مزایای درمانی و عوارض خطرناک قرص بایومادول 

موارد مصرف و عوارض جانبی بایومادول

بایومادول (BIOMADOL) نام تجاری ترامادول است که یک داروی شبه مورفین (اپیوئید) و ضد درد است که یک ترکیب صناعی شبیه مورفین می‌باشد و در بازار دارویی ایران به صورت قرص و کپسول 50 و 100 میلی‌گرم و آمپول 100 میلی‌گرم موجود می‌باشد و همچنین برای درمان دردهای نسبتاً شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل جراحی و دردهای سرطانی استفاده می‌شود .

بایومادول برای دردهای متوسط و نسبتا شدید ( معمولاً بعد از اعمال جراحی و ارتوپدی و زنان مخصوصاً سزارین) به کار می‌رود.

دلایل مصرف بایومادول چیست؟

• افرادی فعالیت و کار سنگین دارند و مجبور به شب کاری هستند، برای رفع خستگی و سرحال بودن از این دارو استفاده می‌کنند.
• مردانی که در روابط جنسی خود از زودانزالی رنج می‌برند برای رفع این عارضه ترامادول مصرف می‌کنند.
• بیمارانی که برای تسکین دردشان به تجویز پزشک از این دارو استفاده کرده اند اما بعد از مدتی خودسرانه مصرف را ادامه دادند.
• افرادی که به دیگر مواد اعتیاد آور معتاد هستند و برای کاهش علائم ترک و یا جایگزین کردن ماده مصرفی خود از این شبه مخدر استفاده می‌کنند.

مکانیسم اثر بایومادول

بایومادول یک ضددرد با اثر مرکزی است ولی از نظر شیمیایی مشابه با ترکیبات تریاک نیست. مکانیسم اثر آن به طور کامل مشخص نمی‌باشد، اما احتمالا با اتصال به گیرنده‌های میکرو و مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین اثر خود را اعمال می‌کند. اثر ضد دردی ترامادول یک دهم اثر مرفین می‌باشد.

فارماکوکینتیک بایومادول

جذب بایومادول سریع و تقریباً کامل است. ولی فراهمی زیستی آن 75% می‌باشد. به طور عمده از طریق کبد متابولیزه و به وسیله کلیه( 30% تغییر نیافته و 60% به صورت متابولیت) دفع می‌شود.

اقدامات احتیاطی در زمان مصرف بایومادول

قبل از شروع مصرف بایومادول هر گونه حساسیت به این دارو یا هر داروی دیگر را به پزشک اطلاع دهید. ترامادول ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعال باشد که می‌توانند باعث بروز واکنش‌های حساسیتی و دیگر مشکلات شوند. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

قبل از مصرف بایومادول حتما سوابق پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید، به ویژه اگر مبتلا به هر یک از موارد زیر بوده اید:

• اختلالات مغزی (مانند صدمه دیدن سر، تومور و تشنج)
• مشکلات تنفسی (مانند آسم، آپنه خواب و بیماری مزمن انسداد ریوی COPD)
• بیماری کبد
• اختلالات خلقی و روحی (مانند گیجی، افسردگی و فکر به خودکشی)
• سابقه شخصی یا خانوادگی مصرف ماده مخدر (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)
• مشکلات معده و روده (مانند انسداد، یبوست، اسهال به خاطر عفونت و فلج ناگهانی)
• مشکلات سیستم ادراری (مانند بزرگی پروستات)
• بیماری کیسه صفرا
• بیماری پانکراس
• چاقی

بایومادول ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود، بنابراین در زمان مصرف این دارو رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید و کار‌هایی که مستلزم هوشیاری بالاست انجام ندهید تا زمانی که بتوانید فعالیت‌ها را بدون خطر انجام دهید.

قبل از انجام جراحی، در مورد تمام دارو‌هایی که مصرف می‌کنید به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید (از جمله تمام دارو‌های با نسخه، بدون نسخه و دارو‌های گیاهی و مکمل ها).

برخی کودکان ممکن است به عوارض جدی بایومادول حساس‌تر باشند، از جمله عوارضی مانند خواب آلودگی شدید، گیجی یا تنفس آهسته، سطحی یا تنفس با صدا.

افراد سالمند ممکن است به برخی عوارض بایومادول حساسیت بیشتری نشان دهند، به ویژه عوارضی مانند سردردگمی، سر گیجه، خواب آلودگی و تنفس آهسته و سطحی.

مقدار و نحوه مصرف بایومادول

• قبل از مصرف بایومادول راهنمای آن را با دقت بخوانید و اگر سوالی در رابطه با دارو داشتید حتما از پزشک داروخانه و یا پزشک خودبپرسید.
• بایومادول داروی خوراکی است و باید طبق دستور پزشک که معمولا هر ۴ یا ۶ ساعت یک بار است مصرف شود تا درد تسکین پیدا کند
• اگر با مصرف این مخدر دچار حالت تهوع می‌شوید، بهتر است این دارو را همراه غذا مصرف کنید و در مورد دیگر روش‌های کاهش تهوع از پزشک خود کمک بگیرید. به عنوان مثال بعد از مصرف دارو حداقل به مدت ۱ تا ۲ ساعت دراز بکشید و سر خود را حرکت دهید.
• میزان مصرف بایومادول به شرایط بیماری و چگونگی واکنش بدن به درمان بستگی دارد. برای کاهش عوارض جانبی معمولا پزشک به بیمار توصیه می‌کند که مصرف را با مقدار کم شروع و به مرور میزان و مقدار آن را افزایش دهید.
• طبق دستور پزشک عمل کنید، معمولا بیشترین میزان مصرفی توصیه شده ۴۰۰ میلی گرم در روز است ولی این میزان برای افراد بالای ۷۵ سال ۳۰۰ میلی گرم در روز است.
• مقدار مصرف بایومادول را سرخودانه افزایش ندهید، دفعات مصرف یا زمان آن را تغییر ندهید و در زمانی که از شما خواسته شد مصرف را متوقف کنید.
• اگر با مشاهده اولین علائم درد، داروهای ضد درد مانند بایومادول مصرف شوند تاثیر بهتری خواهند داشت. اما اگر صبر کنید تا درد شدیدتر شود مصرف این داروها تاثیر چندانی نخواهند داشت.

مصرف بایومادول در بارداری

در دوران بارداری ترامادول تنها زمانی مصرف می‌شود که نیاز است. ترامادول ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب بزند. در مورد خطرات و مزیت‌های مصرف ترامادول با پزشک مشورت کنید.

مصرف بایومادول در دوران شیردهی

ترامادول وارد شیر مادر می‌شود و به ندرت ممکن است باعث بروز عوارض ناخوشایندی در نوزاد شود، عوارضی مانند خواب آلودگی غیر عادی، مشکل تغذیه و مشکل تنفسی. شیردهی به نوزاد در زمان مصرف ترامادول توصیه نمی‌شود. قبل از شروع شیردهی و مصرف ترامادول با پزشک مشورت کنید.

موارد مصرف منع مصرف بایومادول

در صورت مسمومیت حاد با الکل و سایر مضعف‌های CNS ، احتمال سوء استفاده داروئی الکلسیم، اختلالات کبدی و کلیوی ، احتمال خطر دپرسیون تنفسی، حملات عصبی و حساسیت به اپیوئید‌ها یا حساسیت به ترامادول نباید از این دارو استفاده کرد.

عوارض جانبی بایومادول

درد معده، یا شکم، بی‌اشتهایی، ضعف، تحریک سیستم عصبی مرکزی، یبوست، خشکی دهان ، سوء هاضمه، سردرد، تهوع ، خارش ، بثورات پوستی، تعریق ، استفراغ از عوارض جانبی شایع دارو هستند.

تداخلات دارویی بایومادول

تداخلات دارویی ممکن است اثر بخشی دارو را تغییر دهد یا خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. در ادامه تداخلات دارویی کامل نیست، بنابراین لیستی از تمام دارو‌ها و محصولاتی که مصرف می‌کنید به پزشک خود ارائه دهید. مصرف دارو را به طور ناگهانی شروع یا متوقف نکنید و میزان مصرف آن را تغییر ندهید.

برخی دارو‌هایی که با بایومادول تداخل دارند، عبارتند از:

برخی دارو‌های ضد درد مانند دارو‌هایی که ترکیبی از آنتاگونیست و آگونیست و دارو‌های مخدر هستند (از جمله پنتازوکین pentazocine، بوترفانول butorphanol و نالبوفین nalbuphine) و نالترکسون naltrexone.

مصرف ترامادول با مسدود کننده‌های مونوآمین اکسیداز* Monoamine oxidase inhibitor یا MAO باعث بروز عوارض خطرناک و گاهی کشنده می‌شود.

در زمان مصرف ترامادول اگر در حال مصرف دیگر دارو‌های افزایش دهنده سروتونین باشید، خطر بروز سندروم سروتونین افزایش پیدا می‌کند. دارو‌هایی که باعث افزایش سروتونین می‌شود عبارتند از:

سنت جونز ورت St. John’s wort یا گل راعی و برخی ضد افسردگی‌ها (از جمله ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای مانند فلوکستین و پاروکستین، بازدارنده‌های بازگشت سروتونین و نوراپی نفرین، مانند دولوکستین duloxetine و ونلافاکسین venlafaxine). خطر بروز سندروم سروتونین در زمان شروع مصرف سروتونین یا افزایش میزان مصرف آن بیشتر خواهد بود.

برخی دارو‌های دیگر بر روی حذف ترامادول از بدن تاثیر می‌گذارند که بر روی چگونگی عملکرد ترامادول نیز تاثیر می‌گذارند. از جمله این دارو‌ها عبارتند از: کوینیدین quinidine، ضد قارچ‌های آزول azole، دارو‌های ایدز، آنتی بیوتیک‌های ماکرولید macrolide (مانند اریترومایسین)، ریفامیسین‌ها rifamycin و دارو‌هایی که برای درمان تشنج استفاده می‌شود (مانند کاربامازپین carbamazepine).

مونوآمین اکسیداز Monoamine oxidase inhibitor یا MAO: دسته‌ای از دارو‌های ضد افسردگی هستند. این دارو‌ها به‌دلیل عوارض جانبی و تداخل‌های دارویی خطرناکشان کمتر تجویز می‌شوند، اما در درمان افسردگی بسیار مؤثرند.

مصرف ترامادول با دارو‌های دیگری که باعث خواب آلودگی می‌شوند، باعث تشدید عوارض می‌شود؛ بنابراین اگر در حال مصرف دارو‌های ضد درد دیگری هستید، قبل از شروع مصرف ترامادول به پزشک خود اطلاع دهید. دارو‌های خواب آور دیگری که ممکن است با ترامادول تداخل داشته باشند عبارتند از: آلپرازولام، لورازپام و زولپیدم، دارو‌های شل کننده عضلات و یا آنتی هیستامین ها.

قبل از مصرف هر دارو ترکیبات آن را چک کنید، زیرا ممکن است حاوی ترکیبات خواب آور باشند. به علاوه ترامادول بر روی نتایج برخی آزمایش‌ها تاثیر می‌گذارد؛ بنابراین قبل از انجام هر آزمایش به پرسنل آزمایشگاه اطلاع دهید که در حال مصرف داروی ترامادول هستید.

نشانه‌های مصرف بیش از حد بایومادول

اگر فرد بیش از حد ترامادول مصرف کند و دچار نشانه‌های خطرناکی مانند بیهوشی یا مشکل تنفسی شده است، به وی نالوکسون naloxone بدهید (اگر در دسترس شما هست) و بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید.

هشدار ها در رابطه با بایومادول

• در صورت شرایط حاد شکمی، افزایش فشار داخل جمجمه‌ای ، ضربه مغزی این دارو باید با احتیاط کامل به کار برد.
• احتمال تحمل و وابستگی و سوء‌استفاده این دارو وجود دارد . با قطع ناگهانی مصرف،‌احتمال بروز عوارض سندرم قطع وجود دارد، لذا باید مصرف دارو به تدریج قطع شود.
• بایومادول دارویی به شدت اعتیاد آور است و حتی مصرف بیش از حد آن می‌تواند خطر مرگ به همراه داشته باشد. همچنین می‌تواند باعث بروز مشکلات تنفسی شدید و کشنده شود. برای پیشگیری از این مشکلات معمولاٌ پزشکان دارو را در کمترین دوز و طی یک دوره کوتاه مدت برای بیمار تجویز می‌کند.
• مصرف بایومادول با الکل و دیگر داروهای خواب آور عوارض به شدت خطرناکی دارد.
• مصرف بایومادول در دوران بارداری بسیار خطرناک است و امکان دارد نوزاد ناقص متولد شود.

مصرف بایومادول برای کودکان زیر ۱۲ سال ممنوع است و نباید برای این گروه سنی استفاده شود. افراد بین ۱۲ تا ۱۸ سال نیز نباید این دارو را بعد از برخی جراحی‌ها مانند برداشت لوزه استفاده کنند. برای نوجوانان ۱۲ الی ۱۸ سال که چاق هستند یا مشکلات تنفسی دارند بهتر است استفاده نشود.

بایومادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد نیست. به‌علاوه اکثر قریب به اتفاق بیماران وابسته به مواد مخدر در کنار مصرف مواد مخدر از دارو‌های آرام بخش اعصاب و خواب آور‌ها استفاده می‌کنند که مصرف همزمان ترامادول با این داروها خود خطر تشنج و ایست تنفسی را به همراه خواهد داشت. توصیه می کنیم بدون دریافت مشاوره از افراد متخصص، از مصرف هرگونه داروی دیگری با این مخدر خودداری کنید.

بیشتر بخوانید:

آشنایی با داروی مخدر هیدروکدون و موارد مصرف آن

معرفی داروی مسکن مپتازینول

آشنایی با مواد مخدر پاپاورتوم

داروی مخدر اکسی کدون را بیشتر بشناسید