طلسم چیست و تا چه حد واقعیت دارد ؟
طلسم چیست ؟
طلسم (به عربی: طلسم و یونانی: τέλεσμα) یک باور خرافی است که می‌تواند هر شیء یا نگاره‌ای متشکل از واژگان، شمارگان، اشکال و جداول دارای قدرت مذهبی یا جادویی باشد که هدف آن محافظت، التیام یا حتی آسیب رساندن به افرادی است که برای آنها ساخته شده‌است. طلسم‌ها غالباً اشیای قابل حمل هستند که از طرق مختلف بر روی شخصی حمل می‌شوند، اما همچنین می‌توانند به‌طور دائمی در مکانی نصب شوند. طلسم‌ها با تعویذها ارتباط نزدیکی دارند، اما تفاوت اصلی در شکل و ماده آنها است، طلسم‌ها اغلب به شکل اشیا مانند لباس، سلاح یا پارچه با متن جادویی هستند.
طلسم‌ها در طول تاریخ در تمدن‌های بسیاری مورد استفاده قرار گرفته‌اند و با شیوه‌های نجومی، علمی و مذهبی و در ارتباط بودهاند اما نظرات پیرامون استفاده از آنها در برخی فرهنگ‌ها در عصر جدید تغییر کرده‌است .
طلسم کلمه‌ای یونانی τέλεσμα (telesma) است به معنی «تکمیل، آیین مذهبی، پرداخت»، که از طریق عربی طلسم (طلسم، جمع: طلاسم) وارد فارسی شده‌است. ریشه آغازین عبارت فعل teleō (τελέω)، به معنای «من کامل می‌کنم، یک مراسم را انجام می‌دهم» است.
موارد استفاده از طلسم‌ها
بر اساس شیوه‌های طلسمی عصر جدید، ویژگی‌های همراه با جادوگری – مانند رنگ‌ها، رایحه‌ها، نمادشناسی، الگوها و چهره‌های کابالیستی – می‌توانند علاوه بر نمادگرایی سیاره ای یا عناصر انتخاب شده، در ایجاد یک طلسم ادغام شوند. با این حال، اینها باید هماهنگ با نیروی عنصری یا سیاره ای انتخاب شود تا قدرت مورد نظر طلسم را تقویت کند.
همچنین می‌توان با تلفیق آیه، کتیبه یا الگویی که از نظر سازنده از معنای خاصی برخوردار است، لمس شخصی به طلسم نمود. این کتیبه‌ها می‌توانند سیگلیس (آرم‌های جادویی)، آیات کتاب مقدس یا غزل باشند، اما باید با هدف اصلی طلسم همخوانی داشته باشند.
طلسم در اسلام
در جهان اسلام، طلسم‌ها به دلایل شخصی، اجتماعی، سیاسی و عقیدتی به‌طور منظم در دو سطح محبوب و نخبه استخدام می‌شدند. آنها به عنوان مجرای محافظت الهی عمل می‌کنند، که می‌تواند شامل جذب انرژی‌های مثبت به فرد پوشنده و انحراف بیماری، خطر و چشم بد باشد. همچنین ممکن است از آنها به عنوان حافظ، (محافظ) و همچنین هیمالا (آویز) که روی بدن چسبیده یا از آن آویزان شده‌اند، به عنوان مثال گردنبند، انگشتر، پیراهن طلسمی یا یک چیز کوچک درون کیسه قابل حمل استفاده شود.
طلسم در پزشکی قرون وسطایی اروپا
لیا اولسان در مورد استفاده از تعویذ و طلسم به شرح تجویز پزشکان در قرون وسطی می‌نویسد. وی خاطرنشان می‌کند که استفاده از چنین جذابیت‌ها و دعاهایی «به ندرت یک درمان انتخابی بود» زیرا چنین معالجه ای در حوزه تعالیم پزشکی جالینوس به درستی قابل توجیه نیست. استفاده از آنها، به‌طور معمول قابل قبول در نظر گرفته شد. مراجعه به تعویذ در ادبیات پزشکی قرون وسطی رایج بود.
به عنوان مثال، یک پزشک مشهور قرون وسطایی، گیلبرتوس، در مورد ضرورت استفاده از طلسم برای اطمینان از تصور کودک می‌نویسد. وی روند تولید این نوع طلسم را اینگونه توصیف می‌کند: «… نوشتن کلمات، برخی بدون وقفه، بعضی از کتاب مقدس، روی یک پارچین که باید در حین رابطه به گردن زن یا مرد آویزان شود.»
کاسه‌های طلسم اسلامی
در قرآن جادو توسط دو فرشته بابل، هارات و مروت معرفی شده‌است. سحر و جادو، یا sihr، به عنوان یک نیروی ماورا طبیعی موجود در جهان طبیعی دیده می‌شد که می‌توانست بیماری را با افسون و افسون درمان کند. روی بسیاری از کاسه‌ها نوشته‌ای نوشته شده بود که در آن توضیح داده شده‌است که این کاسه برای درمان چه چیزی باید استفاده شود (به عنوان مثال قولنج، زایمان، خون دماغ و غیره) و همچنین دستورالعمل‌های استفاده از آن. حکاکی برنز «کاسه جادو» از سوریه ج. طبق کتیبه‌های قرآنی داخل کاسه، 1200 یک نمونه از غذاهایی است که برای سهولت زایمان و همچنین کاهش نیش عقرب و گاز گرفتن یک سگ دیوانه استفاده می‌شود.
همچنین در این کاسه نکاتی ذکر شده‌است که فرد مبتلا به این بیماری یا گزش نیازی به مصرف مایعات درون کاسه نخواهد داشت. ممکن است توسط شخصی در اطراف گرفته شود یا به شخص تحمیل شده مربوط شود، اما در آن نحوه جادو به شخصی که نیاز به کمک دارد منتقل نشده‌است. این کاسه خاص همچنین برای باراکاه هنگامی که کاسه پر از آب شد و یک شب نشست تا قدرت جذب را داشته باشد نیز مورد استفاده قرار گرفت.
