بشارت ظهور موعود آخرالزمان در كتاب پاتيكل
دولت او بسيار كشيده شود و عمر او از فرزندان “ناموس اكبر” زياده باشد و آخر دنيا به او تمام شود و از ساحل درياي محيط و جزاير سرانديب و قبر آدم (ع) و از جبال القمر تا شمال هيكل زهره، تا سيف البحر و اقيانوس را مسخر گرداند و بتخانه “سومنات” را خراب كند و “جگرنات”(1) به فرمان او به سخن آيد و به خاك افتد، پس آن را بشكند و به درياي اعظم اندازد و هر بتي كه در هر جا باشد بشكند.
در كتاب “پاتيكل” كه از كتب مقدس هنديان است ظهور حضرت مهدي(عج) بشارت داده شده است.
در كتاب “پاتيكل” كه از كتب مقدس هنديان مي‌باشد و صاحب اين كتاب از اعاظم هند است و به گمان پيروانش، صاحب كتاب آسماني است، بشارت ظهور مبارك حضرت مهدي(عج) چنين آمده است:
چون مدت روز تمام شود، دنياي كهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملك تازه پيدا شود از فرزندان دو پيشواي بزرگ جهان كه يكي “ناموس آخر الزمان” و ديگري “صديق اكبر”.
يعني وصي بزرگ‌تر وي كه “پشن” نام دارد و نام آن صاحب ملك تازه، “راهنما” است، به حق، پادشاه شود و خليفه “رام” باشد و حكم براند و او را معجزه بسيار باشد. هر كه پناه به او برد و دين پدران او اختيار كند، سرخ روي باشد در نزد رام.
دولت او بسيار كشيده شود و عمر او از فرزندان “ناموس اكبر” زياده باشد و آخر دنيا به او تمام شود و از ساحل درياي محيط و جزاير سرانديب و قبر آدم (ع) و از جبال القمر تا شمال هيكل زهره، تا سيف البحر و اقيانوس را مسخر گرداند و بتخانه “سومنات” را خراب كند و “جگرنات”(1) به فرمان او به سخن آيد و به خاك افتد، پس آن را بشكند و به درياي اعظم اندازد و هر بتي كه در هر جا باشد بشكند.(2)
از آنجا كه در اين بشارت، الفاظ و تعابيري به كار رفته است كه امكان دارد براي بعضي از خوانندگان نامفهوم باشد بعضي از آنها را جهت روشن‌تر شدن مطلب توضيح مي‌دهيم:
1ـ مقصود از “ناموس آخر الزمان”، ناموس اعظم الهي، پيامبر خاتم حضرت محمد بن عبدالله (ص) است.
2ـ پشن، نام هندي حضرت علي بن ابي طالب (ع) است.
3ـ صاحب ملك تازه، آخرين حجّت خداوند حضرت ولي عصر (عج) است و راهنما، نام مبارك حضرت مهدي (عج) است كه بزرگ‌ترين نماينده‌ي راهنمايان الهي و نام مقدس وي نيز، هادي و مهدي و قائم به حق است.
4ـ كلمه‌ي “رام” به لغت سانسكريت نام اقدس حضرت احديت (خدا) است.
5ـ اين جمله “هر كه به او پناه برد و دين پدران او اختيار كند، در نزد رام، سرخ روي باشد” صريح است در اين كه، حضرت مهدي عج) جهانيان را به دين اجداد بزرگوارش، اسلام، دعوت مي‌كند.
6ـ سومنات ـ بنا به نوشته علامه دهخدا، در كتاب لغت نامه بتخانه‌اي بوده است در «گجرات». و گويند: سلطان محمود غزنوي آنرا خراب كرد، و «منات» را كه از بتهاي مشهور است و در آن بتخانه بود، شكست. و گويند: اين لغت هندوي است كه مفرّس شده و آن نام بتي بود، و معني تركيبي آن “سوم،نات” است: نمونه قمر، زيرا “سوم” به لغت هندوي قمر را گويند و نات، تعظيم است.
پي نوشت:
1- جگرنات به لغت سانسكريت نام بتي است كه هندوها آن را مظهر خدا مي‌دانند.
2- علائم الظهور كرماني، ص17؛ لمعات شيرازي، ج1، ص18؛ نور الانوار، نور هفتم، بشارات عهدين، ص246 به نقل از كتاب زبدة المعارف، ذخيرة الالباب و تذكرة الاولياء.
خبرگزاري شبستان
