تست عملی ترمز خودروها
در یک روز تابستانی بر آن شدیم تا با جمعآوری تعدادی خودرو یک آزمایش ترمزگیری را ترتیب دهیم. قرار شد محلی را در اطراف شهر زنجان انتخاب کنیم که هم دارای رفت آمد کمی باشد و هم شیب آن آنقدری نباشد که در مسافت توقف تأثیرگذار باشد. سرانجام مسیری در ارتفاعات گاوازنگ انتخاب گردید و با خودروها راهی آنجا شدیم.
خودروهای مورد آزمایش عبارت بودند از:
- میتسوبیشی گالانت GLS
- پژو 206 صندوقدار تیپ وی 8
- پراید 131 SX
- سمند LX
- رنو تندر 90 لوگان
- هیوندای آوانته
- سیتروئن زانتیا
خودروها همگی در شرایط نسبتاً مناسبی بسر میبردند و لنتها نیز مطلوب بودند. فقط کمکفنر جلو سمت رانندهٔ میتسوبیشی کمی مشکل داشت که سبب خوابیدن آن بخش از خودرو شده بود.
قرار شد تا سه راننده با هر ماشین اقدام به رانندگی کنند تا خطای آزمایش تا حد امکان پایین بیاید. همچنین تا تست دوبارهٔ یک خودرو باید صبر میکردیم تا لنتها خنک شوند.
تست عملی ترمز خودروها
کار را با هیوندای آوانته شروع کردیم پس از سه بار تست بهترین رکورد این خودرو 42 متر به دست آمد که به نظر منطقی بود. قبلاً درجایی مسافت توقف آوانته را 45 متر خوانده بودم پسازاین که رکورد بهتری بجای گذاشته بودیم راضی بودیم.
پس از آن نوبت به پراید 131 رسید. خودرویی بسیار بیکیفیت ولی پرفروش. تا قبل از آزمایش در مورد پراید دو دیدگاه داشتیم, یکی اینکه این خودرو به دلیل وزن پایین باید خیلی سریع توقف کند و تئوری دیگر اینکه به دلیل ضعف فنی و کیفی و ترمزهای کاسهای در عقب باید خیلی دیر توقف کند.
نتیجه همه را حیرتزده کرد. پراید مجهز به ABS در هر سه تست مسافتی کمتر از آوانته را بجای گذاشت! رکورد پراید کمی کمتر از 41 متر بود. شاید دلیل آن وزن پایین باشد.
سمند LX مورد آزمایش نیز که سیستم ضد قفل داشت رکوردی مشابه با پراید را بجای گذاشت. البته احتمال میدهم در صورت استفاده از لنت مرغوب این خودرو مسافت بهتری را ثبت کند.
مسافت برای رنو لوگان نیز 39.5 متر ثبت شد که خیلی جالب نبود. لوگان در هنگام ترمز گیری دچار شیرجهٔ دماغه میشود و نگارنده شخصاً فکر میکردم باید ترمز بسیار قویتری داشته باشد ولی در نتایج نشان داد لوگان بیشتر حس ترمز گیری را منتقل میکند ولی آنطور که حس میشود هم قوی نیست.
البته خودروی مورد آزمایش ما سایز لاستیک استاندارد نداشت و احتمال میدهم لوگان استاندارد چیزی حدود یک متر سریعتر توقف کند.
206 و زانتیا با اختلاف زیادی نسبت به بقیه رکوردهای خوبی ثبت کردند و نکتهٔ جالب این بود که مسافت توقف هر دوی آنها کاملاً یکی بود. هر دوی آنها با بهرهگیری از ترمز دیسکی در هر چهار چرخ و لنتهای با کیفیت ATE که تحت لیسانس آلمان هستند توانستند رکورد 35.80 را ثبت کنند
.
سرانجام نوبت به مسنترین و با کیفیتترین عضو گروه یعنی میتسوبیشی گالانت رسید. این خودرو تنها عضو گروه بود که ترمز ABS نداشت.
با شروع تست متوجه شدیم که کار ABS را باید خودمان انجام دهیم که بسیار سخت بود باید اعتراف کنم که پیشگیری از قفل شدن و در عین حال توقف سریع با خودروی بدون ABS کار بسیار سختی است و نگارنده شخصاً نتوانستم رکورد خوبی با گالانت ثبت کنم و دلیل آن هم قفل شدن چرخها بود ولی مالک خودرو با مهارت بسیار بالایی توانست با کمترین قفل شدگی رکورد گالانت را ثبت کند.
اینجا بود که همگی حیرتزده شدیم. گالانت با وجود 22 سال سن و خرابی کمک جلو که تقسیم وزن را به هم زده بود رکورد 35.30 متر را ثبت کرد که فوقالعاده و فراتر از انتظارات بود. اینجا بود که بار دیگر به مهندسی ژاپن ایمان آوردیم.
البته باید توجه داشت که اعداد بهدستآمده توسط ما بههیچوجه اعداد واقعی نیستند چون ما از دستگاههای اندازهگیری دقیق استفاده نکردیم و ابزار ما متر بود و مهارت راننده و شرایط خودروها نیز در نتیجه دخیل است.
همچنین محل آزمایش نیز باید چیزی حدود 1700 متری از سطح دریا ارتفاع داشته باشد. ارتفاع از سطح دریای زنجان در حدود 1630 متر است.
البته نمیدانم که ارتفاع از سطح دریا تأثیری روی ترمز گیری دارد یا نه؟ اما از آنجایی که رکورد ترمز بنز اس کلاس 38 متر است و مطمئنم که 206 از بنز ترمز بهتری ندارد شاید شرایط محیطی سبب ثبت چنین رکوردهایی شده است.
از مالکان خودروها آقایان فتوت، نیکوبخت، فرزادفر، بابت همکاری در آزمایش و از آقای فرهاد سلیمانی که ایده و طرح تست را مدیون ایشان هستیم تشکر میکنم.