۵ راهکار مناسب برای رفع عذاب وجدان مادران شاغل

بازگشت دوباره به کار و حس عذاب وجدان

بسیاری از مادرانی که با احساساتی نظیر عذاب وجدان، گناه و… روبه‌رو می‌شوند دایما این فکر را در ذهن خود مرور می‌کنند که فرزند ضعیف و کوچکشان را تنها می‌گذارند در صورتی که شما با سپردن فرزندتان به پرستار، مهدکودک یا والدین خود، این شانس را به او می‌دهید که با افراد دیگری جز والدین خود در ارتباط باشد.

فرزند شما در این ارتباط می‌تواند با رفتارها و همین‌طور محیط یا کودکان دیگری آشنا شود که با افزایش فعالیت‌های ذهنی و روحی همراه است. این مرحله می‌تواند اولین دوره‌ای باشد که شما به فرزندتان اجازه می‌دهید تا استقلال خود را در سطحی بسیار کوچک پیدا کند تا در آینده بتواند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کرده و تبدیل به کودکی منزوی یا خجالتی نشود.

انتقال حس مادران به نوزادان

اگر مادری هستید که با سپردن فرزندتان به خانواده یا مهد کودک احساس گناه یا عذاب وجدان می‌کنید، بایستی بدانید که این احساس به خوبی به نوزاد شما منتقل می‌شود و می‌تواند در رفتار و روحیه فرزندتان تاثیرگذار باشد. پس این احساس را فراموش کنید و به فرزندتان اجازه دهید که فارغ از احساسات شما رشد کند.

قادر به جدایی از فرزندم نیستم…

یکی از مادرانی که مدت زمان مرخصی زایمانش تمام شده و بایستی به محیط کاری خود بازگردد، می‌گوید؛ جدایی از فرزندش برایش سخت و دشوار است و این حس او را تا استعفاء نیز پیش برده است. اما مشاور این مادر در توصیه‌ای به او گفت: «این جدایی هر چند برای مادران ناخوشایند است اما باید به آرامی انجام شود بدین معنا که مادران بایستی از چند ماه قبل خود را برای این جدایی آماده کنند.

برای مثال با یک تمرین بسیار ساده خود را برای بازگشت به محیط کار آماده کنند.حداقل به مدت چند ساعت در طول روز نوزادتان را به همسرتان، خانواده یا دوستانتان سپرده و او را ترک کنید. در مدتی که کنار فرزندتان نیستید، می‌توانید با برقراری تماس تلفنی از حال فرزندتان با خبر شوید تا شخصی که در حال نگهداری از فرزندتان است به شما اطمینان دهد که فرزندتان گریه نمی‌کند و در حال استراحت یا بازی به سر می‌برد. در تمرینات بعدی، این جدایی را طولانی‌تر کنید.

برای مثال از صبح تا عصر فرزندتان را به شخص دیگری سپرده و یک روز کامل در کنار او نباشید تا به مرور زمان بتوانید برای روز موعود که بازگشت به محیط کاریتان است، آماده شوید. عادات غذایی، ناراحتی‌های احتمالی، ساعات خواب و سایر رفتارهای نوزادتان را به شخصی که قرار است از او مراقبت کند، متذکر شوید تا با خیالی آسوده‌تر بتوانید او را ترک کنید.

اهمیت رفتار مادران شاغل در اولین روزهای جدایی

مادران شاغل در زمانی که به منزل باز می‌گردند بایستی ارتباط خوبی را با نوزادشان برقرار کنند تا نوزاد کمبود وجود مادر را احساس نکند. با نوزادتان بازی کنید، صحبت کنید، اجازه دهید تا با استشمام بوی مادر از بازگشت شما اطمینان حاصل کند.

فرزندم در هنگام جدایی از من بی‌قرار است

بسیاری از مادران مانند سارا از بی‌قراری نوزادشان در زمان جدایی از مادر گله‌مند هستند اما این موضوع نیز راهکارهای خود را دارد. مشاور سارا معتقد است: «نوزادان با شنیدن صدا و همین طور بو کردن مادرانشان به آرامش می‌رسند.

پس در روزهای اولیه جدایی برای اینکه فرزند و مادر دچار بی‌قراری نشوند، مادر می‌تواند جملاتی را ضبط کرده و نزد پرستار یا شخصی که نگهداری نوزاد را برعهده دارد، بسپارد تا در زمان بی‌قراری نوزاد این صدا برای او پخش شود و از طرفی نوزاد را با لباسی که مادرش پوشیده و یادآور بوی مادرش است، در آغوش بگیرند تا بتوان نوزاد را به مرور زمان به جدایی از مادرش عادت داد و با گذشت زمان تنها در زمان‌های بی‌قراری نوزاد از مادر به پخش صدا یا در آغوش گرفتن نوزاد با روسری یا لباس مادر در آغوش پرداخت

رفع عذاب وجدان مادران شاغل با این روش‌ها

1 . بپذیرید که بده بستان بین کار و نقش مادری امری اجتناب ناپذیر است

وقتی تصمیم می گیرید بین مادری و شغل خود نوعی موازنه ایجاد کنید, همواره باید این نکته را مدنظر قرار بدهید که ناگزیر باید بخشی را به بده بستان بین این دو حوزه اختصاص داد. برای این منظور باید مرز بین این دو حوزه را کاملا متمایز کنید. این مرزگذاری یک شرط مهم برای افزایش حس خوشحالی و جلوگیری از حس گناه در خود است.

در این مرحله, فهرستی از دلایلی را که به خاطر آنها کار می کنید, تهیه کنید. مثلا شما ممکن است برای پول یا رضایت خاطر یا سلامت ذهنی کار کنید اینکه بدانید دقیقا برای چه چیزی سر کار می روید به شما کمک می کند تا وقت هایی که نمی توانید مثلا به تدارکات جشن تولد کودکتان بپردازید, با خیال راحت آن را به دیگران واگذار کنید و تمرکز خود را بر کار خود بگذارید.

با این کار شما خیالتان راحت است که هم به صورت غیر مستقیم مسئولیت مادری خود را انجام داده اید و هم بنا بر دلیل شخصی خود به حرفه خود پرداخته اید. اینجا دقیقا همان موازنه ای که گفتیم ایجاد می شود و شما دچار عذاب وجدان نمی شوید.

2 . خود را تحت فشار قرار ندهید

حس گناه در مادران شاغل معمولا از سوی جامعه به آنها تحمیل می شود. آنها از هر سو در محاصره بایدهایی هستند که در واقع دیگ جوشانی از انتظارات اجتماعی , فشارهای خانوادگی و قوانین نانوشته ای است که ما معمولا بدون اینکه درکشان کنیم, می پذیریم. بایدهای ما از طرف محیط به ما تحمیل می شوند. این روزها یک گروه پراکنده جدید در جامعه شکل گرفته است که برخی از آن با عنوان «پلیس کودکان» نام برده می شود.

کار این گروه که متاسفانه در طول چند دهه گذشته افزایش یافته این است که مدام به مادران شاغل بگویند چه کار بکنند یا نکنند و مدام ویژگی های مادران خوب را بر سر آنها بکوبند. شکی نیست که همه مادران دوست دارند در همه مراحل رشد و فعالیت کودکان خود حضور داشته باشند. اما آنها باید بدانند که کودک برای هر کاری نیازمند آنها نیست.

مادر هم در مقام یک انسان جهان خاص خود را دارد. و همچنین سلائق و تعهدات خاص خود را. بهترین کار این است که این بایدهای اجتماعی را در زندگی خود کمرنگ کنیم و بر اساس شرایط خود برای زندگی خود تصمیم بگیریم.

3 . دست از آرمان گرایی بردارید

لزومی ندارد همیشه و در همه چیز در سطح آرمانی باشیم. این روزها مفهوم «بهترین مادر» دنیا بسیار رواج پیدا کرده و به سطحی مسخره کننده رسیده است. طوری که هر مادری وقتی جایگاه خود را با این مفهوم می سنجد باز هم حس می کند هنوز موفق به کسب این مقام نشده است. در این موارد بهتر است بنا را بر سطوح حداقل بگذاریم. با این کار دیگر کمتر دچار عذاب وجدان می شویم.

فقط کافیست دست از اینکه بهترین باشیم, برداریم و تمرکز خود را صرفا بر بچه داری و لذت بردن از آن بگذاریم. کودک ما نیاز دارد که ما افرادی شاد و خوش خلق باشیم و به حرف هایی که می زنیم عمل کنیم. تاثیر این ویژگی ها بسیار بیشتر از مسائل دیگر است. بهتر است به جای اینکه بهترین مادر باشیم, فقط یک مادر خوب باشیم. کودک ما هم همین را می خواهد.

4 . دست از انتقاد و مقایسه خود با دیگران برداریم

خیلی از مادران برای اینکه خیال خود را راحت کنند و به خود بقبولانند که بهترین مادر دنیا هستند شروع می کنند به انتقاد از مادران دیگر بخصوص مادران شاغل. نکته مشترک در میان این مادران این است که معتقدند که دیگران مدام در مورد کودکان خود کوتاهی می کنند بخصوص مادران شاغل که وقت کافی برای کودکان خود نمی گذارند.

بهترین کار در مواجهه با چنین منتقدانی این است که بنا را بگذاریم بر اینکه از کاری که می کنیم و از وقتی که با کودکان خود می گذرانیم لذت ببریم. یک نکته را نباید فراموش کرد.در تربیت کودکان هرگز یک روش ثابت و کامل وجود ندارد که همه درباره آن با یکدیگر اشتراک نظر داشته باشند. هر کسی شخصیت و شرایط خاص خود را دارد. بنابراین طبیعی است که انتخاب های ما هم برای داشتن یک زندگی شاد و سالم با یکدیگر متفاوت باشد.

بهترین کار این است که هر کدام از ما خودمان باشیم و دست از مقایسه خود با دیگران برداریم و هرگز وارد بازی مادران منتقد نشویم. در این میان یک نکته مهم این است که به کودکان خود اجازه ندهیم از حس گناه ما سوء استفاده کنند. کودکان خوب می دانند چطور از فضای احساسی به نفع خود استفاده کنند. لازم است که به آنها بگوییم چقدر دوستشان داریم و زندگی شان برای ما مهم است اما ما نیز برای خود فردیت داریم و تعهدات خاص خود را داریم که مجبوریم به آنها بپردازیم.

5 . وقتی که با کودکتان هستید, به چیز دیگری فکر نکنید

ما ممکن است هر روز 24 ساعت کل روزهای هفته را در کنار کودکان خود باشیم اما در عمل هرگز با آنها نباشیم. صرف تعداد ساعات زیاد با کودکان به تنهایی کافی نیست. مهم این است که لحظاتی که با آنها هستیم شش دانگ در کنار آنها باشیم.

در این لحظات هر کس می تواند برنامه خود را داشته باشد. یک نفر ممکن است با کودکش به پارک برود و مادری دیگر یک میهمانی را ترجیح بدهد. هرکس روش خاص خود را برای صرف وقت با کودک خود دارد که الزاما برای دیگری مفید نیست. پس کاری بکنید که می دانید در مورد شما جواب می دهد و باعث ایجاد لحظات شاد برای شما و کودکتان می شود.

نگران این نباشید که اگر کاری که مادر دیگر برای کودک خود کرد شما برای کودک خود نکنید, کودکتان با مشکلات تربیتی مواجه خواهد شد. همان طور که گفتیم آدم ها با یکدیگر متفاوتند و هر کدام سبک خود را برای زندگی و عبور از مشکلات دارند.

در چنین مواردی فقط مهم این است که تمرکزتان بر ایجاد لحظات خوش برای کودکتان باشد. کودک به همین لحظات خوش نیاز دارد. شما می توانید در اوقات فراغت خود این لحظات را برای کودکان خود ایجاد کنید. مطمئن باشید همین لحظات ولو اندک برای رشد و تربیت صحیح کودکان کافی است.

همچنین بخوانید:

تاثیر اشتغال مادر بر تربیت فرزند