معرفی داروی لفلونوماید و موارد مصرف آن

آشنایی با داروی لفلونوماید

لفلونوماید (Leflunomide) برای درمان آرتریت روماتوئید و ورم مفاصل پسوریازیس در بزرگسالان تجویز می‌شود. بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است. سیستم ایمنی بدن پروتئینی بنام آنتی‌بادی را برای به دام انداختن باکتری‌ها و ویروس‌ها تولید می‌کند اما در بیماری‌های خود‌‌ایمنی، سیستم ایمنی آنتی‌بادی‌هایی را علیه بافت‌های بدن تولید می‌کند. در بیماران آرتریت روماتوئید، آنتی‌بادی علیه بافت‌های اطراف مفاصل تولید می‌شود که این باعث التهاب، درد و تورم اطراف مفاصل می‌شود. داروهایی بنام داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs)، برای سرکوب التهاب تجویز می‌شوند.

لفلونوماید داروی ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری است. این دارو علاوه بر اینکه برطرف‌کننده علائم بیماری می‌باشد، بلکه باعث کاهش اثر مخرب این بیماری در مفاصل می‌شود. داروی لفلونوماید با مسدود کردن راه التهاب در مفاصل کار می‌کند.

نام های تجاری معروف: Arava

شکل دارویی: قرص های 10، 20 میلی گرمی

مکانیسم اثر لفلونوماید

عامل ایمنومدولاتور با اثر ضد التهابی و مهار کننده ایمنی است که یک پیش دارو بوده و پس از تبدیل به متابولیتهای فعال خود بصورت برگشت پذیر باعث مهار آنزیم میتوکندریال Dihydroorotat Dehydrogenase می شود و در نتیجه باعث مهار پرولیفراسیون لنفوسیتهای T اتوایمیون و تولید اتوآنتی بادی بوسیله لنفوسیتهای B می شود. فعالیت این دارو بیشتر سیتواستاتیک است.

فارماکوکینتیک لفلونوماید

مرحله اول متابولیسم (Teriflunomide)به A771726 پس از مصرف خوراکی ایجاد می شود. زیست دستیابی دارو پس از مصرف خوراکی بین 82 تا 95% است. حداکثر غلظت پلاسمائی متابولیت فعال 1 تا 24 ساعت پس از مصرف ایجاد می شود. A771726 نیمه عمر نهائی حدود 2 هفته دارد که بنظر می رسد بطور اصلی توسط سیکل کبدی از خون برطرف می شود.

شارکول و کلسترامین می تواند در این چرخه دخالت کرده و برطرف شدن از خون را سریعتر کند. بیشتر از 99% A771726 به پروتئین های پلاسمائی باند می شود. در دیواره روده و کبد متابولیزه می شود و 43 درصد ازهر دوز از طریق ادرار بیشتر به صورت گلوکورونید دفع می شود و 48 درصد در مدفوع از طریق صفرا دفع می شود.

نکاتی که قبل از مصرف لفلونوماید باید در نظر گرفته شود

برخی از داروها برای افراد با شرایط خاص مناسب نیست و بعضی داروها نیز درصورتی‌که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است قبل از مصرف داروی لفلونوماید، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

1. در صورت حاملگی یا درصورتی‌که به نوزاد خود شیر می‌دهید.
2. درصورتی‌که هرگونه بیماری کلیوی یا کبدی دارید.
3. اگر شما در حال حاضر عفونتی دارید و یا تابه‌حال مبتلابه سل شدید.
4. اگر تابه‌حال دکتری به شما گفته که مقدار کم، پروتئین در خونتان دارید.
5. درصورتی‌که شما می دانید که اختلال خونی و یا مغز ‌استخوان‌ دارید.
6. درصورتی‌که مشکلی دارید که سیستم ایمنی شما تحت تأثیر قرارگرفته باشد، مانند ایدز.
7. اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.
8. اگر در حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

مصرف لفلونوماید در دوران بارداری و شیردهی

• مصرف این دارو در حاملگی اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود که ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.
• این دارو در شیر مادر ترشح میشود و تصمیمگیری برای قطع دارو یا قطع شیردهی بستگی به اهمیت مصرف دارو برای مادر دارد.

عوارض جانبی لفلونوماید

اثرات جانبی شایع: فشارخون، اختلالات گوارشی، کاهش وزن، سردرد، گیجی، آستنی، پارستزی، اختلالات مفاصل و التهاب سینویال، طاسی، اگزما، پوست خشک و لوکوپنی ممکن است اتفاق بیفتد.

عکس العملهای افزایش حساسیتی ممکن است اتفاق افتد و مواردی سندرم استیون جانسون یا نکروزتوکسیک اپیدرم گزارش شده است. هپاتوتوکسیسیتی ایجاد شده است. اختلالات خفیف و قابل برگشت کبدی معمول است ولی در موارد نادر، بیماری شدید کبد و گاهی کشنده شامل نکروز حاد کبد خصوصاً در 6 ماهه اول درمان مشاهده شده است.

گزارشات اتفاقی از پانکراتیت، بیماری بافت بینابینی ریه و عفونتهای شدید شامل سپسیس کشنده گزارش شده است. متابولیت فعال leflunomide نیمه عمری در حدود 2 هفته دارد بنابراین عوارض جانبی آن ممکن است حتی پس از قطع درمان ادامه یابند. زمانی که عوارض شدید ایجاد شوند یک پروسه wash out داروئی ممکن است نیاز شود.

افزایش آنزیمهای کبدی، اسهال و تهوع، درد شکم، سوء هاضمه، طاسی، آکنه، خارش، سردرد، سرگیجه، افزایش فشارخون، برونشیت، درد پشت، اختلالات مفصل و بندرت کم خونی، ائوزینوفیلی ، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، پان سیتوپنی، تاری دید، کاتاراکت و کاهش وزن.

تداخلات دارویی لفلونوماید

مصرف این دارو با دیگر داروهای هپاتوتوکسیک یا هماتوتوکسیک بایستی اجتناب شود. چنانچه بیمار بایستی تحت درمان با داروی دیگر هپاتوتوکسیک یا هماتوتوکسیک ضد رماتیسمی قرار گیرد (مثل متوتروکسات ابتدا یک واش اوت دارو باید انجام شود) با واکسنهای زنده نیز تداخل دارد.

مصرف همزمان با متوتروکسات سمیت کبدی را افزایش می دهد. مصرف همزمان با کلسترامین باعث کاهش سطح پلاسمائی دارو می شود. دارو غلظت پلاسمائی ریفامپین را افزایش می دهد.

موارد منع مصرف لفلونوماید

در افرادی که دفاع ایمنی مهار شده دارند، بیماران با عفونتهای شدید، اختلال متوسط تا شدید کبدی یا کلیوی، هیپوپروتئینمی شدید، دیسپلازی مغز استخوان در بیمارانی با سابقه توبرکلوزیس قبلی بایستی با احتیاط فراوان و تحت نظر داشتن دقیق تجویز شود چون احتمال دوباره فعال شدن عفونت وجود دارد. وسایل پیشگیری داخل رحمی و واکسن های زنده به دلیل مهار ایمنی بدن نباید استفاده شود. در طول درمان فشار خون و شمارش گلبول ها باید بطور منظم پایش شود.

در انگلستان قبل از شروع دارو و به فواصل منظم در طول 6 ماه اول درمان آنزیمهای کبدی چک می شود.

در آمریکا تا 6 ماه کنترل ماهانه را توصیه کرده اند. مانیتور بعدی باید به فواصل 6 تا 8 هفته باشد. میزان مصرف دارو باید در زمانی که آنزیمهای کبدی به طور متوسط بالا می رود کاهش یابد. زمانی که آنزیمهای کبدی افزایش شدید و ثابتی نشان می دهند بایستی دارو قطع شود. پروسه wash out انجام شود. پس از قطع دارو باید تا زمانی که آنزیمهای کبدی به سطح عادی باز گردد آنزیمهای کبدی مانیتور شوند. شمارش گلبولی نیز باید در همان زمانها انجام شود.

هشدارها در مورد لفلونوماید

این دارو 2 سال پس از آخرین زمان مصرف در بدن وجود دارد و خانمها باید در زمان استفاده ار روش جلوگیری از بارداری مطمئنی استفاده کنند.

نکات قابل توصیه در مورد لفلونوماید

1. این دارو مهارکننده سیستم ایمنی است و نیمه عمر طولانی دارد و در نتیجه در بیماریهای خود ایمنی مثل آرتریت روماتوئید کاربرد دارد. دوز بیشتر از 20 میلی گرم در روز توصیه نمی شود.
2. در مدت درمان با این دارو لازم است تحت نظر پزشک باشید و به صورت منظم تحت معاینات و آزمایشات دوره ای قرار بگیرید تا وضعیت درمان و کنترل بیماری بررسی گردد.
3. مصرف لفلونوماید اثر فوری بر روی درد و التهاب ندارد اما با مصرف این دارو پس از چند هفته اثرات مثبت آن نمایان می گردد و پس ازچند ماه مصرف دارو اثرات بهبودی به صورت کاملتری مشخص می شوند. در هر صورت رعایت توصیه‌های پزشک و ادامه مصرف دارو به صورت منظم شما را به بهبودی شرایط نزدیک تر می نماید لذا مصرف دارو را حتی در صورتی که احساس بهبودی نکردید تا زمانی که پزشک تجویز می نماید، ادامه دهید.
4. مصرف این دارو با فرآورده های الکلی تداخل دارد و منجر به افزایش احتمال بروز عوارض دارویی می گردد(از جمله عوارض کبدی) لذا در مدت درمان با این دارو از مصرف فرآورده های الکلی خودداری گردد.
5. مصرف این دارو می‌تواند عوارضی برای جنین در پی داشته باشد لذا در صورتی که قصد بارداری دارید، باید بدانید که حداقل تا دو سال پس از قطع مصرف این دارو اقدام به بارداری ننموده و از یک روش جلوگیری مناسب در این مدت استفاده نمایید و پس از طی شدن این دوره ی درمانی تحت نظر پزشک اقدام به بارداری نمایید.
6. در آقایان در صورت مصرف این دارو، حداقل تا سه ماه پس از قطع مصرف نباید اقدام به بچه دار شدن صورت گیرد و در صورتی که بارداری اتفاق افتاد، حتما با پزشک مشورت نمایید.
7. در مدت درمان با این دارو بدن شما مستعد عفونت خواهد شد لذا بهداشت را بیشتر رعایت نمایید و از تماس با افراد مبتلا به بیماری های واگیردار خودداری نمایید.
8. با پزشک خود در مورد عوارض دارویی احتمالی مشورت نمایید و اطلاعات لازم را کسب

نحوه نگه‌داری داروی لفلونوماید

• تمامی داروها را دور از دسترس کودکان نگه‌دارید.
• دارو را در جای خنک، خشک و دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌دارید.

داروهای هم گروه لفلونوماید

• آدالیمومب
• آناکینرا
• اتانرسپت
• گولیمومب
• اینفلکسی مب
• توسیلیزومب
• آباتاسپت

بیشتر بخوانید:

انواع آرتریت : چه کسانی آرتریت روماتوئید می گیرند؟

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چه فرقی دارد ؟

بهترین راه درمان درد خشکی مفصل ، آرتریت روماتوئید یا آرتروز

علائم و درمان آرتریت روماتوئید( روماتیسم مفصلی)