داستان ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

معنی ضرب المثل ” از دل برود هر آنکه از دیده برفت “

ضرب المثل ” از دل برود هر آنکه از دیده برفت “: اگر فرد یا چیزی را در زندگی روزمره خود نبینید، کم کم آن را فراموش می کنید. مثلاً اگر هر روز فردی را می بینید یا همکار هستید، اگر چند هفته همدیگر را نبینید، کم کم آن شخص را فراموش خواهید کرد. انسان هر چه را که از طریق چشم می بیند به آن علاقه مند می شود و اگر مدت طولانی آن را نبیند فراموش می کند.

اگر علاقه ظاهری از بین برود، به تدریج علاقه قلبی نیز از بین می رود. یعنی هر چه از چشم می افتد از دل بیرون می آید. دل کندن از کسی که از دیگر چشم افتاده است هیچ سختی و اهمیتی برای انسان ندارد.

داستان اول ضرب المثل ” از دل برود هر آنکه از دیده برفت “

در روزگاران دور کدخدایی بود که برای خود عزت و جلالی داشت و هنگامی که از کوچه ای می گذشت همه محل به او سلام و عرض ادب می کردند با بچه های روستا خیلی صمیمی بود همیشه در جیبش مقداری شکلات داشت تا به بچه ها دهد و آنها را خوشحال کند..

مردم در خوشی ها و عزا ها او دعوت می کردند و در امور زندگی شان از کدخدای روستا مشورت می خواستند. آری کدخدا کدخدایی که جوانی و پیری اش را در راه آبادی روستا گذاشت.

وقتی 65 سال داشت به بیماری عجیب مبتلا شد پزشکان جوابش کرده بودند و دیگر امیدی به زنده بوند او نداشتند و همین طور هم شد او بعد از چند روز از دنیا رفت. همه ناراحت و اندوهگین بودند انگار عضوی از خانوادشان را از دست داده بودند من در آن زمان که کودکی بیش نبودم خیلی ناراحت شده بودم و میخواستم زار زار گریه کنم.

اما مردم با مرور زمان همه چیز را فراموش کردند. الان نسل جدید و فرزندان ما حتی چنین فردی را نمی شناسند چه برسد بدانند که چه کار هایی برای روستا کرده است.

داستان دوم ضرب المثل ” از دل برود هر آنکه از دیده برفت “

می گویند در زمان های قدیم جوان چوپانی عاشق دخترکی شده بود که هر روز از ده به صحرا می آمد و از کنار رودخانه کوزه ی آب خود را پر می کرد و به روستا بر می گشت.

پسر جوان به عشق دیدن دختر هر روز گله ی خود را به کنار رودخانه می برد تا او را ببیند و تقریبا هر روز دخترک را می دید بدون آنکه به او چیزی بگوید و یا دختر به او اعتنایی کند.

تا اینکه دیگر دختر برای بردن آب به کنار رودخانه نیامد . روزهای اول پسر چوپان خیلی دلتنگ شده بود و گویی چیزی را گم کرده بود.

اما هر چه روزها می گذشت کم کم به نیامدن و ندیدن دختر عادت کرد به طوری که دخترک را فراموش کرده و دیگر برای دیدن او گله اش را به کنار رودخانه نمی برد.

کسانی که از عشق پسرک چوپان به دختر کوزه بر دوش خبر داشتند با دیدن این ماجرا و اینکه پسر جوان دختر را فراموش کرده، به هم گفتند: از دل برود هر آنکه از دیده برفت

و از آن پس این جمله به صورت ضرب المثل درآمد و هر که بعد از مدتی کسی را نمی دید و سراغی از وی نمی گرفت می گفتند: از دل برود هر آنکه از دیده برفت

ریشه ضرب المثل هالو گیر آوردن به کجا برمی گردد ؟

ضرب المثل هر را از بر تشخیص نمی دهد یعنی چه ؟

ضرب المثل خر ما از کرگی دم نداشت یعنی چه ؟

ضرب المثل رفت داخل باقالی ها از کجا آمده است ؟