دسته‌بندی نشده

ضرب المثل اشکی بریز به چه معناست ؟

معنی ضرب المثل ‏اشکی بریز چیست؟

‏عبارت بالا از مصطلاحات باده خواران و میگساران است که چون به اقتضای مجلس انبساط خاطری دست دهد و هوس ‏نوشیدن باده کنند، به ساقی مجلس اشارتی کرده می گویند: اشکی بریز و یا به اصطلاح دیگر، اشک چشمی بریز، که مقصود ‏از اشک همان باده و شراب است و البته به مقدار کم- نه زیاد- از ساقی و جام گردان مجلس مطالبه می شود تا به دنباله باده ‏گساری قطع نشود و نشاط خاطر از این رهگذر تشدید گردد.‏

‏جام شراب خواری در قدیم هفت خط داشت و برای هرکس تا خطی شراب می ریختند که توانایی بر داشت آن را داشت و ‏عیش دیگران را منقضی نمی کرد.‏

این هفت خط عبارت بودند از:‏

‏اول خط جور و آن خط لب جام بود که بعد از آن شراب سر ریز می شد. بعضی از فرهنگ نویسان خط جور را خط جام ‏جم هم می گفته اند که همان خط لب جام باشد. اینک باده گساران به هنگام باده گساری به یکدیگر تعارف می کنند و می ‏گویند:” جور مرا بکش” واژه جور مقتبس از همین هفت خط جام جم است، یعنی:” باقی را تو بنوش تا در جام چیزی باقی ‏نماند.”‏

‏دوم خط بغداد بود که که آن را مشهورترین خط جام هم گفته اند.‏

‏سوم خط بصره که فروتر از خط بغداد قرار داشت.‏

‏چهارم خط ازرق آن را به روایت مختلف ، خط شب و خط سیاه و در فرهنگهای خط سبز هم نوشته اند. این خط کاملا ‏وسط جام قرار داشت و برای شرابخواران کمال اعتدال بوده است.‏

‏پنجم خط اشک که آن را خط خطر و درشکر و ورشکر هم گفته اند.‏

‏ششم خط فرودینه و ههفتم خط مزور بود که این درجات و استفاده ازآن در جرگه شرابخواران کاملا رعایت می شد و ساقی ‏و جام گردان مقررات باده گساری و جلوگیری از زیاده روی شرابخواران را دقیقأ نظارت می کرد تا هیچ کس بیش از حد و ‏توانایی خویش باده نوشی نکند.‏

‏با توجه به مطالبی که در سطور بالا مسطور افتاد . خط اشک به خط پنجم از جام جمشید گفته می شد و میزان شراب تا ‏این خط از جام از حد متوسط و اعتدال هم کمتر بوده است. به همین جهت شرابخواران این مقدار قلیل از شراب را به قطره ‏ای که از ابر سیاه یا مژگان چشم بر جام شراب چکیده باشد. یعنی اشک تعبیر کرده اند. به قول آقای فریدون نوزاد:” هنوز در ‏میان میخواران اشکی و اشک چشم بلبل و بالاخره اشک چشمی بریز مرسوم و متداول است.” که امروزه از اصطلاحات بالا ‏فقط اشکی و اشکی بریز باقی مانده و باده گساران این دو اصطلاح را هنگامی به کار می برند که عیش و نوش به حد نهایت و ‏اشباع رسیده باشد و جز اشکی به عنوان حسن ختام مورد نیاز نباشد.‏

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا