سوسیس دودی چیست و چگونه تهیه می شود؟
سوسیس دودی چیست؟
از آنجا که طبخ سوسیس به سادگی امکان پذیر است، سبب شده است تا بسیاری از مردم همواره از علاقه‌مندان مصرف این غذای فراوری شده باشند. سوسیس دودی نیز یکی از انواع سوسیس است که می‌خواهیم در این مقاله به معرفی آن بپردازیم. پس با ما همراه باشید تا با این فرآورده خوشمزه بیشتر آشنا شویم.
مختصری درباره سوسیس
مصرف گوشت‌های نمک سود شده از دیرباز میان انسان‌ها متداول بوده است. خوب است بدانیم واژه سوسیس Sausage، اصالتاً از واژه لاتین Salsus گرفته شده که به معنی نمک‌سود است. در واقع این واژه به گوشت‌هایی اشاره دارد که به منظور نگهداری طولانی‌مدت، نمک‌سود می‌شدند.
امروزه سوسیس‌ها از گوشت چرخ‌کرده و گاهی سبزیجات خوراکی به همراه چربی حیوانی، نمک، ادویه و نیز گهگاه از گیاهان معطر تهیه می‌شوند. پوشش و بسته‌بندی روی سوسیس‌ها معمولاً از جنس کلاژن یا سلولز و یا پلاستیک است. تاریخ مصرف سوسیس‌ها طولانی است و این به دلیل داشتن مواد نگهدارنده است.
ویژگی‌های سوسیس دودی
دودی کردن گوشت سابقه‌ای بسیار طولانی دارد و ابداع این روش به دوران پارینه سنگی باز می‌گردد. این روش برای انواع گوشت و فرآورده‌های گوشتی کاربرد زیادی دارد و گوشت دودی حاصل روش تهیه گوشت قرمز، گوشت سفید و غذاهای دریایی است. امروزه مصرف سوسیس دودی از محبوبیت بالایی برخوردار است.
دودی کردن سوسیس بر طعم و مزه آن می‌افزاید و ظاهر سوسیس را طی فرآیند طبخ بهبود می‌بخشد. همچنین باید بدانید که سوسیس دودی را پس از باز شدن بسته‌بندی، باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن استفاده کرد.
کاربردهای سوسیس دودی
سوسیس دودی به دلیل طعم قوی و متفاوتش در انواع گوناگونی از غذاها کاربرد داشته و از این ماده در تهیه و طبخ غذاها استفاده می‌شود. در بسیاری از پیتزاها، انواع املت‌ها و ساندویچ‌ها می‌توان از سوسیس دودی استفاده کرد و از عطر و طعم دلپذیرش لذت برد.
همچنین سوسیس دودی را می‌توان مانند بیشتر انواع سوسیس‌ها در مخلوطی از روغن و سس کچاپ سرخ کرد. در فر، و یا در ماکروفر و به صورت کبابی نیز می‌توان آن را تهیه کرد.
دلیل عطر و طعم کم نظیر سوسیس دودی
انسان‌های اولیه اغلب گوشت را برای خشک کردن آویزان می‌کرده‌اند و خیلی زود متوجه شدند گوشتی که در جای دودآلودی ذخیره شده بوده، دارای عطر و طعم متفاوت و بهتری نسبت به گوشتی است که به سادگی خشک و نگهداری شده باشد. با گذشت زمان آن‌ها آموختند که از شیوه‌های پیچیده‌تری برای دودی کردن مانند ترکیب نمک و یا آب شور بهره ببرند.
ظهور حمل و نقل مدرن، جابجایی مواد غذایی را در مسافت‌های طولانی آسان‌تر ساخت و نیاز به زمان و مواد شور و نیز کارهای سنگین از جمله دود دهی را کاهش داد. دودیدن مواد غذایی بیشتر به خاطر افزایش عطر و طعم و نه برای حفظ مواد غذایی ادامه یافت و امروزه به همین دلیل سوسیس‌های دودی با عطر و طعمی متفاوت و خوشمزه تولید و مصرف می‌شوند.
فرآیند دودی کردن سوسیس
دود دادن مواد غذایی شیوه شناخته شده‌ای است که قدمت آن به زمان انسان‌های بدوی غارنشین برمی‌گردد. از فواید فرآیند دودی کردن مواد گوشتی می‌توان به جلوگیری از رشد باکتری‌ها و کند شدن روند تجزیه چربی‌ها در فرآورده اشاره داشت. دود یک آنتی‌بیوتیک و آنتی‌اکسیدان است، ولی به تنهایی برای نگاهداری محصولات گوشتی کافی نیست، مگر اینکه از روش‌ها و مواد دیگر نگهدارنده بهره ببریم.
دودی کردن به دو روش سرد و گرم انجام می‌پذیرد. در روش سرد، گوشت را پیش از دود دادن پخته، کبابی یا سرخ کرده و یا بخارپز می‌نمایند. در این روش، فرآورده‌های گوشتی دودی عطر و طعم دود را به خود می‌گیرند اما نسبتاً مرطوب باقی می‌مانند. دود دادن سرد غذا را نمی‌پزد.
حتماً بخوانید:
دود دادن در روش گرم در محیطی کنترل شده مانند کوره دود یا دودخانه مواد غذایی را در معرض دود و گرما قرار می‌دهند. در این شیوه گوشت همزمان با گرما پخته شده و با دود عطر و طعم می‌گیرد.
در فرآیند دودی کردن سوسیس، گوشت باید سرد باشد و این نکته بسیار مهم است. برای دودی کردن فرآورده‌های گوشتی، معمولاً آن‌ها را هشت تا ده ساعت در اتاقک‌های مخصوص در معرض دود حاصل از سوختن تدریجی چوب درختانی مانند توسکا، سپیدار و صنوبر قرار می‌دهند. طعم متفاوت و گوناگون محصولات، حاصل تفاوت و نوع مختلف چوب‌هاست.
مصرف سوسیس دودی برای چه کسانی ممنوع است؟
خوراکی‌ها و فرآورده‌های گوشتی دودی شده برای مبتلایان به میگرن مضر است و بهتر است این افراد از مصرف سوسیس دودی اجتناب کنند. زیرا محصولات گوشتی دودی حاوی تیرامین هستند و این ماده باعث تشدید این نوع سردردها در مبتلایان به میگرن می‌شوند. همچنین غالباً غذاهای دودی شده دارای مقادیر بالای نمک هستند که این نکته می‌تواند سبب بروز بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا شود، بنابراین بهتر است افراد مبتلا به این بیماری‌ها از خوردن این محصولات بپرهیزند.
