دسته‌بندی نشده

چگونه به کودک غمگین کمک کنیم ؟

با کودک غمگین خود چگونه رفتار کنیم؟

غم و اندوه یک راه عادی و سالم برای پاسخگویی به شرایط منفی، محیط های سخت خانوادگی، اجتماعی یا یک رویداد استرس زای زندگی است.
با این حال، برخی از مردم برای غلبه بر این احساسات و مقابله با غم و اندوه خود به شیوه ای ناسالم تلاش می کنند،
هر رویداد غم انگیز، چه بزرگ و چه کوچک، ممکن است که کودکان را بسیار تحت تأثیر قرار دهد و می تواند باعث پرورش یک کودک غمگین شود، زیرا آنقدرها هم با تجربه یا بالغ نیستند که بتوانند با مسائلی که حتی بزرگسالان با آن دست و پنجه نرم می کنند، برخورد کنند.

هر اتفاق ناراحت کننده ای مانند: از دست دادن یک عزیز یا حیوان خانگی، انتقال به خانه جدید، عدم تشکیل تیم ورزشی، عدم دعوت به جشن تولد، حتی چیز کوچکی مثلا به اندازه خوردن یک غذای بد ممکن است برای هر شخص احساس ناراحتی به وجود آورد.
برخی از کودکان موفق می شوند با این احساسات کنار بیایند و با کمی وقت و مراقبت بر آن ها غلبه کنند.

آیا احساس غم و ناراحتی در کودکان، طبیعی است؟

این بسیار خوب است که گاهی اوقات احساسات غم انگیزی داشته باشید. تا زمانی که زیاد اتفاق نمی افتد یا خیلی طولانی دوام نمی آورد، احساسات غم انگیز، مانند همه احساسات، فقط بخشی طبیعی از زندگی هستند.
اما غمگین ماندن احساس خوبی ندارد. احساس خوشبختی بسیار بهتر است. بنابراین مواردی که هر کودک غمگین باید بداند که:

کودک غمگین شما می تواند با اتفاقات غم انگیزی که اتفاق می افتد، کنار بیاید
او می تواند کارهایی را انجام دهد تا روحیه غم انگیز را از بین ببرد و احساس خوشبختی کند

 کودک غمگین

نحوه برخورد با کودک غمگین

  • مسئولیت های فرزند غمگین خود را تغییر ندهید

از نظر مسئولیت ها، نباید توجه ویژه ای به بچه هایی که افسردگی شدید دارند شود، بلکه همان انتظارات را حفظ کنید. آن ها احتمالا برای عملکرد در همان سطح به حمایت بیشتری نیاز خواهند داشت، بیشتر در دسترس آن ها باشید، اما اجازه ندهید از مسئولیت های خود دوری کنند.

می توانید بگویید، “ما درک می کنیم که شما ناراحت هستید، اما هنوز باید تکالیف خود را انجام دهید.” ممکن است بخواهید آن ها را با انجام تکالیف خود، انجام کار در منزل یا رفتن به مغازه مسئولیت پذیر کنید.
کودک غمگین خود را به بیرون ببرید و پیاده روی کنید.
به یاد داشته باشید، شیوه فرزندپروری خوب برای کودکانی که ناراحت و غمگین هستند، مانند شیوه مربیگری است.
کودک غمگین خود را برای یادگیری مهارت های جدید تربیت کنید.

  • برای کودک غمگین خود، یک اتاق آرام فراهم کنید

کودکان غمگین و افسرده اغلب حواس پرتی و اختلال تمرکز را نشان می دهند، بنابراین مهم است که آن ها را در یک محیط آرامش بخش قرار دهید. سعی نکنید در هنگام رفتارهای نامطلوب و زننده یا مهارت های مقابله ای و خشن کودکان غمگین خود، با آن ها صحبت کنید تا آرام شوند. در محیط مدرسه، اگر در یک کلاس آموزشی خاص هستید که سر و صدای زیادی در کلاس وجود دارد، یک کودک غمگین نمی تواند به نحوی مفید در مکالمه شرکت کند.

هنگامی که کودک غمگین و افسرده می شود، بزرگسال مسئول می تواند در مورد عصبانی بودن یا نبودن، افسردگی یا عدم افسردگی، اینکه مشکل چیست و چگونه می تواند آن را حل کند با او صحبت کند.
در صورت امکان، کودک غمگین خود را به اتاقی ببرید که هیچ گونه حواس پرتی در آن وجود ندارد و اجازه دهید قبل از گفتگو در مورد علت ناراحتی خود، آرام شود و به فرزند خود اطلاع دهید که شما مایل هستید به حرف های او گوش دهید و در مورد آنچه باعث ناراحتی او می شود صحبت کنید.
می توانید به فرزند ناراحت بگویید که اگر مایل نیستید، شما را مجبور به صحبت نمی کنیم، اما ما اینجا هستیم. این کلمات شاید کاملا مشکل کودک غمگین شما را حل نکند، اما احساس آرامش زیادی را به او منتقل می کند.

  • به کودکان غمگین خود بگویید که همه گاهی غمگین می شوند

به کودک غمگین خود اطلاع دهید که همه ما در دوره های ناخوشی به سر می بریم و مشکلات ممکن است گاهی برای همه طاقت فرسا به نظر برسد. احساس غم و اندوه بخشی از افسردگی و همچنین بسیار انسانی است. حتی احساس غم شدید می تواند بدون احساس ناسالم یا غیرطبیعی بودن، تجربه شود. برای اکثر بچه ها، احساس ناراحتی و افسردگی که پشت سر می گذارند یک دوره غم و اندوه است.
دوره ای از غمگینی در زمانی که مشکلی پیش می آید و نمی دانند در مورد آن چه گونه رفتار کنند و با آن ها کنار بیایند. والدین می توانند در این مورد با فرزندان خود صحبت کنند. والدین می توانند از شیوه آموزش و شیوه مربیگری برای کمک به آن ها در مدیریت این احساسات و یادگیری مهارت های بیشتر استفاده کنند.

  • کودک غمگین خود را مشغول نگه دارید

وقتی کودکان شما غمگین و افسرده هستند، کودکان و بزرگسالان، هنوز باید به مسئولیت های خود عمل کنند. این امر در مورد بچه هایی که از نظر بالینی افسرده هستند و بی حرکت هستند، صدق نمی کند. برای همه افراد دیگر، یکی از مهم ترین درمان های افسردگی و غمگین بودن، این است که کودک غمگین را با کارهای روزانه مانند شستن ظرف ها به کمک مادر یا پدر، جمع کردن روتختی تخت خوابش و حمام کردن سرگرم کنید.

شاد کردن کودک غمگین

  • کودک غمگین خود را مشغول نگه دارید

لازم نیست این کار ها را با خشونت انجام دهید، اما باید محکم باشید. اگر کودکان غمگین شما نمی توانند یک کار پیچیده را انجام دهند، کارهای ساده را به آن ها بدهید، فقط آن ها را مشغول نگه دارید. افراد افسرده نباید اجازه داشته باشند که زیاد روی تخت دراز بکشند، زیرا این امر وضعیت آن ها را بدتر می کند.

حتماً بخوانید:

اگر کودک افسرده دارید بخوانید

اگر کودک افسرده دارید بخوانید

کودکان می‌توانند برای مقابله با اضطراب و ناکامی، از روش‌های دفاعی مانند کناره‌گیری، انکارکردن، سرکوبی و فرافکنی استفاده کنند. کودک یاد گرفته همیشه از…

  • احساسات کودک غمگین خود را بیان کنید

کلمات قدرتمند هستند، عمل ساده برچسب زدن به احساسات می تواند به فرزند شما کمک کند تا غم خود را کنترل کند. او ممکن است نتواند احساسات عجیب و غریب مانند: احساس فشار در قلب خود یا تمایل به تنهایی را به جای انجام کارهای سرگرم کننده بیان کند. برچسب زدن و گفتن “به نظر می رسد که احساس ناراحتی می کنید” می تواند به او کمک کند تا ناراحتی خود را تشخیص دهد و به او اطمینان دهد که در این احساس تنها نیست.

با برچسب زدن به احساسات خود، او همچنین می فهمد که از او تعریف نمی کنند. کودک غمگین می داند که می تواند ناراحت باشد بدون اینکه بترسد که دائما یک کودک غمگین خواهد بود. او همچنین تصور نمی کند که فرد بدی است زیرا در حال حاضر احساس خوشبختی نمی کند و درک خواهد کرد که احساسات می آیند و می روند و برای همیشه دوام نمی آورند. مزیت دیگر برچسب زدن به احساسات این است که با این کار به او می گویید که دوستش دارید، بدون توجه به احساسی که دارد.

رفتار با کودک غمگین

  • به سلامت جسمی فرزند غمگین توجه کنید

انتخاب شیوه زندگی سالم می تواند برای روحیه کودک غمگین معجزه کند. مواردی مانند خواب کافی همراه با رژیم غذایی سالم و ورزش برای تسکین علائم غم و اندوه شناخته شده است. وقتی ورزش می کنند، مغزشان پر از اندورفین می شود و فرد را فورا شادتر می کند. به فرزندتان بگویید که درگیر ورزش شود، دوچرخه سواری کند یا کلاس های ورزشی دیگر شرکت کند. هر فعالیتی به موقعیت او کمک می کند، حتی یک پیاده روی کوتاه نیز می تواند مفید باشد.

منبع : کاملیا

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا