سخنرانی استاد رفیعی در مورد محرم و درس های عاشورا

سخنرانی محرم و درس های عاشورا

خدا را شاکریم توفیقی شد امسال در این ایام کنار سفره اهل بیت علیهم السلام بنشینیم.

این بحث را تحت عنوان عمده ترین درس های عاشورا تقدیم می کنم. عاشورا حادثه کوتاهی بود که در ساعاتی محدود و در سرزمین و مکانی معین اتفاق افتاد، اما نه به آن زمان محدود شد و نه به آن سرزمین.

تمام تاریخ بشر را پر کرد و نام حسین در تمام سرزمین ها پیچید، حتی قبل از تولد امام حسین. قبل از به دنیا آمدن اباعبدالله نام و یاد او میان انبیای الهی مطرح است.

وقتی قنداقه امام حسین را دست پیغمبر خدا دادند، حضرت فرمود: «رّبّنا …فَاجْعَل أفئِدَه مِنَ النّاسِ تَهوی إلَیهِمْ»؛ خدایا کاری کن قلب های مردم با این حسین من مهربان شود، قلب های مردم را به سوی این حسین جذب کن.

همان دعایی که حضرت ابراهیم برای هاجر و اسماعیل نمود، وقتی زن و فرزندش را در سرزمین لم یزرع حجاز بر زمین گذاشت، نگفت خدایا، به آنها آب و غذا و مسکن بده، فرمود: « فَاجْعَل أفئِدَه مِنَ النّاسِ تَهوی إلَیهِمْ»؛ خدایا قلب های مردم را به سوی این ها جذب کن.

اگر قلب ها جذب شد بقیه اش هم حل می شود.شما نگاه کنید هر حاجی ای که به مکه می رود کارهای هاجر را تکرار می کند؛ هفت بار بین صفا و مروه با یاد حرکت هاجر به دنبال آب می رود و می آید.

چند بار سنگ هایی را که سمبل شیطان است رجم می کند. حتماً باید قربانی کند، چون «إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ» خدا خواسته این ها تا قیامت بماند.

صفا و مروه از شعائر الهی است، اگر کسی به حج رفت و این اعمال را انجام نداد حج او درست نیست؛ رجم نکرد حج او درست نیست؛ قربانی نکرد حجش درست نیست.

چگونه باید کار هاجر در تاریخ بماند، رجم ابراهیم بماند. امام حسین هم روز عاشورا صفا و مروه داشته، صفایش قتلگاه و مروه اش خیمه گاه بود.

اگر هاجر هفت مرتبه این مسیر را رفت، حسین به دنبال مجروح ها و کسانی که روی زمین افتاده بودند رفت.

حسین هم رجم داشت، رجم او در برابر ده ها و صدها شیطان بود، آن هم با شمشیر. امام حسین علیهم السلام وقتی رجم می کرد شاعر خیلی قشنگ گفته، ترجمه شعر را می گویم: وقتی حسین به قلب دشمن می زد، همة دشمن را یک نفر می دید.

ولی آن ها وقتی می خواستند به حسین حمله کنند: «کُلُّ عُضْوٍ مِن حسین جُندُهُ»؛ هر عضو امام حسین را یک لشکر می دیدند؛ و لذا هیچ کس جرأت نکرد تن به تن با حسین بجنگد.

حسین هم رجم داشت و هم قربانی، آن هم قربانی های متعدد: شش ماهه، سیرده ساله، یازده ساله، قربانی هایی که خودشان می آمدند برای قربانی شدن التماس می کردند.

نوجوان یازده ساله لباس پدر را پوشیده، شمشیر او را بسته، لحظاتی نگذشت که خون پدرش روی زمین ریخته، آمده مقابل اباعبدالله می گوید: آقا جان! به من هم اجازه بدهید به میدان برم.

لباس رزم برایش بلند است، شمشیر برایش بلند است. «شابٌ قُتِلَ أبوهُ فِی معرکَه» نوجوانی که پدرش تازه شهید شده بود، حضرت فرمود: شاید مادرت راضی نباشد.

مادرش در کربلا بود، شاید بخواهد تو را به عنوان یادگار نگه دارد.

عرض کرد: یابن رسول الله، مادرم مرا فرستاده، مادرم این لباس را بر تنم کرده، با رضایت مادرم آمده ام. به میدان آمد نامش را نگفت.

نگفت پدرم کیست، گفت: أمیری حسین و نعم الأمیرسرور فؤاد البشیر النذیر، علی و فاطمه والداهفهل تعلمون له من نظیر

هر که مرا نمی شناسد؛ بداند آقایم حسین است، مولایم حسین است.

اگر حسین را نمی شناسید؛ علی پدرش است و فاطمه مادرش.

فهل تعلمون له من نظیر . آیا شما می توانید نظیری برای چنین آدمی در عالم پیدا کنید؟ کربلا این صحنه ها را دارد، کربلا به بلندای تمام تاریخ بشر است و مانده است.

سفارش همه ائمه است سفارش همة انبیاست. امیرالمؤمنین وقتی سال ها قبل از شهادت حسین به سرزمین کربلا رسید،

«فَصَلّی بِها الغداه ثُمَّ رَفَعَ إلَیهِ مِنْ تُرْبَتِها فَشَمَّها»؛ دو رکعت نماز در این سرزمین خواند، خاک آن جا را بوسید و فرمود: «وَاهاً لَکَ أیَّتُها التُّرْبَهُ»خوشا به حال تو ای خاک، تو خاک کمی نیستی، انسان های بی نظیری روی تو به شهادت می رسند.

این شخصیت با این حادثه کوتاه، حادثه ای که در عرض چند ساعت واقع شد، اما این حادثه در بطن خودش درس های فراوانی دارد.

من این ها را گفتم تا به این نکته برسم، مقام معظم رهبری فرمود: ما باید درس های عاشورا را یک به یک استخراج کنیم و در اختیار نسل امروز بگذاریم.

مصیبت و روضه جای خود باید باشد، اما آنچه که باید از عاشورا به روز شود پیام های عاشورا و نکته های عاشوراست. من امروز یکی از این درس ها را برای شما می گویم.

اولین درسی که ما از عاشورا می گیریم درس هدایت و درس ارشاد است.

این حرف را از کجا می زنیم؟ از نامه ای که امام حسین به مردم بصره نوشت، در این نامه کوتاه اما پرمفهوم هدف قیامش را گفت، نوشت: مردم بصره و سران بصره، «اَلا و إنَّ السُّنَّهَ قَدْ أمیتَتْ»؛ سنت پیغمبر از بین رفته است. دیگر کسی به سنت پیغمبر عمل نمی کرد.

یکی از سنت های پیغمبر این بود که بعد از ایشان امامت با امیرالمؤمنین و بعد با فرزندانش است، این سنت زیر پا گذاشته شده.

خلافت شد و خلافت تبدیل به سلطنت شد. قرار نبود خلیفه فرزندش را به عنوان جانشین بگذارد، اما خلیفه این کار را کرد و خلافت موروثی شد، نسل اندر نسل 14 حاکم از بنی امیه و بعد بنی عباس سلطنت کردند.

بالاترین سنت پیغمبر که زیر پا گذاشته شد همین بود که امامت تبدیل به خلافت شد و خلافت تبدیل به سلطنت شد.

به سادگی با احکام دین بازی می کردند، به سادگی روش های رسول خدا را زیر پا می گذاشتند.

مردم بصره، سنت مرده است، «وَإنّ البِدعَهَ قَد اُحیَیت»؛ بدعت در دین گذاشته شده.

مشکل این است، جوابش چیست؟ جوابش را امام حسین می گوید، یک کلمه است: «فَإنْ تَسْمَعوا قَوْلی وَتُطِیعُوا أمْری»؛ اگر حرف منِ حسین را گوش دهید، «أهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ»من شما را هدایت می کنم.

پس یک درس عاشورا هدایت است و دلیلش در نامة امام حسین به مردم بصره آمده است.

بین شما این جمله پیغمبر مشهور است: «إنَّ الحُسَیْنَ مِصْباحُ الهُدی»؛ حسین چراغ هدایت است.

پس هدایت مهم ترین درس عاشوراست.

امام حسین خیلی تلاش داشت تا روز عاشورا عده ای هدایت شوند، در مسیر خود به خیمه عبیدالله حرّ جوفی رفت، به خیمة زهیر رفت، با عبدالله بن مطیع صحبت کرد، هر کسی را می دید سعی می کرد نصیحت کند، روز عاشورا خیلی نصیحت کرد، خیلی موعظه کرد تا شاید اثر کند، یک نفر هم یک نفر است که به آنها ملحق شود.

ثواب زیارت امام حسین علیه السلام

راوی می گوید: خدمت آقا امام صادق علیه السلام رفتم، دیدم آن حضرت دارد نماز می خواند و در سجدة نماز برای زوّار قبر امام حسین دعا می کند.

می گوید: خدایا اگر در این مسیر پول خرج کرده اند به جای آن به آنها پول بده، اگر اذیت شده اند به جای آن آرامش بده، خدایا به کسانی که به زیارت قبر حسین رفته اند به آنها هر چه می خواهند بده، حاجاتشان را برآورده کن.

معاویه ابن وهب می گوید: وقتی دعای امام تمام شد به حضرت گفتم: آقا برای چه کسانی دعا می کنید؟ فرمود: برای کسانی که قبر حسین علیه السلام را زیارت می کنند.

گفتم: آقا برایشان خیلی ثواب گفتید. حضرت فرمودند: کسانی که در آسمان برای زائران قبر امام حسین دعا می کنند بیشتر از زمینی ها هستند، فرشته ها دعا می کنند.

بعد فرمود: دلت نمی خواهد با ملائکه مصافحه کنی؟ اگر ملائکه انسان را لمس کند خیلی خوب است، اما اگر شیطان انسان را لمس کند این خیلی بد است.

اگر ملائکه آدم را لمس کند قلب او فرودگاه فرشته می شود وقتی حضرت فرمود: می خواهی با ملائکه مصافحه کنی؟ گفتم: بله آقا. فرمود: برو زیارت جدّم حسین.

امام رضا علیه السلام فرمود:
مَنْ زارَ قَبْرَ أبی عَبدِالله علیه السلام بِشَطِّ الفُراتِ کَمَنْ زارَ اللهَ فَوْقَ عَرْشِهِ» کسی که اباعبدالله را زیارت کند مثل کسی است که خدا را زیارت کرده.

من برداشتم این است که ائمه ما می خواهند راجع به امام حسین یک فرمان بسیج عمومی بدهند، یعنی بگویند هر کسی با هر گرایشی حتی اگر مسلمان هم نباشد اگر برای امام حسین عزاداری کرد ما به او اجر می دهیم.

چرا؟ چون می خواهند یاد امام حسین علیه السلام زنده بماند.

شما دقت کنید وقتی حضرت ابراهیم به مکه آمد آن جا بیابان بود، همسر و فرزندش را آورد و آن جا گذاشت، سرزمینی که سرزمین «لم یزرع»، نه آب بود، نه غذا و نه آبادانی؛ بلکه بیابانی صاف بود بعد یک دعا کرد: خدایا کاری کن این ها پیش مردم محبوب شوند، قلب های مردم را به این ها جذب کن.

قرآن کریم می فرماید ابراهیم این گونه دعا کرد: «رَبَّنا…فَاجْعَلْ أفْئِدَهً مِنَ النّاسِ تَهوی إلَیْهِمْ»خدایا! قلب های مردم را به طرف این ها بکش، نفرمود جسم هایشان را بلکه قلب هایشان را این را گفت و رفت.

بیشتر بخوانید:

عزاداری محرم در کشورهای مسلمان و غیر مسلمان

ماه محرم|تاسوعا و عاشورا |امام حسین|اعمال ماه محرم|ماه محرم و عزاداری امام حسین