخیر در آنالیز، نمونه باید فریز شود.
3. پایداری نمونه در دمای اتاق یک ساعت، در یخچال 4 روز و در فریزر، 2 هفته می باشد

محدودیت ها در آزمایش Fecal Fat

تست برای تفکیک بیماری های پانکراسی تعریف نشده و مفید نمی باشد. آزمایش Fecal Fat حساسیت پایینی دارد. غلظت‏های افزایش یافته چربی مدفوع قادر به تمیز استئاتوره پانکراسی (سوء هضم) و روده‏ای (سوء جذب) نیست.
جمع‏ آوری چربی مدفوع تجربه بدی برای بیمار و پرسنل آزمایشگاه است.
مصرف مداوم غذاهای پرچرب یا استفاده از مکمل های حاوی روغن های معدنی منجر به اختلال در تفسیر نتایج می گردد.
استفاده از زغال به عنوان یک نشانگر توصیه نمی شود. اگر زغال چوب استفاده می شود، به آزمایشگاه اطلاع دهید.

عوامل مداخله گر در آزمایش Fecal Fat

تنقیه
مسهل
روغن معدنی
عنصر باریوم
پماد پوشک

توضیحات در مورد آزمایش Fecal Fat

انجام این قبیل آزمایشات برای تشخیص موارد خفیف پانکراتیت ارزش چندانی نداشته زیرا در بیمارانی که دچار نارسایی پانکراس با هضم طبیعی هستند نیز مشاهده می گردد.
آزمایش چربی مدفوع برای بررسی تعادل متابولیکی یا تعادل چربی و تشخیص سوء جذب ناشی از پانکراتیت یا سایر اختلالات روده ای بکار می رود و هدف آن بررسی استئاتوره (افزایش دفع چربی در مدفوع) می باشد.
این تست در ژیاردیوز که با دفع چربی همراه است نیز کاربرد دارد.
این آزمایش برای تعیین علت استئاتوره به کار نمی رود، بلکه جهت تشخیص حضور استئاتوره و تشخیص انواع سندروم های سوء جذب (شامل سلیاک، اسپرو، کرون، سندرم روده کوتاه)، پانکراتیت مزمن، سرطان پانکراس، تنگی مجاری صفراوی، سنگ کیسه صفرا، سرطان مجاری صفراوی، انتریت ناشی از پرتوتابی، سیستیک فیبروزیس، بیماری Whipple’s به کار می رود.