روزه وبیماریها
علم و تجربه نشان داده است که روزه در بسياري از بيماري ها نه تنها مشکل ايجاد نمي کند بلکه باعث کنترل، تخفيف و حتي درمان نيز مي شود.
بنابراين مي توان گفت که به عنوان قانون کلي، روزه منعي در بيماري ها ندارد، مگر آن که شرايط بيمار و بيماري، خلاف آن را اثبات کند.
در مصرف کنندگان دارو نيز در بسياري از موارد مي توان با تغيير ساعات مصرف، مقدار مصرف و نوع دارو، شرايط روزه داري را فراهم کرد. پزشکان عالي قدر نيز با اطلاع از تمايل بيمار خود به روزه داري، توصيه هاي مناسب را جهت تغذيه، نوع وساعات مصرف دارو و شرايط مناسب بيمار و اين که آيا به طور کلي، بيمار مجاز به روزه گرفتن هست يا خير، به وي ارائه مي کنند.
نبي مکرّم اسلام (ص) در حديثي معده را خانه بيماري ها و پرهيز را سرآمد درمان ها معرفي مي کنند و اين بر نقش روزه در درمان هم تأکيد مي کند.
از طرفي بنا به گفته محققين، در طول تاريخ، غذاها بيشتر از سلاح ها، آدم کشته اند.
دانشمندي عقيده دارد که نخستين بيماري ها مربوط به پُرخوري بوده و نخستين درمان ها هم روزه است.
دانشمند ديگري را عقيده بر اين است که انسان با يک چهارم غذايي که مي خورد، زنده مي ماند و با مابقي آن، اطبا امرار معاش مي کنند.
ديگري مي گويد روزه بهداشت کامل جسمي و شست وشوي احشا است و روزه داري باعث ايجاد جسمي تازه و آزاد شده از سموم مي شود و ديگري بيان مي دارد که اکثر بيماري ها ناشي از تخمير غذا در روده است که با روزه درمان مي شود.
به اعتقاد بسياري از اطبا، انواع بيماري ها از غذاهاي زيادي که از معده مي گذرد و تحليل نمي رود، سرچشمه مي گيرد و تنها راه درمان، روزه است.
بقراط و فيثاغورث در زمان خود به پرهيز از غذا و نوعي روزه داري سفارش مي کردند. در تاريخ طب سنتي ايران نيز حکماي عالي مقام، بارها بر نقش روزه و پرهيزها در پيشگيري يا مداواي امراض تأکيد کرده و به بيماران خود توصيه و تجويز کرده اند.
در کل مي توان گفت که با روزه داري، اعضاي بدن تمام سموم خود را براي ايجاد تعادل و نگهداري محيط بدن، قرباني مي کنند.
نکته مهم در اين باب اين که، تصميم گيري براي روزه گرفتن يک بيمار، به نوع بيماري، شرايط اختصاصي هر بيمار، نوع دارو و موارد متعدد ديگر بستگي دارد و براي هر شخص جداگانه بررسي مي شود و نمي توان قانون ثابتي را براي همه بيماران، حتي با بيماري مشابه، بيان کرد.
در اين موارد اگر خود بيمار نتواند نسبت به ضررهاي احتمالي روزه براي بيماري خود، اطمينان پيدا کند، بايد به طبيب حاذق، اعتماد کند.
در گروه هاي خاص مانند کودکان و نوجوانان، زنان باردار و شيرده، سالمندان، ورزشکاران و بيماران خاص، تصميم گيري براي روزه داري براساس نظر پزشک معالج و شرايط خاص فردي صورت مي گيرد.
دکتر مهدي شعباني- همشهري
