نیت روزه : چگونه برای روزه ماه رمضان نیت کنیم ؟

نیت روزه در ماه رمضان چگونه است ؟

ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن و جشن بندگی است. ماهی که بنده نزد معبود خود به میهمانی می رود و طی سی روز توشه خود را مهیای رسیدن به قرب الهی می کند.

یکی از اعمال ماه مهم و واجب در این ماه، روزه داری است که البته یکی از ارکان مهم عبادت نام برده می شود و در کنار آن نماز، تلاوت قرآن، کمک به نیازمندان و اطعام مستمندان و … واجبات و مستحباتی است که به پربار بودن توشه مسیر ایمان کمک خواهد کرد.

نیت روزه داری و ورود به ماه رمضان چگونه باید باشد ؟

آنچه در خصوص نیت کردن مطرح است، این است که اگر شخصی بر انجام کارش واقف باشد و بداند به چه نیت و با چه تفکری آن را انجام می‌دهد، کفایت می‌کند. روزه دار براى انجام فرمان خداوند و نیت ورود به این ماه عزیز و روزه گرفتن، لازم است از اذان صبح تا مغرب، کارى که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد.

براى آنکه یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل می‌کند، خوددارى نماید.

انسان می‌تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه‌ فردایش نیت کند، اما بهتر است که شب اول ماه نیت روزه‌ همه ماه را بنماید. از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح، هر وقت نیت روزه فردا را بکند اشکال ندارد.

برای روزه ماه رمضان چطور نیت کنیم ؟

نیت کردن به «گفتن» نیست

حجت الاسلام سید محسن ذوالفقاری سخنران و کارشناس علوم قرآنی در خصوص چگونگی نیت روزه داری در ماه مبارک رمضان گفت: انسان می تواند از ابتدای ماه رمضان وقتی وارد سحر اول این ماه می شود، با این شرط که یک ماه به خاطر اطاعت از فرمان خدا از صبح تا مغرب از بطلان ها جلوگیری نماید، نیت روزه کند.

وی در ادامه بیان کرد: در واقع لازم است که در اولین سحر ماه مبارک رمضان نیت ورود به ماه را داشته باشیم و هر فرد در سحرگاه هر روز نیت روزه کند. کلیت نیت در ماه مبارک رمضان، صرفا بحث گفتار نیست و همین که بدانیم چه کاری را انجام می دهیم کفایت می کند.

بحث نیت کردن یک گفته ذهنی است که فقط اگر کسی پرسید چه فعلی را انجام می دهیم، بدانیم چه هست و در چه راهی انجام می شود.

نیات روزه های مستحبی و واجب

وقت نیت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که به اندازه نیت کردن به مغرب وقت مانده باشد؛ یعنی اگر تا آن موقع کارى که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبى کند، روزه او صحیح است.

البته کسى که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند، روزه او صحیح است؛ چه روزه او واجب باشد چه مستحب. اگر بعد از ظهر بیدار شود، نمی‌ تواند نیت روزه واجب نماید و اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، روزه‌اش صحیح است.

اگر فرد نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر متوجه شود، چنانچه کارى که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، باید نیت کند و روزه او صحیح است

و اگر کارى که روزه را باطل می‌کند انجام داده باشد، یا بعدازظهر متوجه شود که ماه رمضان است، روزه او باطل می‏‌شود ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل می‌کند، انجام ندهد و بعد از ماه رمضان هم روزه آن روز را قضا نماید.

نیت روزه ماه رمضان چگونه است ؟

نکاتی درمورد نیت روزه در ماه رمضان

انسان مى‌‌تواند در هرشب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نیت کند و همچنین جایز است که شب اول ماه، نیت روزه همه ماه را بنماید‌‌، و احتیاط به تجدید نیت در هرشب ترک نشود‌‌.

از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح هروقت نیت روزه فردا را بکند، اشکال ندارد.

کسى که پیش از اذان صبح در غیر روزه معین واجب، مثل روزه ماه مبارک رمضان، بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و در حال اختیار نیت کند، روزه او صحیح است چه روزه او واجب باشد چه مستحب، و اگر بعد از ظهر بیدار شود، نمى‌‌تواند نیت روزه واجب نماید.

اگر بخواهد غیر روزه رمضان روزه واجب دیگرى بگیرد، در صورتى که آنچه بر او واجب شده است انواع متعددى باشد‌‌، بنا بر اقوى باید آن را معین نماید‌‌، مثلا نیت کند که روزه قضا یا روزه نذر مى‌‌گیرم، ولى در ماه رمضان لازم نیست نیت کند که روزه ماه رمضان مى‌‌گیرم،

بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید، و روزه دیگرى را نیت کند، روزه ماه رمضان حساب مى‌‌شود، مگر این که روزه براى میت گرفته باشد که در این صورت روزه ماه رمضان حساب نمى‌‌شود، و صحیح بودن آن مورد تأمل است،

مگر این که مقصود او به دو قسمت جداگانه تقسیم شود‌‌: یکى روزه واجب و یکى هم براى دیگرى بودنِ روزه‌‌، که در این صورت بنا بر اظهر روزه ماه رمضان محسوب مى‌‌شود‌‌.

هرگاه در ماه رمضان یا روزه واجب معین، نیت روزه را عمداً ترک نماید تا صبح داخل شود، روزه آن روزش صحیح نیست و قضا بر او واجب است ولى وجوب کفّاره محل تأمل است‌‌.

اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزه غیر رمضان کند، نه روزه رمضان حساب مى‌‌شود و نه روزه‌‌اى که قصد کرده است. اگر مثلا به نیت روز اول ماه روزه بگیرد، بعد بفهمد دوم یا سوم بوده‌‌، روزه او صحیح است.

اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مى‌‌کند انجام نداده باشد، باید فوراً نیت کند و گرنه روزه او باطل مى‌‌شود.
اگر در ماه رمضان، پیش از ظهر، کافر مسلمان شود بنا بر احتیاط مستحب باید نیت روزه کند و روزه را تمام نماید.

روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، واجب نیست روزه بگیرد، و اگر بخواهد روزه بگیرد، نمى‌‌تواند نیت روزه رمضان کند بلکه باید نیت روزه قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مى‌‌شود،

و در صورتى که قصد کند آنچه را که فعلا خدا از او خواسته است انجام دهد و بعد معلوم شود رمضان بوده نیز کافى است.

اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، به نیت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است، باید نیت روزه رمضان کند.

همچنین بخوانید:

هنگام سحری ماه رمضان چه اعمالی انجام دهیم ؟

ثواب و فضیلت تلاوت قرآن در ماه رمضان