دجال آخرالزمان کیست و چه خصوصیاتی دارد ؟

دجال آخرالزمان کیست ؟

دجال فردی است که در آخر الزمان و پیش از قیام مهدی (عج) خروج می کند و غیر عادی است و با انجام کارهای شگفت انگیز جمع زیادی از مردم را می فریبد و سرانجام به دست عیسی مسیح (ع) در کنار دروازه ”لد“ در منطقه شام به هلاکت می رسد.

در مورد دجال نظریه های متعددی طرح شده است مثلا گروهی آن را فردی نامیده اند و دسته ای آن را جریانی می دانند و نه شخص.

در روایات اسلامی درباره دجال این طور آمده است که او در آخرالزمان و پیش از قیام حضرت مهدی (عج) و به احتمال زیاد از خراسان ظهور خواهد کرد و پس از آن با انجام کارها و معجزات شگفت آور، بسیاری از مردم را فریب خواهد داد.

دجال در اورشلیم با ادعای خدایی که می کند، سرانجام پس از گذشت 40 روز یا 40 سال از حکومتش، توسط حضرت عیسی با مهدی صاحب الزمان (عج) به هلاکت خواهد رسید.

کلمه المسیح الدجال در عربی به معنی مسیح دروغین است و 400 سال قبل از اسلام جهت ترجمه کلمه (Mšīḥā Daggālā) از زبان سریانی به عربی استفاده شده است؛ این کلمه در زبان فارسی معادل دجال ضد مسیح و در زبان یونانی معادل دجال(antichristos) می باشد.

خصوصیات ظاهری دجال

حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمودند : دجال چشم راست ندارد، و چشم دیگرش در پیشانی اوست و مانند ستاره صبح می درخشد، چیزی در چشم اوست که گویی آمیخته به خون است.

وی در یک قحطی سختی می آید و بر الاغ سفیدی سوار است. دجال با صدای بلندی فریاد می زند، به طوری که میان مشرق و مغرب، صدایش را جن و انس و شیطان می شنوند و می گوید:ای دوستان من! به سوی من آیید.

من هستم کسی که آفریده است؟ پس استوار ساخته و مقرر کرده و هدایت نموده است. مردم را به شرک فرا می خواند و می گوید :انا ربکم الاعلی یعنی:من پروردگار برتر شما هستم.

در صحیح مسلم در کلام رسول خدا (ص) درباره دجال گفته شده است که :او مردی چاق، سرخ روی، با موی سر مجعد و اعور (چپ چشم) است، چشمش همچون دانه انگوری است که بر روی آب قرار گرفته باشد.

عده ای می گویند: نام دجال “صائد ابن صید”یا “ابن صیاد” است؛ و برخی مخالف رأی ایشان را گفته اند

دجال در اسلام

در اسلام نیز از دجال سخن گفته شده است و روایات مختلفی درباره این مسئله در اهل شیعه و سنی وجود دارد. بسیاری از روایات شیعه درباره دجال، برگرفته از منابع و احادیث اهل سنت است.

در کتاب انجیل نیز از دجال نام برده شده است. در آیات انجیل، دجال را به معنای دروغگو و گمراه کننده معرفی شده است. همچنین داستان زنده بودن و خروج دجال نیز در آن زمان در میان نصاری رواج داشته است و آنان هم منتظر خروج دجال بودند.

در برخی روایات، آمدن شخصی به نام دجال را یکی از علائم مهم ظهور امام زمان (عج) می دانند و این شخص حیله گر افراد بسیاری را با دروغ های زیاد، با خود همراه می سازد. پیامبر اکرم (ص) نیز فرموده اند: هر پیامبری بعد از نوح قوم خود را از فتنه دجال بر حذر داشت و من نیز شما را بر حذر می دارم

ویژگی های دجال در اسلام

در روایات اسلامی که از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است، یکی از نشانه های آخرالزمان و ظهور حضرت مهدی (عج)، خروج دجال می باشد. این روایات ظهور دجال را از نشانه های قبل از آغاز قیامت می دانند.

دجال شخصی است با یک چشم که در پیشانی او قرار دارد و صورتی زشت و کریه با موهایی تابدار می باشد. در روایات مختلف چنین آمده است که دجال تا زمان خروج و حکمرانی خود بر مردم، در جزیره ای واقع در اقیانوس هند زندگی می کند که از آن صدای موسیقی به گوش می رسد و اهریمنان به او غذا می رسانند.

دجال در روایت های شیعه

در روایت های شیعه مطالب بسیاری درباره دجال وجود دارد که می گویند دجال در زمانی که مردم مرتکب گناهان زیادی شده و نیکی را بد و بدی را نیک بدانند، ظهور می کند.

دجال در روایات اهل سنت

چنانچه در این بخش از نمناک اشاره شده است بسیاری از روایات مختلف درباره دجال را مسلم در کتاب صحیح؛ ابن ماجه در کتاب سنن؛ احمد حنبل در کتاب مسند؛ ترمذی در کتاب صحیح؛ ابن اثیر در کتاب نهایه از عبدالله بن عمر و ابوسعیدخدری و جابر ابن عبدالله انصاری نقل کرده اند.

«صائد بن صید» که در زمان پیامبراکرم (ص) زندگی می کرده است و رسول خدا، او را مداق دجال معرفی می نمودند، چون بعد از آن درباره خروج دجال در آخرالزمان صحبت می کردند، برخی از افراد بصور می کردند که صائد بن صید همان دجال است، بنابراین عمر او را طولانی و زنده ماندش را حتمی می دانستند.

دجال فردی است که حق و باطل را در هم آمیخته و برای پیشبرد اهداف شیطانی خود از آن استفاده می کند.

خروج دجال

در روایات متعددی بر گریز ناپذیر بودن خروج دجال، به عنوان یکی از رویدادهای آخرالزمان، تأکید شده است.

امام علی (علیه السلام) در روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل می کند:

پیش از ساعت (قیامت) ده رویداد گریز ناپذیر است؛ خروج سفیانی، خروج دجال، و…

فتنه دجال، فتنه ای بزرگ و بی مانند است و چنان گسترده و ویرانگر است که همه پیامبران الهی درباره آن هشدار داده و پیروان خود را از او بر حذر داشته اند.

مانند روایتی از خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله) که فرمودند:

هر پیامبری که بعد از نوح آمده، قومش را از دجال ترسانید و من هم شما را از او می ترسانم. سپس فرمود: شاید بعضی از کسانی که مرا می بینند یا سخنم را می شنوند، او را درک کنند. گفتند: ای رسول خدا! قلوب ما در آن روز چگونه خواهد بود؟ فرمود: مثل آن، یعنی روشن تر از آن

مکان خروج دجال

امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند:«او از شهری در آن سوی ماوراء النهرین و قریه ای که معروف به «یهودیه» است خروج میکند» و در روایات دیگر مکانهای مختلفی برایش نقل شده است از جمله اصفهان، خراسان، سجستان می باشد .

دجال در روایات اهل سنت

قسمت زیاد روایات درباره دجال را «احمد حنبل» در کتاب «مسند» و «ترمذی» در «صحیح» خود و «ابن ماجه» در «سنن» و «مسلم» در «صحیح» و «ابن اثیر» در «نهایه» از عبدالله بن عمر و ابوسعیدخدری و جابر ابن عبدالله انصاری نقل کرده‌ اند.

«صائد بن صید» که در زمان محمد زندگی میکرده است و محمد او را از است و چون بعداً از خروج دجال در آخرالزمان نیز خبر داده برخی گمان کرده‌ اند دجال موعود همان «صائد بن صید» است و در نتیجه به زنده ماندن و طول عمر او قائل شدند.بعضی از نویسندگان اسلامی نیز با توجه به ریشه لغت «دجال» آن را منحصر به یک فرد بخصوص نمی‌ دانند بلکه آن را عنوانی می‌ دانند کلی برای افراد پر تزویر حیله گر و حقه باز که برای فریب مردم از هر وسیله‌ ای استفاده می‌ کنند.

دجال شخصی است که حق را با باطل آمیخته و از حق برای راهبرد اهداف شیطانی خود استفاده می‌ کند.

دجال در روایت‌ های شیعه

در روایت‌ های شیعه نیز گفته‌ های بسیاری درباره دجال به چشم می‌ خورد و اینچنین گفته شده آست که او در زمانی که مردم گناهان زیادی را انجام دهند و نیکی را بد و بدی را نیک بدانند، ظهور خواهد کرد.

محمد درباره وی چنین گفته است: «خداوند هیچ پیامبری را به رسالت برنگزید مگر آنکه قومش را از دجال ترسانید و خداوند آن را تا به امروز بر شما تأخیر انداخته و اگر امر بر شما مشتبه شد بدانید که خداوند شما یک چشم نیست و دجال بر الاغی که فاصله دو گوشش یک میل است خروج می‌ کند و بهمراهش بهشت و دوزخ و کوهی از نان و نهری از آب است و بیشتر پیروانش یهود و زنان و اعرابند و به همه کرانه‌ های زمین بجز مکه و مدینه و حومه این دو شهر، گذر می‌ کند.»