کمیابترین رنگ طبیعت چیست؟
در حالت کلی هر رنگی که می‌شناسید، در طبیعت وجود دارد. رنگ‌های مختلف هر چیزی از گیاهان و جانوران گرفته تا مواد معدنی را شامل می‌شوند. اما سوالی که مطرح است این است که کدام یک از این رنگ‌ها در دنیای طبیعی کمیابتر هستند؟ در حالت کلی دو فاکتور وجود دارد که باعث نادر شدن یک رنگ در طبیعت می‌شود که شامل فیزیک و تکامل است.
نقش فیزیک در کمیاب شدن یک رنگ
احتمالا از درس‌های دبیرستان به یاد دارید که رنگ‌ها از منظر فیزیک زمانی ایجاد می‌شوند که طول موج‌های نور مرئی با اجسام مختلف برهم کنش داشته باشند. این مساله شامل جذب یکسری از طول موج‌ها می‌شود، به این شکل که طول موج های خاصی می‌توانند توسط یک جسم جذب شوند، در حالی که برخی دیگر از طول موج‌ها جذب آن جسم نمی‌شوند. به این معنی که طول موج پراکنده شده دقیقا همان رنگی است که مشاهده می‌کنید. در همین راستا بیشتر رنگ های طبیعی در گل‌ها و میوه‌ها در این دسته قرار می‌گیرند و از آنجایی که امواج مرئی‌ای با انرژی بالاتر نسبت به امواجی با انرژی کمتر راحت‌تر جذب می‌شوند، برخی رنگ‌ها نسبت به دیگران کمیابتر هستند.
آبی کمیابترین رنگ طبیعت است!
به طور کلی نور آبی از جمله امواجی با انرژی بالا در طیف مرئی است و همین مساله هم عاملی برای جذب آن در برخی از رایج‌ترین ساختارهای سازنده‌ی هر چیز و عدم پراکندگی در اغلب آن‌ها است.
نقش تکامل در کمیاب شدن برخی رنگ‌ها
همانطور که می‌دانید گیاهان از ترکیباتی به نام رنگدانه تشکیل می‌شوند که قادر به جذب امواج نور به عنوان بخشی از فرآیند فتوسنتز هستند. درواقع گیاهان مختلف رنگدانه‌های متنوعی تولید می‌کنند که منجر به رنگ‌های مختلف در آن‌ها می‌شود،. همانطور که در بخش قبلی اشاره کردیم، امواج مرئی با انرژی بالاتر نسبت به امواجی با انرژی کمتر، راحت‌تر جذب رنگدانه‌ها می‌شوند. در همین راستا کلروفیل از جمله رنگ‌دانه‌هایی ایست که می‌تواند طول موج های آبی و قرمز را جذب کند و در نهایت طول موج مرئی سبز را پراکنده کند. از آنجایی که کلروفیل یکی از رایج‌ترین رنگدانه‌ها در ساختار گیاهان است، اغلب شاهد فراوانی رنگ سبز در دنیای طبیعی اطراف خود هستیم.
