درمان آبله مرغان

بیماری آبله مرغان

با دلگرم همراه باشید تا با راههای درمان آبله مرغان آشنا شوید.

در مورد آبله مرغان

آبله مُرغان (به انگلیسی: Chickenpox)، از بیماری‌های خفیف و بسیار واگیردار است. این بیماری که در کودکان شایع‌تر است، توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد می‌شود.

آبله مرغان یک بیماری عفونی و عامل آن ویروس واریسلا زوستر می باشد. بیماری آبله مرغان باعث راش های پوستی تاول مانند شده و همچنین باعث خارش بدن، خستگی و تب می شود. این بیماری برای افرادیکه تاکنون دچار آبله مرغان نشده و یا واکسیناسیون نشده اند، بسیار مسری می باشد. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان شایع تر است .

بله می تواند آبله مرغان باشد. آبله مرغان که بیماری واریسلا نیز نامیده می شود، به طور معمول بصورت بثورات پوستی خارش دار بروز می کند. دانه ها یا جوشهای آبله مرغان به صورت برآمدگی کوچک شروع می شوند که به سرعت به تاول های کوچک مایع دار با زمینه صورتی تغییر شکل پیدا می کنند و در نهایت به صورت پوسته های قهوه ای و خشک شده در می آیند.

این دانه ها و جوش ها اغلب از پوست سر، صورت یا تنه شروع می شود، سپس می تواند در سر تا سر بدن پخش شود. کودکان اغلب بین 500-250 دانه آبله می زنند، اگرچه در مواردی ممکن است بیماری فقط به چند تاول کوچک محدود شود.

کودک نوپای شما ممکن است خسته و بیحال بنظر برسد و شاید کمی تب داشته باشد. احتمالا اشتهایش را از دست داده و مختصری سردرد یا درد در ناحیه شکم دارد. در حدود دو روز قبل از بیرون ریختن دانه ها، ممکن است سرفه یا آبریزش از بینی داشته باشد. بیماری آبله مرغان معمولا 5 تا 10 روز طول می کشد.

علایم ابتلا به بیماری آبله مرغان

اکثر کودکان مبتلا به آبله مرغان علایم زیر را قبل از ظاهر شدن راش های پوستی تجربه می نمایند:

• تب
• سردرد
• معده درد
• آبله مرغان 10 تا 21 روز بعد از تماس در فرد مبتلا به این بیماری رخ می دهد.
• کودکان با سایز متوسط دچار حدود 250 تا 500 آبله می شوند.

این آبله ها:

• عموما و در ابتدا برروی صورت، نیمه بدن و جمجمه ظاهر می شوند.
• بعد از یک یا دو روز، آبله ها تیره شده و سپس باز می شوند. خیلی وقت ها این آبله ها برروی پلک چشم ها، زبان و یا واژن نیز ظاهر می شوند.
• کودکان مبتلا به بیماری های پوستی همچون اگزما ممکن است هزاران آبله برروی بدنشان ظاهر شود.
• اکثر آبله ها جایشان برروی پوست باقی نمی ماند مگر اینکه در اثر خارش آنها بوسیله باکتری ها عفونت نمایند.
• بعضی از کودکانیکه واکسینه شده اند هم ممکن است مبتلا به نوع خفیف این بیماری شوند. این کودکان سریعتر از سایر کودکان بهبود یافته و تعداد کم تری آبله برروی بدن خود خواهند داشت.

عوارض ابتلا به بیماری آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان عموما بیماری معتدلی و کم خطری می باشد. بااینحال این بیماری می تواند خطرناک شده و باعث عوارضی جدی در بعضی از افراد شود. این عوارض شامل:

• عفونت باکتریایی پوست، بافت های نرم، استخوان ها، مفاصل و یا خون شود.
• پنومونی
• التهاب مغز (ورم مغز)
• سندرم شک عفونی
• سندرم ری در افرادیکه هنگام ابتلا به این بیماری از آسپرین استفاده می نمایند.

افرادیکه در خطر عوارض پرخطر بیماری آبله مرغان هستند شامل:

• نوزادانی که مادرشان به آبله مرغان مبتلا نشده و یا واکسینه نشده است.
• بزرگسالان
• زنان بارداریکه قبلا آبله مرغان نداشته اند.
• افردیکه سیستم ایمنی بدنشان توسط داروها همچون شیمی درمانی و بیماری ها همچون اچ آوی / ایدز و سرطان مختل شده است.
• افرادیکه داروهای استروئیدی برای درمان سایر بیماری ها استفاده می نمایند.
• افرادیکه داروهایی مصرف می کنند که سیستم ایمنی بدنشان را ضعیف می نماید.

عوارض آبله مرغان در بارداری

آبله مرغان در اویال بارداری می تواند باعث کم وزنی کودک و نقائص هنگام تولد شود. خطر شدیدتر این بیماری وقتی است که مادر یک هفته قبل از زایمان دچار بیماری آبله مرغان شود.

آبله مرغان و بیماری زونا

اگر شما دچار آبله مرغان شده اید، پس در خطر ابتلا به بیماری زونا نیز هستید. بعد از ابتلا به آبله مرغان و درمان آن، بعضی از ویروس های واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) در سلول های عصبی باقی می ماند. سالها بعد، ممکن است ویروس فعال شده و به شکل بیماری زونا خود را نشان دهد. این بازگشت در بزرگسالان و افراد با ضعف سیستم ایمنی بیش تر می باشد.واکسن پیشگیری از ابتلا به بیماری زونا برای بزرگسالان بالای 60 سال موجود می باشد.

درمان بیماری آبله مرغان

در کودکان سالم، بیماری آبله مرغان عموما نیازی به درمان پزشکی ندارد. پزشک ممکن است از داروهای آنتی هیستامین برای بهبود خارش استفاده نماید. در اکثر مواقع بیماری بعد از طی دوره خود بهبود می یابد.

درمان آبله مرغان در افراد در معرض خطر

در افرادیکه در خطر بالای ابتلا به آبله مرغان هستند، پزشکان داروهایی برای کاهش دوره عفونت و کاهش اثرات جانبی آن تجویز می نمایند. اگر شما و یا فرزندتان در گروه در معرض خطر هستید، پزشک برای شما داروهایی همچون آسیکلویر(acyclovir) و یا ایمونو گولوبین تزریقی استفاده می نماید.

این داروها در صورتیکه تا 24 ساعت پس از ظاهر شدن راش های پوستی ظاهر می شود تزریق گردد، نتیجه بخش خواهند بود. داروهای ضد ویروسی دیگری همچون والاسیکلویر و فامیسکلویر به کاهش شدت بیماری کمک می نمیاند، اما این داروها فقط برای بزرگسالان تایید شده می باشند.

بعضی اوقات پزشک شما پس از آلوده شدن به ویروس نیز برای کاهش شدت بیماری و یا پیشگیری از آن اقدام به تجویز واکسن می نماید.به هیچ کودک و یا بزرگسال مبتلا به بیماری آبله مرغان داروهای حاوی آسپرین ندهید، این دارو باعث ابتلا به مشکلی بنام سندروم ری شود.

چگونگی درمان خانگی آبله مرغان

برای کاهش شدت علایم آبله مرغان موارد زیر را نیز در کنار دستورات پزشک انجام دهید.خود را نخارید

• خارش باعث زخم شدن پوست

کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت آبله ها می شود. اگر نمی توانید جلوی خاریدن پوست بدن توسط کودکتان را بگیرید، ناخن هایش را کوتاه کرده و دستکش در دستهایش بپوشایند.

• بهبود خارش و سایر علایم

برای بهبود خارش ناشی از آبله مرغان حمام خنک بهمراه جوش شیرین استفاده نمایید. لوسیون های حاوی کالامین نیز می تواند مفید باشد.

اگر آبله ها در دهان شما ظاهر شده اند، از یک رژیم غذایی نرم استفاده نمایید.

• آنتی هیستامین ها

استفاده از آنتی هیستامین ها از جمله دیفن هیدرامین برای بهبود خارش توصیه می شود. مشورت با پزشک قبل از مصرف دارو لازم می باشد.

برای درمان تب از استامینوفن و یا بروفن بعد از مشورت با پزشکتان استفاده نمایید.

پیشگیری از بیماری آبله مرغان و عوارض شدید

بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان میبایست دوبرا تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند. اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد.

واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادیکه واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادیکه تعویض اعضای بدن انجام داده اند، درحال شیمی درمانی هستند و یا باردارند میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.

داروهای لازم در درمان آبله مرغان

در درمان آبله مرغان با توجه به علائم و شدت آنها، دسته های مختلف دارویی توصیه می گردند، ما در این مطلب بخشی از داروهای رایج در درمان آبله مرغان را لیست کرده ایم:

۱- تب بر ها:

تب ممکن است کمی قبل از بروز ضایعات جلدی شروع شود، یکی از داروهای توصیه شده برای کنترل تب و کاستن درد استامینوفن است، در بزرگسالان قرص ۳۲۵ میلی گرمی را می توان بین ۴-۶ساعت یک بار (با توجه به شدت علائم) تجویز کرد. در کودکان با توجه به اطلاعات مندرج در این جدول می توان دوزاژ مناسب درمانی را توصیه کرد.

۲- آنتی هیستامین ها:

آنتی هیستامین ها می توانند به دو صورت موضعی و خوراکی (یا هر دو همزمان) به کار روند، با توجه به شدت بیماری میتوان از شربت دیفن هیدرامین و هیدروکسی زین در اطفال (دوزاژ بر اساس جدول) و قرص کلرفنیر آمین، هیدروکسی زین یا دیگر انواع آنتی هیستامینها در بزرگسالان استفاده کرد.

می توان از محلول یا پماد کالامین-دی هم بصورت موضعی در مناطق ملتهب تر استفاده کرد (بهتر است در مناطقی که در مرحله قبل از بروز وزیکول/تاول هستند استفاده شود.)

۳- ضد ویروسها:

هرچند آبله مرغان منشاء ویروسی دارد، اما استفاده از داروهای ضد ویروس در موارد ابتلا به آبله مرغان چندان توصیه نشده است. اما در افرادی که داراری ضعف ایمنی هستند، سالمندان و کودکان و بزرگسالانی که علائم شدیدی دارند، با تشخیص پزشک می توان از ضدویروسها هم استفاده کرد.

دوزاژ و اشکال این ضد ویروسها به این شرح است:

• آسیکلوویر (تزریقی۲۵۰ م گ – قرص ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی-پماد چشمی – پماد جلدی) در کودکان حدود ۵mg/kg و در بالغین نیز بسته به شدت بیماری از ۵ تا ۱۰mg/kg هر ۸ ساعت برای ۷ تا ۱۰ روز
• ویدارابین (در موراد شدیدتر، در اشکال تزریقی و پماد های جلدی و چشمی) در موارد شدید به میزان ۱۰mg/kg/day بصورت آهسته انفوزیون میشود (برای موارد بستری بیمارستانی)
• آمانتادین (کپسول۱۰۰ م گ) در بالغین ۱۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت تا دو هفته

۴- محلولهای خشک کننده:

برخی محلولهای نظیر آب دالیبور می توانند برای کمک به ترمیم و ضدعفونی وزیکولها و جراحات سطحی به کار روند. این محلولها نباید در مجاورت مخاطات استفاده شوند.

۵- استراحت و ایزولاسیون:

فرد مبتلا به آبله مرغان (مخصوصا اگر بزرگسال باشد) باید به خوبی استراحت کند و از تماس با اطرافیان بویژه کسانی که سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارند و مخصوصا افراد دارای ضعف ایمنی و خانمهای باردار پرهیز کنند. مدت ایزولاسیون حدود یک تا دو هفته در نظر گرفته می شود.

در موراد شدید ممکن است نیاز به استفاده از ایمونوگلوبینهای تزریقی باشد.

زمان بندی آبله مرغان!

از زمان ابتلا به ویروس آبله مرغان تا پیدا شدن علائم ممکن است زمانی طول بکشد که به دوره نهفتگی یا کمون بیماری معروف است. این دوره حدود ۱ تا ۳ هفته خواهد بود. بعد از شروع ضایعات تا زمانی که تمام ضایعات خشک شوند، تقریبا دو هفته طول می کشد. البته این زمان بندی می تواند در افراد مختلف کمی تغییر کند.

احتمال انتقال بیماری از زمان ابتلا شروع شده و بعد از خشک شدن تمام ضایعات، احتمال انتقال بیماری به دیگران تقریبا به صفر می رسد.

واکسیناسیون:

واکسیناسیون در موارد زیر توصیه میشود:

• اطفال ۱۲-۱۸ ماهه بدون سابقه ابتلای قبلی
• بزرگسالان در موارد تماس پرخطر (پرسنل درمانی، خانواده بیماران، محیطهای شلوغ آموزشی یا نظامی)
• خانمهای غیر حامله که قصد بارداری دارند (با فاصله حداقل یک ماه قبل از بارداری)
• افرادی که قصد مسافرت به خارج از کشور و مناطق پرخطر دارند.

پیشگیری از بیماری آبله مرغان و عوارض شدید

بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان میبایست دوبرا تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند. اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد.

واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادیکه واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادیکه تعویض اعضای بدن انجام داده اند، درحال شیمی درمانی هستند و یا باردارند میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.

نخستین اقداماتی که می توانید انجام دهید:

۱) اگر کودک شما از رفتن به دستشویی خودداری می کند و از درد هنگام اجابت مزاج شکایت دارد ، قوام و ظاهر مدفوع را بررسی کنید؛

۲) اگر کودک از درد شکم شاکی است ، برای رد تشخیص احتمالی آپاندیسیت، قسمت تحتانی و راست شکم را معاینه کنید.

فشار مختصر در این قسمت ممکن است موجب دردی مبهم در این ناحیه شود. همچنین وجود دردی تیز در شکم ، در صورت بلند کردن ناگهانی و سریع دست می تواند دلیل وجود آپاندیسیت باشد؛

۳) در صورت وجود درد هنگام اجابت کودک، وجود خون در مدفوع و همچنین شک به آپاندیسیت، هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:

• پزشک ممکن است یک مُلین خیلی ملایم که ضرری برای کودک نداشته باشد تجویز کرده و همچنین برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب توصیه های لازم را بکند ؛
• اگر پزشک به وجود شقاق ( ترک) مقعد، که ناشی از دفع مدفوع سفت و خشک است ، شک کند ، کودک را معاینه کرده و در صورت وجود شقاق یک مُلیـّن ملایم تجویز می کند.

اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک خود انجام دهید:

• هرگز بدون توصیه پزشک از ملین استفاده نکنید ، زیرا داروهای ملین باعث تنبلی روده و کاهش حرکات آن می شوند؛
• نگذارید کودک برای مدت طولانی در دستشویی بنشیند؛
• تا حد امکان از غذاهای پرفیبر در رژیم غذایی کودک استفاده کنید، مثل سبزی ها و میوه های تازه و نان سبوس دار؛

گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم

مرجان امینی