فلسفه گريه
حكمت ترتيب مجالس عزادارى و روضه خوانى براى حسين زنده نمودن راه و روش اهل بيت عصمت و طهارت است .
ان تلك المجالس فاحبها فاحيوا امرنا. امام صادق عليه السلام مى فرمايد من اين مجالس را دوست دارم ، مرام ما زنده كنيد.
فلسفه گريه
امام باقر عليه السلام براى تامين همين هدف به فرزند برومندش امام صادق عليه السلام وصيت نمود كه از دارايى امام بخشى را وقف مراسم روضه خوانى و تشكيل مراسم عزادارى حضرت نمايد. آن هم در موسم حج در سر زمين منا كه از لحاظ زمان يكى از بهترين موقعيت هاست . و از جهت مكان نيز افزون بر اين كه سر زمين از مواقف مشرفه است در ايام منا جمعيت انبوه حجاج در منا گرد آمدهاند و بر بهترين شيوه مى توان از فرصت بهره ورى نمود، عن ابى عبد الله قالى لى ابى يا جعفر اقف لى من مالى كذا و كذا النوادب تندبنى بمنى ايام منى.
ترتيب مجالس عزا براى زنده نگه داشتن ياد و نام و راه حسين است .
براى دميدن روح ايثار گرى و شهادت طلبى بر كالبد پيروان آن حضرت است . براى شفاف نمودن و تحليل صحيح از نهضت حسينى است . و براى الهام و پيام گرفتن از راه حسين و شهيدان است . گريه بى هدف و بى معنا نيست . گريه اين است كه روايت مى فرمايد گريه كننده آرزوى راه و مقام آنها را مى نمايد، كه امام رضا به زبان بن شبيت آموخت كه اگر مى خواهى در ثواب شهادت حسين و يارانش سهيم باشى ، هر گاه ياد آنان افتاده بگو يا ليتى كنت معهم فاموز فوزا عظيما با آنها بودن در راه آنها بودن پيام گرفتن از زندگى آنان و حسين را الگو برگزيدن در زندگى اين پاداش ها را دارد. گريه بر حسين يعنى پيوند با فرهنگ شهيد، يعنى پيمان با خون حسين ، يعنى تداوم راه حسين عليه السلام .
امام سجاد كه بعد از حادثه كربلا همواره عزاداران حسين بوده همواره عزادار همواره مظلوميت حسين را به ياد مى آورد.
انگيزه عزادارى احيا سيره و روش اهل بيت بيان احكام معارف و آشنا شدن با راه و رسم زندگى عترت و پيام گرفتن از حماسه هاى حسينى است.
منبع: کتاب امام حسين (ع ) الگوى زندگى
