حضرت فاطمه (س) برای چه کسانی دعا میکرد ؟
کسانی که حضرت فاطمه (س) برایشان دعا کرد
یکی از ویژگی‌های بارزی که در زندگی نورانی حضرت فاطمۀ زهراء (س) نمایان است، نحوۀ رفتار ایشان با همسایگان خویش است. به راستی در تمام رفتار‌های ائمۀ (علیهم‌السلام) برای ما محبان درس‌هایی نهفته است.
فاطمۀ زهراء (س) پیوسته همسایه را بر خویش مقدم میداشت و در مناجات‌های خود برای آنان دعا و خیرشان را از خداوند طلب میکرد.
دعای حضرت فاطمه (س) برای همسایه
امام حسن مجتبی (ع) در روایتی می‌فرماید: مادرم زهراء (س) را در شب جمعه دیدم که تا سپیده صبح مشغول عبادت و رکوع و سجود بود و مؤمنان را یک به یک نام مى‌برد و دعا مى‌کرد، اما براى خود دعا نکرد.
عرض کردم: مادر جان! چرا براى خودتان دعا نمى‌کنید؟ ایشان فرمود: فرزندم اول همسایه، بعد خانه (خویش).
پس ما نیز به تأسی از مادرمان زهراء (س) به دعا در حق دیگران بپردازیم، با این کار نه تنها در مرتبه‌ای خود را شبیه ایشان کرده‌ایم، بلکه دعا در حق دیگران باعث بهره‌مندی بیشتر خودِ دعاکننده نیز خواهد شد.
بر اساس روایات، وقتی برای دیگران دست به دعا بر می‌داریم، خداوند هزاران مرتبۀ آن را به خودِ دعاکننده عطا می‌کند.
متن حدیث:
رَأَیْتُ أُمِّی فَاطِمَةَ ع. قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا لَیْلَةَ جُمُعَتِهَا فَلَمْ تَزَلْ رَاکِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمُودُ الصُّبْحِ وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ تُسَمِّیهِمْ وَ تُکْثِرُ الدُّعَاءَ لَهُمْ وَ لَا تَدْعُو لِنَفْسِهَا بِشَیْءٍ فَقُلْتُ لَهَا یَا أُمَّاهْ لِمَ لَا تَدْعِینَ لِنَفْسِکِ کَمَا تَدْعِینَ لِغَیْرِکِ فَقَالَتْ یَا بُنَیَّ الْجَارَ ثُمَ الدَّار. (علل الشرایع، ج. ۱، ص. ۱۸۲)
سیره و منش انبیاء و اولیای الهی و کسانی که خداوند متعال در کتاب حقه خود به صراحت از آنها سخن گفته و آنها را با عنوان ” اهل البیت” خطاب کرده و آیه تطهیر را در شان آنها نازل کرده است، سراسر درس و پیام برای انسان‌هاست
حتی دعا و راز و نیازشان با خدا آن هم در آخرین لحظات عمر شریفشان که باز به فکر هدایت و ارشاد مردم و شفاعت امتشان هستند.
یکی از این “اهل البیت” که خداوند در قرآن کریم بارها از آنان یاد کرده حضرت فاطمه زهرا (س) است که در آخرین دعایش نیز همانند دعاهای زمان حیاتش نه برای خود بود و نه برای بستگانش بلکه برای تمام امت دعا می‌کنند.
دعای حضرت فاطمه (س) برای شیعیان
در روایتی از اسماء همسر جعفر طیار نقل شده است که در لحظه‌های پایانی عمر حضرت زهرا (علیها السلام) متوجّه آن بانوی بزرگوار بودم، مشاهده کردم که ابتدا غسل کردند و لباس‌ها را عوض کردند و در خانه مشغول راز و نیاز با خدا شدند.
جلو رفتم، دیدم که رو به قبله نشسته و دست‌ها را به سوی آسمان برآورده و چنین دعا می‌کند:
” اِلهی وَ سَیدی اَسْئَلُکَ بِالذَّینَ اصْطَفَیتَهُمْ وَ بِبُکاءِ وَلَدَی فی مُفارَقَتِی اَنْ تَغْفِرَ لِعُصَاةِ شیعَتِی وَ شیعَةِ ذُرِّیتِی”.
یعنی”پروردگارا! بزرگوارا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریههای حسن و حسین در فراق من، از تو میخواهم گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان مرا ببخشائی.
آری ایشان تا آخرین لحظات زندگیشان به یاد ما بودند، اما ما چه قدر به یادش هستیم؟
دعای حضرت فاطمه (س) برای گناهکاران
همچنین امام باقر (ع) فرمودند: ” فاطمه دختر رسول خدا (ص)، پس از گذشت 60 روز از رحلت پیامبر، بیمار و بستری شدند و بیماریشان تشدید شد و دعای او در شکوِه از ظالمان این بود:
“یا حی وَ یا قَیومُ برَحمَتِکَ أَستَغیثُ فَأَغثنی، أللّهُمَّ زَخزِحنی عَنِ النّارِ وَ أدخِلنی الجَنَّةَ وَ ألحِقنی بِاَبی مُحَمّدٍ”.
“ای خدای زنده و توانا! پناه می‌آورم به رحمت تو، پس به من پناه بده و مرا از آتش دوزخ دور گردان و به بهشت وارد کن و مرا به پدرم محمد(ص)ملحق فرما!”.
حضرت علی (ع) به او فرمود: “خدا به تو عافیت می‌دهد و تو را زنده نگه دارد”. حضرت فاطمه (س) در جواب عرض کرد: “ای ابوالحسن! بسیار نزدیک است که با خدایم ملاقات کنم”.
در روایات متعددی از شیعه و اهل سنت نقل شده است که سرور زنان دو عالم حضرت فاطمه (س) در لحظه‌های واپسین دست بر دعا و زبان به ذکر خدا مشغول داشته بود
امّا باز در این آخرین دعا محبّت خدائی او مشمول شیعیان و پیروان اسلام بود و در حقّ گناهکاران و خطاپیشگان امت اسلامی دعا میکرد و طلب مغفرت برای آنان از بارگاه خدا داشت.
