اطلاعات دارویی ویال تزریقی کاسپوفونژین
موارد مصرف و عوارض جانبی کاسپوفونژین
کاسپوفونژین (Caspofungin) یک داروی ضد قارچ است که برای عفونت های قارچی ناشی از آسپرژیلوس و گونه های کاندیدا موثر است. بعضی اوقات عفونتهای قارچی در داخل بدن ایجاد میشوند و این عفونتها میتوانند جدی باشند. اگر سیستم ایمنی بدن شما به درستی کار نکند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی قرار دارید.
کاسپوفونژین برای درمان عفونتهای جدی قارچی، استفاده میشود و با کاهش رشد قارچ عامل عفونت، بیماری را درمان میکند.
نامتجاری: Cancidas
موارد مصرف کاسپوفونژین
درمان آسپرژیلوس مهاجم در بیماران مقاوم و یا در بیماران با عدم تحمل به سایر داروها ( آمفوتریسین B، ایتراکونازول، فرم های لیپیدی آمفوتریسین B).
مکانیسم اثر کاسپوفونژین
کاسپوفانژین از سنتز D-Glucan (3 و 1)b جلوگیری میکند که یکی از اجزاء دیواره سلولی قارچهای فیلامانی حساس میباشد و در سلولهای پستانداران یافت نمیشود. کاسپوفانژین دارای فعالیت in vitro بر ضد آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس ترئوس و گونههای کاندیدا میباشد. ایجاد مقاومت به کاسپوفانژین توسط گونههای آسپرژیلوس مورد مطالعه قرار نگرفته است.
موارد و مقدار مصرف کاسپوفونژین
الف) آسپرژیلوز مهاجم در بیماران مقاوم به درمان یا عدم تحمل به سایر درمانها (مثل آمفوتریسین B، فرمهای لیپیدی آمفوتریسین B، ایتراکونازول)
بزرگسالان: یک دوز لودینگ منفرد mg 70 در روز اول، سپس دوزهای mg 50 به صورت روزانه بعد از آن مصرف میشود. دارو به طور آهسته در طی حدوداً 1 ساعت انفوزیون وریدی میگردد. طول مدت درمان به شدت بیماری زمینهای، بهبودی از وضعیت سرکوب ایمنی و پاسخ کلینیکی بیمار بستگی دارد.
ب) عفونتهای قارچی احتمالی در بیماران نوتروپنی تبدار
بزرگسالان: یک دوز لودینگ منفرد mg 70 به صورت تزریق وریدی در روز اول، بعد از آن دوز mg/day 50 به صورت تزریق وریدی در طی 1 ساعت مصرف میشود. درمان تا زمانی که نوتروپنی برطرف شود ادامه مییابد. اگر عفونت قارچی تأیید شود، مدت درمان حداقل 14 روز میباشد و باید حداقل تا 7 روز بعد از بهبود علائم و نوتروپنی ادامه پیدا کند. اگر دوز mg 50 به خوبی تحمل شود اما پاسخ بیمار در حد مطلوب نباشد، ممکن است دوز روزانه دارو به mg 70 افزایش داده شود.
پ) کاندیدیاز ازوفاژیال
بزرگسالان: mg/day 50 به صورت تزریق وریدی مصرف میشود. درمان خوراکی ساپرس کننده در بیماران مبتلا به عفونت HIV در نظر گرفته شود.
ت) کاندیدمی و سایر عفونتهای کاندیدیایی
بزرگسالان: mg 70 به صورت تزریق وریدی در روز اول، سپس روزانه mg 50 به صورت تزریق وریدی برای حداقل 14 روز بعد از آخرین کشت مثبت مصرف میشود. در بیماران مبتلا به نوتروپنی مداوم دوره درمان طولانیتر است.
تنظیم دوز: در بیماران مبتلا به نارسایی کبد متوسط (9-7 Child-Pugh Score = )، بعد از دوز لودینگ mg 70 اولیه، روزانه mg 35 مصرف میشود. هیچ دستورالعملی برای بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی ( Child-Pugh Score 9) در دست نیست.
عوارض جانبی کاسپوفونژین
- اعصاب مرکزی: تب، سردرد، پارستزی.
- قلبی ـ عروقی: فلبیت، تاکیکاردی.
- دستگاه گوارش: درد شکم، اسهال، تهوع، استفراغ، بیاشتهایی.
- ادراری ـ تناسلی: هماچوری، پروتئین اوری.
- خون: آنمی، ائوزینوفیلی.
- متابولیک: هایپوکالمی.
- عضلانی ـ اسکلتی: درد عضلانی.
- تنفسی: تاکیپنه.
- پوست: علائم با واسطة هیستامین شامل تورم صورت، خارش، راش، حساسیت به گرما، تعریق.
تداخلات دارویی کاسپوفونژین
کاربامازپین، دگزامتازون، افاویرنز، نلفیناویر، نویراپین، فنیتوئین و ریفامپین ممکن است سطح کاسپوفانژین را کاهش دهند. افزایش دوز کاسپوفانژین در صورتی که بیمار پاسخ مناسبی ایجاد نکند، باید در نظر گرفته شود.
سیکلوسپورین: میتواند به میزان قابل توجهی ALT و سطح کاسپوفانژین را افزایش دهد. مصرف همزمان آنها توصیه نمیشود مگر زمانی که سود آن از خطر آن بیشتر باشد.
ممکن است کاسپوفانژین سطح تاکرولیموس را کاهش دهد. باید سطوح تاکرولیموس پیگیری و دوز آن به میزان مورد نیاز تنظیم شود.
مصرف کاسپوفونژین در دوران بارداری و شیردهی
در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو روی جنین اثرات جانبی دارد، اما مطالعات کافی روی انسانها در انجام نشده است. در صورتی که منافع استفاده از دارو برای زنان باردار از مضرات دارو بیشتر باشد، ممکن است دارو تجویز شود.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مادر مشخص نشده است. با احتیاط مصرف شود.
هشدار درباره مصرف کاسپوفونژین
بعضی داروها را نمیتوان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز میگردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف کاسپوفونژین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
- اگر حامله هستید و یا به نوزاد خود شیر می دهید.
- در صورتی که هر گونه مشکل کبدی دارید.
- اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی را دارید.
اگر در حال حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف میکنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اثر کاسپوفونژین بر آزمایشهای تشخیصی
کاسپوفونژین ممکن است سطح آلکالین فسفاتاز را افزایش و هماتوکریت، هموگلوبین و پتاسیم را کاهش دهد. ممکن است تعداد ائوزینوفیلها را افزایش دهد.
ملاحظات اختصاصی در رابطه با کاسپوفونژین
1- به دستورالعملهای کارخانه سازنده جهت تهیه دوز وریدی دارو توجه شود. کاسپوفانژین اغلب باید به وسیله ml 250 از محلول نرمالسالین، برای تهیه تمامی دوزها ( mg 70، mg 50، mg 35) رقیق شود. در بیماران دارای محدودیت مصرف مایعات، دوزهای mg 50 و mg 35 ممکن است در ml 100 محلول نرمالسالین رقیق شوند.
2- بیمار جهت واکنشهای با واسطه هیستامین پیگیری شود (راش، تورم صورت، خارش، حساسیت به گرما).
3- کارایی رژیم با دوز mg 70 در بیمارانی که به دوز mg 50 پاسخ نمیدهند مشخص نیست. اما به نظر میرسد افزایش دوز به خوبی قابل تحمل باشد. بیضرری درمانی که به مدت بیش از 2 هفته طول بکشد روشن نیست، اما به نظر میرسد این دورههای طولانی درمان به خوبی قابل تحمل باشند.
توجه: هرگز نباید کاسپوفانژین را با محلول دکستروز مخلوط و یا رقیق نمود. این دارو نباید با هیچ داروی دیگری مخلوط یا تزریق شود.
شرایط نگهداری از داروی کاسپوفونژین
- دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
- دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
بیشتر بخوانید:
همه چیز در مورد داروی ضد قارچ ایتراکونازول
با داروی ضد قارچ وریکونازول آشنا شوید
آشنایی با داروی ضد قارچ سیکلوپیروکس