همه چیز در مورد قرص پیریدوستیگمین
پیریدوستیگمین چیست و چه کاربردی دارد؟
پیریدوستیگمین (Pyridostigmine) رایج‌ترین آنتی کولین استراز است که برای بیمارای میاستنی گراویس تجویز می‌شود. میاستنی گراویس بیماری است که موجب خسته و ضعیف شدن عضلات می‌شود. در این بیماری اشکالی در انتقال پیام‌های عصبی از اعصاب به عضلات شما ایجاد می‌شود و این موجب می‌شود که عضلات شما به درستی تحریک و منقبض نشوند. در این بیماری عضلات اطراف چشم در ابتدا تحت تاثیر قرار می‌گیرند. میاستنی گراویس یک بیماری خود ایمنی است. این به این معنی است که سیستم ایمنی بدن (که معمولا بدن شما را از عفونت محافظت می‌کند) به اشتباه به خود حمله می‌کند.
به طور معمول مغز شما با آزاد کردن ماده شیمیایی به نام استیل کولین از انتهای عصبی، پیام‌هایی را به عضلات می‌فرستد. استیل کولین به سرعت به ناحیه‌های کوچکی بر روی ماهیچه‌ها (گیرنده‌های استیل کولین) متصل می‌شود و این باعث منقبض شدن ماهیچه‌ها می‌شود. در اکثر افراد مبتلا به میاستنی گراویس، سیستم ایمنی این گیرنده‌های استیل کولین را مسدود کرده و یا به آن‌ها آسیب می‌رساند. استیل کولین پس از آن نمی‌تواند به گیرنده خود متصل شود و بنابراین عضله کمتر قادر به سفت شدن است.
پیریدوستیگمین با کاهش تخریب استیل کولین زمانی که از پایان عصب آزاد می‌شود، کار می‌کند. این بدان معنی است که استیل کولین بیشتری برای اتصال به گیرنده‌های عضله وجود دارد و این باعث افزایش قدرت عضلات شما می‌شود.
مکانیسم اثر و فارماکوکنیتیک پیریدوستیگمین
- اثر تحریک عضله: پیریدوستیگمین هیدرولیز استیل کولین توسط کولین استراز را مسدود می‌کند و سبب تجمع استیل کولین در سیناپس‌های کولینرژیک و افزایش تحریک گیرنده‌های کولینرژیک پیوستگاه عصبی – عضلانی می‌شود.
- جذب این دارو از راه مجرای گوارش اندک است. در کبد و پلاسما متابولیزه می‌شود و از راه کلیه دفع می‌گردد.
موارد و مقدار مصرف پیریدوستیگمین
الف) میاستنی گراو.
بزرگسالان: مقدار 180-60 میلی‌گرم دو یا چهار بار در روز مصرف می‌شود. مقدار معمول مصرف mg/day 600 است، اما ممکن است به مقادیر بیشتری (تا mg/day 1500) نیاز باشد. مقدار مصرف باید برای هر فرد بر اساس پاسخ و تحمل عوارض جانبی تعیین شود.
کودکان: میزان day/kg/ mg 7 خوراکی در 5 الی 6 دوز منقسم مصرف می‌شود.
نوزادان مادران مبتلا یه میاستنی گراویس: mg/kg 0.15-0.05 عضلانی.
ب) افزایش میزان بقای بیماران بعد از تماس با گاز جنگی سومان.
بزرگسالان: 20 میلی‌گرم خوراکی 8 ساعت که حداقل در فاصله چند ساعت قبل از تماس مصرف شود.
مصرف پیریدوستیگمین در دوران بارداری و شیردهی
گروه B : در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.
مصرف در شیردهی: پیریدوستیگمین ممکن است در شیر ترشح شود و احتمالاً موجب مسمومیت شیرخوار شود. قطع شیردهی یا قطع مصرف دارو بر اساس وضعیت بالینی بیمار تعیین می‌شود.
عوارض جانبی پیریدوستیگمین
- اعصاب مرکزی : سردرد (با مصرف مقادیر زیاد)، فاسیکولاسیون، تشنج.
- قلبی ـ عروقی: برادیکاردی، کمی فشارخون (نادر).
- پوست: بثورات پوستی، تعریق بیش از حد.
- چشم: میوز.
- دستگاه گوارش: کرامپ‌های شکمی، تهوع، استفراغ، اسهال، ترشح بیش از حد بزاق.
- سایر عوارض: اسپاسم نایژه‌ای، و افزایش ترشحات و تنگی نایژه، ضعف، کرامپ‌های عضلانی.
- توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، سردرد، تشنج، اشکال در تنفس، بثورات پوستی، یا فلج، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت با پیریدوستیگمین و درمان آن
تظاهرات بالینی: تهوع، استفراغ، اسهال، تاری دید، میوز، اشک ریزش بیش از حد، اسپاسم نایژه، افزایش ترشحات نایژه‌ای، کمی فشارخون، عدم هماهنگی حرکات، تعریق بیش از حد، ضعف عضلانی، کرامپ، فاسیکولاسیون، فلج، برادیکاردی یا تاکیکاردی، ترشح بیش از حد بزاق، بی‌قراری یا آشفتگی.
درمان: حمایت تنفسی در صورت لزوم تخلیه ترشحات نایژه‌ای صورت می‌گیرد. مصرف دارو باید بلافاصله قطع شود. برای مسدود کردن اثرات موسکارینی پیریدوستیگمین می‌توان آتروپین تجویز کرد. با این وجود، این دارو فلج عضلات اسکلتی را از بین نخواهد برد. از مصرف بیش از حد آتروپین باید خودداری شود، زیرا ممکن است به تشکیل پلاک‌های نایژه‌ای منجر گردد.
تداخلات دارویی پیریدوستیگمین
- مصرف همزمان با پروکائین آمید یا کینیدین ممکن است اثر کولینرژیک پیریدوستیگمین بر روی عضله را معکوس سازد.
- کورتیکواستروئیدها ممکن است اثر کولینرژیک پیریدوستیگمین را کاهش دهند. در صورت قطع مصرف کورتیکواستروئیدها، ممکن است این اثر افزایش یافته و احتمالاً بر قدرت عضله تأثیر بگذارد.
- مصرف همزمان با سوکسینیل کولین ممکن است موجب طولانی شدن ضعف تنفسی ناشی از مهار استرازهای پلاسما و در نتیجه تأخیر در هیدرولیز سوکسینیل کولین شود.
- مصرف همزمان با داروهای مسدودکننده عقده‌ای ممکن است فشارخون را تا حد بحرانی کاهش دهد؛ قبل از بروز این اثر نشانه‌های شکمی ظاهر می‌شوند.
- منیزیم اثر مضعف مستقیم بر روی عضلات اسکلتی دارد و ممکن است اثرهای مفید پیریدوستیگمین را خنثی سازد.
- آمینوگلیکوزیدها باعث بلوک عصبی – عضلانی و کاهش اثرات ناشی از دارو می‌شوند.
موارد منع مصرف و احتیاط پیریدوستیگمین
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا برومیدها یا دیگر ترکیبات فرمولاسیون، انسداد گوارشی یا ادراری.
موارد احتیاط : در مواردی کوتاه یا بلندمدت عدم حساسیت به آنتی کولین استراز پیش می‌آید.
- در صورت بروز علائم کولینرژیک (مانند افزایش ترشح بزاق، تعریق و بی‌اختیاری ادراری) دارو را قطع کنید. دوزهای بالا باعث این علائم شده که باید از بحران میاستنیک افتراق دهید.
- دارو بعضی مواقع باعث واکنش‌های حساسیتی می‌شود. در بیماران آسمی، بیماری‌های قلبی – عروقی، بیماری‌های گوارشی مانند زخم پپتیک، پرکاری تیروئید و صرع با احتیاط استفاده شود.
- زمانی که دوز را برای میاستنی گراویس تست کرده یا تعدیل می‌کنید، وسایل احیاء قلبی – عروقی باید در دسترس باشد.
ملاحظات اختصاصی پیریدوستیگمین
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی مهارکننده‌های کولین استراز، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌شود:
1- بروز ضعف شدید عضلانی می‌تواند ناشی از مسمومیت دارویی یا تشدید میاستنی گراو باشد. تزریق وریدی یک مقدار آزمایشی ادروفونیوم ضعف ناشی از مصرف دارو را تشدید خواهد کرد، در صورتی که ضعف ناشی از بیماری را به طور موقت برطرف خواهد کرد.
2- از تجویز مقادیر بیش از حد پیریدوستیگمین به بیماران مبتلا به کاهش حرکات گوارشی خودداری شود، زیرا بعد از طبیعی شدن حرکات گوارشی ممکن است مسمومیت بروز کند.
3- برای جلوگیری از مسمومیت اضافی، باید مصرف سایر داروهای کولینرژیک در طول درمان با پیریدوستیگمین قطع شود.
4- بیماران ممکن است نسبت به این دارو مقاومت نشان دهند.
5- قرص‌های 30 میلی‌گرمی دارو را در دمای 8-2 درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید. بعد از خروج از یخچال تا 3 ماه قابل نگهداری است.
6- برای خنثی کردن عوارض موسکارینی دارو همیشه آتروپین در دسترس باشد.
نکات قابل توصیه به بیمار در حین مصرف پیریدوستیگمین
1- دارو را طبق دستور و به موقع مصرف کنید.
2- در صورت بروز تغییر در قدرت عضلانی، کرامپ عضلات، بثورات پوستی یا خستگی، به پزشک اطلاع دهید.
3- برای کاهش خطر عوارض جانبی موسکارینی دارو، آن را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید.
4- در صورت بروز علائمی مانند تهوع، استفراغ، اسهال، تعریق، افزایش ترشح بزاق، ضعف عضلانی، ضربان قلب نامنظم، دردهای شدید شکمی و تنگی نفس به پزشک خود اطلاع دهید.
5- درمورد سربازان در صورت مسمومیت با گازهای جنگی به هیچ وجه این دارو را مصرف نکرده و بلافاصله از آنتی دوت‌هایی مانند آتروپین و پرالیدوکسیم استفاده کنند.
6- مصرف در کودکان: ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان اثبات نشده است.
شرایط نگهداری داروی پیریدوستیگمین
- دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
- دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
بیشتر بخوانید:
علائم بیماری میاستنی گراویس – آیا این بیماری قابل درمان است؟
علت بالا و پایین بودن Anti-AChR در آزمایش خون
موارد مصرف و عوارض کپسول نورفلوکساسین
