انواع شکستگی و درمان خانگی پای پرنده (کبوتر)

تقسیم بندی شکستگی پای پرنده

۱٫ شکستگی بدون خونریزی

در این شرایط که پرنده ممکن است بنا به هر دلیلی در قسمت ساق پا و ران به چنین مشکلی دچار شود با استفاده از یک ورق کاغذ کف قفس یا هر نوع کاغذ دیگر پرنده را فیکس کرده ((به این صورت که ورق کاغذ را به دور پرنده داده و به وسیله چسب نواری آن را محصور میکنیم))

پای آسیب دیده را با روغن زیتون یا نشاسه تر یا پی گوسفندی یا زرده تخم مرغ به آرامی آغشته کرده (به طوری که سرتاسر پای پرنده را پوشانده)

بعد از این عمل مقداری زرد چوبه را به روی پای آغشته به یکی از مواد بالا ریخته و با استفاده از مقداری پنبه بهداشتی (به مقدار کم) به صورت رشته ی نازک سرتا سر پا و ران و حال با استفاده از یک عدد نی (نوشابه خوری یا…..) که به اندازه ی پای پرنده آماده کرده

و آن را به صورت عمودی برش زده و پا و ران پرنده همراه با پنبه (که جلوگیری از انسداد رگ های خونی می کند) درون نی قرار داده و نی را با استفاده از چسب نواری، یا چسب زخم انگشت مهار می کنیم.

از این نظر در بخش آتل بندی پای شکسته کار ما به اتمام رسیده است.

۲٫ شکستگی همراه با خون ریزی

در این مورد بعد از فیکس کردن پرنده جای زخم را با بتادین شست وشو داده و به فوریت دو قطره از داروی تزریقی ترانکرون را روی زخم ریخته و با استفاده از پماد پستانی گاوی ( زرد یا نارنجی ) به طور کامل زخم را پوشانده و به وسیله دستمال کاغذی به صورت نواری روی آن را به اندازه دو لایه پوشانده و موارد آتل بندی که در بخش اول شرح دادم را اجرا می کنیم.

درمان خانگی شکستگی پای پرنده

مرحله اول::

اول باید مطمئن بشین که پای پرنده کوفته شده یا شکسته. بدن پرنده رو بالا بگیرید و یکم تکونش بدین.

اگه پا حالت آونگ داشت و ثابت نبود و یجورایی آویزون بود نشونه شکستگیه. تو این حالت حتی ممکنه پرنده پای شکسته رو بالا بگیره و انگشتاش هم حرکتی نداشته باشه.

ولی بعضی وقتا ممکنه فقط پاشو بالا بگیره ولی آویزون نباشه که این نشونه کوفتگیه.

کوفتگی یه کبودی مختصری هم داره ولی خودش خوب میشه و مشکلی نداره. ولی شکستگی رو باید هرچی زودتر آتل بندی کنید تا درمان بشه.

مرحله دوم::

قبل از هر چیز باید محل دقیق شکستگی رو پیدا کنید. توی پرنده ها به علت پوشش پری که دارند مسلما نمیتونین محل دقیقو شکستگی رو ببینید.

خواهشا از حس ششمتون هم استفاده نکنین. پایی که شکسته رو باید لخت کنید و پرهاشو بکشید.

این کار هیچ اسیبی به پرنده نمیزنه و فقط سوزش موقتی داره. حواستون باشه موقع کشیدن پرهای ریز و درشت این کار رو آرام و با صبر انجام بدین که شکستگی رو شدید تر نکنید.

حتما تو این کار از یک نفر دیگه هم کمک بگیرید. (این کارو انجام بدین واقعا لازمه) با این کار علاوه بر پیدا کردن محل دقیق شکستگی آتل بهتری هم میتونید ببندید و دیگه آتل روی پر سر نمیخوره نگران پرها هم نباشید خیلی زود با پرهای جدید جایگزین میشه.

محل شکستگی معمولا بعد از چند ساعت یا یک یا دو روز دچار کبودی میشه. این کبودی ناشی از عفونت حاصل از شکستگیه. هر شکستگی با مقداری عفونت همراه هست.

در ادامه میگم برای این عفونت چیکار کنید. پس الان باید محل شکستگی رو پیدا کرده باشین. قسمتی که کمی ورم کرده و ممکنه کبود هم شده باشه.

مرحله سوم::

حالا باید با توجه به پا و محل شکستگی با استفاده از یونولیت یه آتل مناسب بسازید. با استفاده از تیغ یا کاتر (نه کارد یا چاقو یا قیچی چون اینا بدنه یونولیت رو خیلی ضعیف میکنن) یه آتل خوب بسازید که کاملا قالب پای پرندتون باشه.

میتونین توی یونولیت رو با استفاده از هویه راحت خالی کنید تا پای پرنده کاملا توی اتل جا بگیره و تکون نداشته باشه. دو طرف اتل رو هم یه چوب کبریت هم اندازه اتل بچسبونید تا استحکام بهتری داشته باشه.

مرحله چهارم::

حالا حتما از یه نفر بخواین که بدن پرنده رو برعکس بگیره. طوری که پاها به سمت بالا باشه و کار شما راحتتر بشه.

لازم نیست خیلی استخوان شکسته رو جا بندازین چون تقریبا کار غیر ممکنیه مخصوصا اینکه پای پرنده هامعمولا خیلی کوچیکتر از اونیه که بشه جا انداخت.

پس فقط دقت کنید که صاف باشه و از طرفین حالت خمیدگی نداشته باشه. پای پرنده رو خیلی اروم توی اتل جا بندازین. حواستون باشه که آتل نباید خیلی روی پا فشار بیاره وگرنه ممکنه به پا خون نرسه و پای پرنده خشک بشه،در عین حال نباید پا داخل آتل حرکت داشته باشه.

سپس روی آتل رو با نوار چسب مخصوص باندپیچی کاملا بپوشونید تا هم استحکام بهتری داشته باشه و هم پرنده نتونه اتل رو باز کنه مخصوصا اگه طوطی باشه.

مرحله پنجم::

حالا باز همون تست اول رو باید انجام بدین. بدن پرنده رو بالا بگیرین و آهسته تکون بدین. اگه پا حالت آونگ نداشت و دیگه آویزون نبود آتل رو خوب بستین

مرحله ششم::

یک قفس کوچیک با سقف کوتاه تهیه کنید تا پرنده نتونه فعالیت زیادی داشته باشه و حدود ۱۵ تا ۳۰ روز پرنده رو توی این قفس قرار بدین. هر روز آتل رو یه نگاه بندازین تا خیلی شل نشده باشه یا خود پرنده بازش نکرده باشه

مرحله هفتم::

حتما برای پرنده ای که دچار شکستگی شده باید آنتی بیوتیک تهیه کنید تا عفونت ناشی از شکستگی رو از بین ببرین. تتراسایکلین و یا انرو enro رو از داروخونه دامپزشکی تهیه کنید و ۴ روز به پرنده بدین.

انرو هر ۸ ساعت یک قطره و اگه تتراسایکلین استفاده میکنید یک چهارم قرص توی اب حل کنبد و ۱۲ ساعت یک بار بهش بدین. توجه کنید که فقط یا انرو استفاده کنید یا تتراسایکلین (انرو بهتره).

اگه انتی بیوتیک بیشتر از اندازه استفاده بشه موجب تشنج پرنده میشه که در این حالت اگه توی پرنده تشنج دیدین باید زود سر پرنده رو داخل اب کنید و روی بدنش آب بریزین و از اون به بعد دیگه بهش آنتی بیوتیک ندین. استفاده بیش از حد آنتی بیوتیک حتی موجب مرگ هم میشه.

بیشتر بخوانید::

چگونه میتوان کبوتر را جلد کرد؟ + فیلم

علائم و درمان گرما زدگی در کبوتر

درمان سریع نیوکاسل( نیوکسل) در کبوتر

درمان پای آسیب دیده از طریق دامپزشک

دکتر دامپزشک ابتدا با انجام معاینات عینی و بالینی وضعیت اندام یا اندام های درگیر را بررسی کرده و سپس میتواند عکس رادیولوژی تهیه کند .

در صورت لزوم میتواند جهت بررسی احتمال وجود التهاب استخوان یا استئومایلیت آزمایش خون نیز از پرنده تهیه کند .

استخوان های شکسته در پرندگان سریع تر از انسان و یا سایر حیوانات بهبود می یابند.

احتمال دارد که شکستگی تنها با قرار دادن آتل به خوبی بهبود بیابد در غیر اینصورت در مواردی که شکستگی پیچیده است اغلب پرنده شما نیاز به جراحی دارد.

در مواردی فیزیوتراپی ممکن است برای بهبود عملکرد مفاصل و عضو آسیب دیده نیاز باشد. دامپزشک تمرینات مختلفی را برای کمک به بهبود پرنده شما پیشنهاد خواهد کرد .دامپزشک همچنین داروهایی را برای تسکین درد پرنده در هنگام بهبودی تجویز می کند. دارو ممکن است به صورت خوراکی یا همراه با غذا داده شود. بهبود پرنده خود را زیر نظر بگیرید و در صورت بروز درد پس از چند روز، به دکتر دامپزشک مراجعه نموده و موضع را جهت بررسی عفونت و روند بهبودی به دامپزشک خود نشان دهید .

چند نکته پیرامون نحوه نگهداری از پرنده آسیب دیده:

1. پوشانیدن کفی قفس با پارچه تمیز
2. قرار دادن دان خوری و آب خوری در پایین ترین کف قفس.
3. برداشتن نی های قفس.
4. از داروخونه انسانی چند قرص کلسیم (۵ تا کافیه) و یک قطره ویتامین آد (مارک الحاوی) و یک سرنگ کوچیک بگیرین.
   هر روز تا دو هفته کمی قرص کلسیم رو توی اب حل کنید و یک قطره آد هم بهش اضافه کنید و با سرنگ یا قطره چکان توی دهان پرندتون خالی کنید.
   همه اینا رو توی یه سرنگ ۵ سی سی حل کنید و استفاده کنید و قبل و بعد از استفاده سرنگ و قطره چکان رو خوب بشورید.
   لازم نیست توی ظرف آب پرنده قرص کلسیم و یا ویتامین اضافه کنید چون ممکنه پرنده تواین حالت آب نخوره و تشنه بمونه
5. برای پرندتون مولتی ویتامین (مولتی ویتالین) از داروخونه دامپزشکی بگیرین و مثل همون آد و کلسیم هر روز تا دو هفته به شیوه دستی بهش بدین (با سرنگ یا قطره چکان)
6. با اسباب بازی پرنده رو سرگرم کنید تا توی قفس تحرک نداشته باشه و عصبی هم نشه.
   علاوه بر این وقتی روحیش بهتر باشه زودتر خوب میشه. باهاش حرف بزنید. تو این حالت پرنده بعد از ۲ ، ۳ روز دیگه دردی نداره فقط از توی قفس بودن حوصله اش سر میره.
   هرچی کمتر بیرون بیاد بهتره مگه اینکه خیلی عصبی بشه. بیارینش بیرون و روی دستتون بگیرین ولی نزارین بپره.
   اگه آتل خوبی بسته باشین پرواز هم کرد مشکلی نداره ولی خب بهتره کمتر بیرون باشه و کمتر پرواز کنه.