احکام انواع طلاق- رساله حضرت آية الله العظمى امام خمینی

احکام انواع طلاق

رساله حضرت آية الله العظمى امام خمینی

طلاق بائن و طلاق رجعى

2522 طلاق بائن آن است كه بعد از طلاق مرد حق ندارد به زن خود رجوع كند يعنى بدون عقد او را به زنى قبول نمايد و آن بر پنج قسم است:

اول: طلاق زنى كه نه سالش تمام نشده باشد.

دوم: طلاق زنى كه يائسه باشد. يعنى اگر سيده است بيشتراز شصت‏ سال و اگر سيده نيست بيشتر از پنجاه سال داشته باشد.

سوم: طلاق زنى كه شوهرش بعد از عقد با او نزديكى نكرده باشد.

چهارم: طلاق زنى كه او را سه دفعه طلاق داده ‏اند.

پنجم: طلاق خلع و مبارات، و احكام اينها بعدا گفته خواهد شد.

و غير اينها طلاق رجعى است، كه بعد از طلاق تا وقتى زن در عده است مرد مى‏تواند به او رجوع نمايد.

2523 كسى كه زنش را طلاق رجعى داده، حرام است او را از خانه‏ اى كه موقع طلاق در آن خانه بوده بيرون كند، ولى در بعضى از مواقع در كتابهاى مفصل گفته شده، بيرون كردن او اشكال ندارد، و نيز حرام است زن براى كارهاى غير لازم از آن خانه بيرون رود.

در طلاق رجعى مرد به دو قسم مى‏تواند به زن خود رجوع كند : اول: حرفى بزند كه معنايش اين باشد كه او را دوباره زن خود قرار داده است. دوم: كارى كند كه از آن بفهمد رجوع كرده است.

2525 براى رجوع كردن لازم نيست مرد شاهد بگيرد، يا به زن خبر دهد، بلكه اگر بدون اين كه كسى بفهمد بگويد: به زنم رجوع كردم، صحيح است.

2526 مردى كه زن خود را طلاق رجعى داده اگر مالى از او بگيرد و با او صلح كند كه ديگر به او رجوع نكند حق رجوع از بين نمى رود.

2527 اگر زنى را دوبار طلاق دهد و به او رجوع كند، يا دو بار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق عقدش كند، بعد از طلاق سوم، آن زن بر او حرام است، ولى اگربعد از طلاق سوم به ديگرى شوهر كند، با چهار شرط به شوهر اول حلال مى‏شود، يعنى مى‏تواند آن زن را دوباره عقد نمايد:

اول: آنكه عقد شوهر دوم هميشگى باشد و اگرمثلا يك ماهه يا يك ساله او را صيغه كند، بعد از آن كه از او جدا شد، شوهر اول نمى‏تواند او را عقد كند.

دوم: شوهر دوم بالغ باشد و با او نزديكى و دخول كند، و بنابر احتياط واجب بايد انزال شود.

سوم: شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد.

چهارم: عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود.

احکام انواع طلاق

طلاق خلع

2528 طلاق زنى را كه به شوهرش مايل نيست و مهر يا مال ديگر خود را به او مى‏بخشد كه طلاقش دهد طلاق خلع گويند.

2529 اگر شوهر بخواهد صيغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد مى‏گويد: “زوجتى فاطمة خالعتها على ما بذلت هى طالق” يعنى زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است.

2530 اگر زنى كسى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر،همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد، چنانچه اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل صيغه را اين طور مى‏خواند: “عن موكلتى فاطمة بذلت مهرها لموكلى محمد ليخلعها عليه” پس از آن بدون فاصله مى‏گويد: “زوجة موكلى خالعتها على ما بذلت هى طالق” و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل به جاى كلمه ” مهرها” آن چيز را بگويد، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد: “بذلت ماة تومان”.

طلاق مبارات

2531 اگر زن و شوهر يكديگر را نخواهند و زن مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد، آن طلاق را مبارات گويند.

2532 اگر شوهر بخواهد صيغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد، بايد بگويد: “بارات زوجتى فاطمة على مهرها فهى طالق” يعنى مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رها است، و اگر ديگرى را وكيل كند، وكيل بايد بگويد: “بارات زوجة موكلى فاطمة على مهرها فهى طالق” ودر هر دو صورت اگر بجاى كلمه “على مهرها” “بمهرها” بگويد اشكال ندارد.

2533 صيغه طلاق خلع و مبارات بايد به عربى صحيح خوانده شود، ولى اگر زن براى آن كه مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسى بگويد: “براى طلاق فلان مال را به تو بخشيدم”، اشكال ندارد.

2534 اگر زن در بين عده طلاق خلع يا مبارات از بخشش خود برگردد شوهر مى‏تواند رجوع كند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد.

2535 مالى را كه شوهر براى طلاق مبارات مى‏گيرد، بايد بيشتر از مهر نباشد، ولى در طلاق خلع اگر بيشتر باشد، اشكال ندارد.