همه آنچه که باید در مورد میسوفونیا بدانید!

میسوفونیا چیست؟

اگر صداهای اطرافیان هنگام غذا خوردن مانند هورت کشیدن سوپ یا ملچ ملوچ کردن شما را می آزارد و کلافه می کند، احتمالا به یک وضعیت عصبی به نام میسوفونیا دچار شده اید.به این وضعیت در اصطلاح میسوفونیا یا صدابیزاری گفته می شود. میسوفونیا به معنای حساسیت شدید به صداهایی مانند جویدن غذا، سرفه کردن، خمیازه کشیدن و …است. شدت میسوفونیا در برخی افراد بیشتر از دیگران است. این قبیل افراد با شنیدن چنین صداهایی کاملا پریشان می شوند؛ به طوری که به درمان رفتاری-شناختی نیاز پیدا می کنند.

اگرچه میسوفونیا در سال ۲۰۱۱ رسما به عنوان یک بیماری نامگذاری شد، اما افراد زیادی هنوز در این رابطه تردید دارند. مطالعه ای که سال گذشته در نشریه Current Biology منتشر شد، حاکی از این بود که افرادی که با این اختلال مواجه هستند در لوب پیشانی مغز خود با سایر افراد تفاوت هایی دارند که باعث می شود نسبت به صدا واکنش شدیدی از خود نشان دهند و حتی دچار تپش قلب و تعریق زیاد شوند.

تحقیقات انجام شده در مورد میسوفونیا

Tim Griffits استاد عصب شناختی دانشگاه نیوکاسل و دانشگاه لندن در یک نشست مطبوعاتی اظهار کرد: امیدوارم این مطالعه باعث شود تردید برخی افراد نسبت به خاص بودن این شرایط برطرف شود. او اضافه کرد: خود من نیز تا زمانی که بیمارانی را که همگی ویژگی های مشابهی داشتند را در مطب ندیده بودم، نسبت به خاص بودن این وضعیت تردید داشتم.بررسی دیگری که در فوریه انجام شد بیانگر این بود که میسوفونیا بر توانایی یادگیری افراد نیز تاثیر می گذارد.

طبق این بررسی که در نشریه Applied Cognitive Psycology منتشر شد؛ صداهای نامحسوسی مانند جویدن آدامس کافیست تا در عملکرد تحصیلی افراد مبتلا به میسوفونیا اختلال ایجاد کند.

Logan Fiorella یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد علوم شناختی در دانشگاه جورجیا بیان کرد: برخی افراد به صداهای نسبتا نامحسوسی مانند جویدن غذا حساسیت بخصوصی دارند و این حساسیت می تواند باعث اختلال در یادگیری آن ها شود.

محققان برای انجام این مطالعه ۷۲ دانشجو را در نظر گرفتند که مقاله ای را در مورد بیماری میگرن می خواندند. نیمی از این دانشجویان در کلاسی نشستند که فردی در آن جا آدامس می جوید و سایر دانشجویان در یک کلاس بی سر و صدا نشستند. سپس از تمامی دانشجویان درمورد مقاله ای که خوانده بودند در سکوت آزمونی گرفته شد. دانشجویانی که در کنار فردی که آدامس جویده بود نشسته بودند، نسبت به سایر دانشجویان نمرات کمتری گرفتند.

Fiorella ذکر کرد که هیچ کدام از این دانشجویان از نظر بالینی به میسوفونیای شدید مبتلا نبودند، اما باز هم تحت تاثیر صدا قرار گرفته بودند. Fiorella می گوید: بنابراین دانشجویانی که به میسوفونیای شدید مبتلا هستند باید از درس خواندن در محیط هایی با صدای جویدن آدامس، سرفه، ورق زدن کتاب، صدای نوشتن با خودکار و… خودداری کنند و اگر درس خواندن در محیط های بی سر و صدا امکانپذیر نبود، روش های معرفی شده توسط سایر محققان مانند استفاده از گوشگیر، تمرکز بر صدای خود یا گفتن سخنان مثبت به خود را به کار گیرند.