فجایعی که والدین هلیکوپتری به بار می آورند !

والدین هلیکوپتری چه کسانی هستند ؟

اصطلاح “والد هلیکوپتری” اولین بار در کتاب بین والدین و نوجوان توسط دکتر هایم ژینوت در سال 1969 توسط نوجوانانی استفاده شد که می گفتند والدینشان مانند یک هلیکوپتر بالای آنها شناور می شوند. عبارات مشابه عبارتند از: “فرزندان با ماشین چمن زنی”، “والدین کمک کننده” یا “فرزندان بولدوزه”.

اما مادر، پدر یا هر مراقب هلیکوپتری دقیقاً چیست و چرا می تواند مشکل ساز باشد؟

فرزندپروری با هلیکوپتر به سبکی از فرزندپروری اشاره دارد که در آن مراقبان به شدت در زندگی فرزندشان نقش دارند. تمرکز شدید آن‌ها می‌تواند بر سلامت روان کودک، تصور از خود، مهارت‌های مقابله‌ای و موارد دیگر تأثیر منفی بگذارد.

دکتر کارولین دایچ، مدیر مرکز درمان اختلالات اضطرابی در نزدیکی دیترویت و نویسنده کتاب اختلالات اضطرابی: برو، می‌گوید: «آنها معمولاً مسئولیت زیادی در قبال تجربیات و به ویژه موفقیت یا شکست‌های فرزندان خود می‌پذیرند. -راهنمای مشتریان و درمانگران.

آن دانولد، دکترا، روانشناس دارای مجوز و نویسنده کتاب Even June Cleaver Would Forget the Juice Box، می گوید که فرزندپروری با هلیکوپتر به سادگی بیش از حد والدین است. دکتر دانولد توضیح می دهد: «این به معنای درگیر شدن در زندگی کودک به گونه ای است که کنترل بیش از حد، محافظت بیش از حد، و بیش از حد کمال است، به گونه ای که بیش از مسئولیت والدین است».

این به معنای درگیر شدن در زندگی کودک به گونه ای است که بیش از حد کنترل کننده، محافظت کننده و بیش از حد کامل است، به گونه ای که بیش از مسئولیت والدین است.

نمونه هایی از والدین هلیکوپتری

فرزندپروری با هلیکوپتر اغلب برای والدینی اعمال می‌شود که به دانش‌آموزان دبیرستانی یا کالج در کارهایی که به تنهایی قادر به انجام آن هستند کمک می‌کنند (به عنوان مثال، تماس با استاد در مورد نمرات ضعیف، تنظیم برنامه کلاس یا مدیریت عادات ورزشی). اما واقعاً فرزندپروری با هلیکوپتر می تواند در هر سنی اعمال شود.

دکتر دانولد می‌گوید: «در دوران کودکی، یک والدین هلیکوپتری ممکن است دائماً کودک را تحت الشعاع قرار دهند، همیشه با او بازی می‌کنند و رفتار او را هدایت می‌کنند و به او اجازه می‌دهند زمان تنهایی نداشته باشند».

در مدرسه ابتدایی، والدین هلیکوپتری ممکن است تلاش کنند تا اطمینان حاصل کنند که کودک معلم یا مربی خاصی دریافت می کند، دوستان و فعالیت های کودک را انتخاب می کند، یا کمک نامتناسبی را برای انجام تکالیف و پروژه های مدرسه ارائه می دهد.

چه چیزی باعث فرزندپروری با هلیکوپتر می شود؟

فرزندپروری با هلیکوپتر می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود، اما محرک های رایج وجود دارد.

• ترس از عواقب وخیم
• احساس اضطراب
• جبران بیش از حد ( بزرگسالانی که در کودکی احساس می کردند مورد بی مهری یا نادیده گرفته شده اند، می توانند بیش از حد با فرزندان خود جبران کنند)
• فشار همسالان از والدین دیگر

اثرات والدین هلیکوپتری

اثرات فرزندپروری با هلیکوپتر گسترده است اما ممکن است شامل پیامدهایی مانند موارد زیر باشد.

دکتر دانولد می گوید: «مشکل اصلی فرزندپروری با هلیکوپتر این است که نتیجه معکوس می دهد. «پیام اساسی که درگیر شدن بیش از حد [والدین] به بچه ها می فرستد این است که «والدین من به من اعتماد ندارند که این کار را به تنهایی انجام دهم.» این پیام به نوبه خود منجر به عدم اعتماد به نفس می شود.

• مهارت های مقابله ای توسعه نیافته

اگر والدین همیشه در کنار او هستند تا آشفتگی کودک را پاک کنند – یا در وهله اول از بروز مشکل جلوگیری کنند – چگونه کودک یاد می گیرد که با ناامیدی، از دست دادن یا شکست کنار بیاید؟ در نتیجه، فرزندپروری با هلیکوپتر می تواند منجر به رفتارهای ناسازگار شود.

به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2018 در روانشناسی رشد نشان داد که والدینی که بیش از حد کنترل می‌کنند می‌توانند توانایی کودک خود را برای تنظیم احساسات و رفتار مختل کنند.1 مطالعات دیگر نشان داده‌اند که کودکانی که فرزندپروری با هلیکوپتر را تجربه کرده‌اند، احساس خود و تکانشگری متورم دارند.

• افزایش اضطراب

مطالعه‌ای در سال 2014 که در مجله مطالعات کودک و خانواده منتشر شد، نشان داد که فرزندپروری بیش از حد با سطوح بالاتر اضطراب و افسردگی کودک مرتبط است. محققان دریافتند که همین امر در مورد دانش‌آموزانی که والدین آنها بیش از حد درگیر بودند نیز صادق است.

کودکانی که همیشه زندگی اجتماعی، تحصیلی و ورزشی خود را توسط والدین تنظیم کرده‌اند، می‌توانند عادت کنند که همیشه راه خود را داشته باشند، که می‌تواند منجر به احساس استحقاق شود.

• مهارت های زندگی توسعه نیافته

والدینی که همیشه کفش‌ها را می‌بندند، بشقاب‌ها را تمیز می‌کنند، ناهار را بسته‌بندی می‌کنند، لباس‌ها را می‌شویند، و پیشرفت مدرسه را زیر نظر می‌گیرند – حتی پس از اینکه بچه‌ها از نظر ذهنی و جسمی قادر به انجام کار هستند – از تسلط بچه‌ها به این مهارت‌ها جلوگیری می‌کنند.

به خاطر داشته باشیم که به دنبال فرصت هایی باشیم تا یک قدم از حل مشکلات فرزندمان عقب نشینی کنیم، به ما کمک می کند تا بچه های انعطاف پذیر و با اعتماد به نفس مورد نیاز خود را بسازیم.

چگونه پدر و مادر هلیکوپتری نباشیم؟

بنابراین چگونه یک والدین می توانند از فرزندان خود مراقبت کنند بدون اینکه مانع از توانایی آنها در یادگیری مهارت های اساسی زندگی شوند؟

دکتر گیلبوآ این توصیه را ارائه می‌کند: “ما به عنوان والدین، کار بسیار دشواری داریم. ما اکنون باید یک چشم به فرزندانمان – عوامل استرس زا، نقاط قوت و احساسات آنها – و یک چشم به بزرگسالانی که می‌خواهیم بزرگ کنیم، داشته باشیم. آنها از اینجا به آنجا شامل رنجی هستند، هم برای بچه های ما و هم برای ما.”

از نظر عملی، این به معنای اجازه دادن به کودکان برای مبارزه، اجازه دادن به آنها برای ناامید شدن و کمک به آنها برای مقابله با شکست است. همچنین به این معنی است که به فرزندان خود اجازه دهید وظایفی را که از نظر جسمی و ذهنی قادر به انجام آن هستند انجام دهند.

همانطور که دکتر گیلبوآ می گوید، “به یاد داشته باشید که به دنبال فرصت هایی برای برداشتن یک قدم از حل مشکلات فرزندمان باشیم، به ما کمک می کند تا بچه های انعطاف پذیر و با اعتماد به نفس مورد نیاز خود را بسازیم.