اطلاعات دارویی کامل پرالیدوکسیم
موارد مصرف و عوارض جانبی پرالیدوکسیم
پارالیدوکسیم (PRALIDOXIME CHLORIDE) یک فعال کننده مجدد کولین استراز است و به عنوان داروی کمکی و نه جایگزین برای آتروپین در درمان مسمومیت با مهارکننده های کولین استراز کاربرد دارد. کاربرد اصلی آن در مسمومیت ناشی از ارگانوفسفره کشنده حشرات و ترکیبات وابسته است. این ترکیبات کولین استراز را فسفریله و غیر فعال می سازند که باعث تجمع استیل کولین و فلج عضلات می گردند.پارلیدوکسیم عمدتاً جهت دوباره فعال سازی کولین استراز و بهبود فلج عضلانی مصرف می شود.
پرالیدوکسیم به صورت مساوی آنتاگونیست تمام آنتی کولین استرازهای ارگانوفسفره ای نمی باشد به طوری که میزان دوباره فعال سازی بستگی به طبیعت گروه فسفریل و سرعت غیر برگشت پذیر شدن مهار کولین استراز دارد. این دارو در درمان مسمومیت ناشی از فسفر، فسفات های غیر آلی و ارگانوفسفره های فاقد فعالیت آنتی کولین استرازی تأثیری ندارد و هم چنین در مورد مسمومیت با کربامات حشره کش (مسمومیت با carbaryl) تجویز آن ممنوع است چرا که می تواند مسمومیت را تشدید کند.
پرالیدوکسیم در درمان مصرف بیش از حد داروهای آنتی کولین استرازی مثل آنهایی که در درمان میاستنی گراویس مصرف می شوند(مثل نئوستیگمین) استفاده می گردد اگر چه به میزان کمی موثر می باشد و به طور کلی مصرف آن توصیه نمی گردد.
نام تجارى دارو: Protoparn
موارد مصرف پرالیدوکسیم
- بحران کولینرژیک در میاستنی‌گراویس
- پادزهر مسمومیت ارگانوفسفره
- فلج عضلات تنفسی
- به‌عنوان یک داروى کمکى در تجویز سیستمیک آتروپین.
مکانیسم اثر پرالیدوکسیم
با اثر در جایگاه‌هاى موسکارینى و نیکوتینى در محیط، باعث فعال شدن مجدد آنزیم متابولیزه کننده و غیرفعال‌کردن استیل‌کولین می‌شود.
فارماکوکینتیک پرالیدوکسیم
پارالیدوکسیم به پروتئین های پلاسما متصل نمی شود و با سهولت وارد سیستم عصبی مرکزی نمی شود و به سرعت از طریق ادرار دفع می گردد که بخشی از آن به صورت تغییر نکرده و بخشی از آن به صورت متابولیت می باشد. نیمه عمر حذف آن حدود 1 تا 3 ساعت می باشد.
مقدار و موارد مصرف پرالیدوکسیم
این دارو معمولاً به صورت کلرید یا مسیلات داده می شود اما به شکل نمک های یدید و متیل سولفات نیز داده می شوند. دوزهای تجویزی بر حسب نمک ها بیان می شوند. این دارو را می توان به صورت تزریق آهسته داخل وریدی طی 5 تا 10 دقیقه و انفوزیون داخل وریدی طی 15 تا 30 دقیقه و یا به صورت تزریق زیر پوستی و داخل عضلانی و یا خوراکی تجویز نمود.
مصرف بیش از حد آنتی‌کولین استراز (در میاستنی‌گراو):
- بالغین: وریدى ۲ـ۱ گرم سپس ۲۵۰mg هر ۵ دقیقه تا ایجاد پاسخ مطلوب.
مسمومیت با ارگانوفسفره:
- بالغین: انفوزیون وریدى ۲ـ۱ گرم درصد میلی‌لیتر نرمال‌سالین (NS) به‌مدت ۳۰ـ۱۵ دقیقه ممکن است در یک ساعت تکرار شود؛ خوراکى ۳ـ۱ گرم هر ۵ ساعت.
- کودکان: انفوزیون وریدى mg/kg 20/40 در دوز رقیق شده در ۱۰۰ml نرمال‌سالین در مدت ۳۰ـ۱۵ دقیقه.
مصرف پرالیدوکسیم در دوران حاملگی
C – مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه در حیوانات نشان داده است که این دارو اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی برای انسان در دسترس نیست. با اینحال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد. یا اینکه هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان وجود ندارد
مصرف پرالیدوکسیم در دوران شیردهی
ترشح پرالیدوکسیم در شیر ثابت نشده است . با احتیاط مصرف شود . عوارض آن برروی بارداری انسان مشخص نشده است بنابراین در مادر بارداری با احتیاط تجویز شود
موارد منع مصرف پرالیدوکسیم
- حساسیت مفرط
- مسمومیت با حشره‌کش کاربامات.
عوارض جانبی پرالیدوکسیم
مصرف این دارو می تواند توأم با خواب آلودگی، سرگیجه، اختلالات دید، حالت تهوع ، سردرد، هایپرونتیلاسیون و ضعف عضلانی باشد. عوارض تاکی کاردی، لارنگواسپاسم و سفتی عضلانی ناشی از تجویز بسیار سریع داخل وریدی این دارو می باشد. دوزهای زیاد این دارو باعث بلوک نوروماسکولار گذرا می شود.
پیشگیری از عوارض جانبی: در اختلالات کلیوی مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد و ممکن است کاهش دوز تجویزی لازم گردد. در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس نیز تجویز دارو باید با احتیاط صورت گیرد چرا که می تواند حمله میاستنی را تحریک کند. در تجویز همزمان این دارو با آتروپین علائم آتروپینه شدن ممکن است زودتر از حد انتظار نسبت به زمانی که آتروپین به تنهایی مصرف می شود رخ دهند.
هشدار ها در مورد پرالیدوکسیم
- احتیاط مصرف در مصرف همزمان با آتروپین وجود دارد.
- علیه ارگانوفسفره ها به طور کامل فعال نیست.
- بعد از مصرف حداقل ۲۴ساعت تحت کنترل باشد.
نکات مهم در رابطه با مصرف پرالیدوکسیم
- پرالیدوکسیم در درمان مسمومیت با کاربامات ها نباید ازاکسایم ها استفاده کرد.
- این دارو در اختلال عملکرد کلیه باید با احتیاط فراوان و با کاهش دوز مصرف شود .
- در بیماران مبتلا به میاستنی گراو باید با احتیاط حداکثر مصرف شود چون ممکن است باعث تشدید بیماری شوند.
- در صورت مصرف سوکسینل کولین ، تئوفیلین ، آمینوفیلین ، باربیتورات ها ، فنوتیازین ها و مرفین نباید از این دارو استفاده کرد .
- در بیماران مبتلا به آسم ، زخم های پپتیک و بیماری های قلبی شدید با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی پرالیدوکسیم
- این دارو بیمارستانی می باشد لذا نگهداری و تزریق آن حتما در مرکز درمانی و زیرنظر پزشک صورت گیرد.
- ممکن است تزریق این دارو بصورت آهسته در رگ باشد که در این صورت ممکن است کمی طول بکشد.از تغییر سرعت تزریق بپرهیزید.
- در صورت احساس سرگیجه یا سردرد شدید یا تغییرات در بینایی به پزشک خود اطلاع دهید.
- فقط در صورت دسترسى داشتن به تجهیزات اورژانس دارو را مصرف کنید.
- حتی‌الامکان تا ۴ ساعت پس از مسمومیت، از دارو استفاده کنید.
- بعد از رقیق کردن ۱ گرم از دارو در ۲۰ میلی‌لیتر آب‌مقطر، تزریق وریدى را انجام دهید. رقیق کردن بعدى در ۱۰۰ml نرمال‌سالین است که به‌صورت ۱ گرم در مدت ۳۰ـ۱۵ دقیقه داده می‌شود.
- بعد از رقیق کردن با آب‌مقطر دارو را به آهستگى (وریدی) تزریق کنید.
- اگر سیانوز وجود داشت به‌طور همزمان ۱۰ـ۵ mg دقیقه آن را تکرار کنید تا علائم مسمومیت با آتروپین مثل: خشکى دهان، گرگرفتگی، تاکیکاردى، دلیریوم و توهم رخ دهد.
- در بیمار مبتلا به میاستنی‌گراویس، فقط ادروفونیم (تنسیلون) در دسترس داشته باشید.
ملاحظات پرستاری پرالیدوکسیم
- براى ۷۲ـ۴۸ ساعت از بعد از مسموم شدن، فشارخون، علائم حیاتى و نسبت I&O را بررسى کنید؛ ۷۲ـ۴۸ ساعت پس از مسمومیت، مسمومیت با آتروپین را از روى اثرات سمى آن بررسى نمائید.
- براى کمک به عمل تنفس، نیاز به راه‌هوائى را ارزیابى کنید.
- وضعیت تنفسی: تعداد تنفس، ریتم و ویژگی‌هاى آن را مورد بررسی قرار دهید.
داروهای هم گروه پرالیدوکسیم
- استیل سیستئین
- فومپیزول
- فولینیک اسید
- متیل تیونینیوم کلراید
بیشتر بخوانید:
موارد مصرف قرص زغال فعال چیست؟
معرفی انواع حشره کش های شیمیایی خانگی + عوارض و نحوه مصرف
