روغن پالم وعوارض استفاده از آن
روغن نخل شامل دو نوع روغن استخراج شده گوشت میوه (روغن نخل) یا دانه یا هسته (روغن هسته خرما)است. در بسیاری از کشورها؛ روغن نخل در روغن نباتی و مارگارین و تهیه سوسها استفاده میشود.
]در ایالات متحده، این روغن درصد بسیار کمی از مصرف کلی چربی را تشکیل میدهد.
استفاده از روغن نخل، روغن هسته خرما، و روغن نارگیل – به اصطلاح روغنهای استوایی؛ به خاطر چربی اشباع بالا (۵۲ تا ۸۵ درصد) مورد تردید قرار گرفتهاند.
افزایش مصرف این اسیدهای چرب با افزایش بروز و شیوع بیماریهای قلبی ارتباط دارد. چربیهای اشباع شده باعث افزایش کلسترول LDL «بد» و تری گلیسیرید میشوند، که هر دو عوامل خطر ابتلا به بیماریهای قلبی هستند.. روغن نخل، با حدود ۵۰٪ اسید چرب اشباع شده، نسبت به روغن نارگیل و روغن هسته خرما، که بیش از ۸۵٪ اشباع اسید چرب اشباع دارند، ترکیب اسید چرب مطلوب تری دارد.
به طور کلی، محتوای چربی اشباع بالاتر، در روغنهایی بیشتر است که در دمای اتاق جامد هستند. روغن نخل در درجه حرارت اتاق نیمه جامد است، اما برای پخت و پز میتوان آن را به صورت مایع فرآوری کرد.
روغن پالم وعوارض استفاده از آن
در سالهای اخیر، ما در مورد اثرات بهداشتی از چربیهای مختلف، مطالب بیشتری آموختهایم. از جمله اینکه در حال حاضر خطر اسید چرب دیگری به نام چربی ترانس بیشتر سلامت جامعه را تهدید میکند. چربی ترانس نه تنها سطح LDL و تری گلیسرید را افزایش میدهد، بلکه باعث کاهش کلسترول «خوب» HDL میشود.
بیشتر چربی ترانس در صنعت طی فرآیند جامد کردن روغن به وجود میآید. در حال حاضر روغن جامد، در بسیاری از مواد غذایی تولید شده صنعتی و صنفی و به خصوص برای سرخ کردن مواد غذایی استفاده میشود، این روغنها منبع اصلی چربی ترانس هستند.
به گفته کارشناسان تغذیه دانشگاه هاروارد، روغن نخل بهتر از شورتنینگها با چربی ترانس بالا و احتمالا انتخابی بهتر از کره است
– اما روغنهای گیاهی که به طور طبیعی در دمای اتاق، مانند روغن زیتون و روغن کانولا مایع هستند، هنوز هم باید اولین انتخاب شما باشد.