از موارد مصرف و عوارض قرص فلووکسامین بیشتر بدانید

معرفی قرص فلووکسامین

فلووکسامین (Fluvoxamine) از داروهای ضد افسردگی است که برای درمان ترس و وسواس فکری هم تجویز می‌شود. تهوع و اسهال از عوارض مصرف فلووکسامین است. فلووکسامین اولین دارویی‌ است که اداره مواد غذائی و دارویی ایالات متحده آمریکا آن را برای درمان اختلال وسواسی جبری کودکان تأیید کرده است.

تجویز فلووکسامین برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس و فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه شایع است. این دارو به صورت قرص خوراکی ۵۰ و۱۰۰ میلی‌گرم موجود می‌باشد.

مکانیسم اثر فلووکسامین

اثر ضد وسواس: مکانیسم دقیق اثر دارو مشخص نیست. فلووکسامین یک مهارکننده انتخابی قوی بازجذب سروتونین است که تصور می‌شود رفتار وسواسی را بهبود بخشد.

فارماکوکینتیک فلووکسامین

• جذب: فراهمی‌زیستی مطلق دارو 53 درصد است.
• پخش: حجم پخش متوسط حدود L/kg 25 است. حدود 80 درصد به پروتئین پلاسما (عمدتاً آلبومین ) پیوند می‌یابد.
• متابولیسم: به طور گسترده در کبد و عمدتاً از طریق اکسیداتیو دمیتلاسیون و دآمیناسیون متابولیزه می‌شود.
• دفع: متابولیتهای فلووکسامین عمدتاً از راه ادرار دفع می‌شوند.

پیش از مصرف فلووکسامین

جهت اطمینان از اینکه مصرف فلووکسامین برای شما مضر نیست ، قبل از تجویز و مصرف این دارو ، موارد زیر را به پزشک گزارش دهید:

• در صورتی که به فلووکسامین و داروهای شبیه به این دارو حساسیت دارید
• در صورتی که هرگونه بیماری کبدی دارید
• اگر هرگونه بیماری کلیوی دارید
• در صورت ابتلا به گلوکوم
• در صورتی که بیماری قلبی دارید
• اگر سابقه سکته مغزی دارید
• در صورتی که فشار خون شما بالاست
• اگر مشکل لخته شدن خون دارید
• در صورت ابتلا به اختلال دوقطبی
• در صورتی که سطح سدیم خون شما پایین است
• اگر معتاد هستید و یا سابقه اعتیاد دارید
• در صورتی که صرع و تشنج دارید
• در صورت مصرف داروهایی مانند ” متادون ، ترامادول ، سرترالین
• در صورتی که باردار هستید و یا قصد بارداری دارید
• در صورتی که در دوران شیردهی هستید و به نوزاد شیر می دهید

مقدار و موارد مصرف فلووکسامین

دوز و میزان مصرف قرص فلووکسامین برای درمان وسواس در بزرگسالان :

• دوز اولیه : 50 میلیگرم به صورت خوراکی یکبار در روز و قبل از خواب
• دوز اولیه برای مصرف طولانی مدت : کپسول فلووکسامین 100 میلیگرم یکبار در روز و قبل از خواب

این میزان را می تواند تا حداکثر 300 میلیگرم در روز افزایش داد . این افزایش می تواند هر 4 الی 7 روز یکبار و تحت نظر پزشک متخصص انجام شود . دوز های بیش از 100 میلیگرم در روز به وعده های روزانه تقسیم می شود . برای مثال در صورتی که پزشک 300 گرم فلووکسامین تجویز کرده باشد ، باید سه بار و هر بار 100 میلی گرم مصرف شود .

میزان و دوز مصرف فلووکسامین در کودکان :

• 8 الی 11 ساله : با 25 میلیگرم به صورت خوراکی و یکبار در روز آغاز می شود و در صورت صلاح دید پزشک ، تا 200 میلیگرم در روز افزایش پیدا می کند.
• 11 الی 17 ساله : با 25 میلیگرم به صورت خوراکی اغاز می شود و می تواند تا 300 میلیگرم در روز افزایش پیدا کند.

مصرف فلووکسامین در دوران بارداری و شیردهی

مصرف این دارو در دوران بارداری می تواند مشکلات جدی(مانند اختلالات ریه) در جنین ایجاد کند.از طرفی در صورتی که مصرف فلووکسامین را در دوران بارداری قطع کنید ممکن است بیماری شما شدت پیدا کرده و به جنین آسیب برساند.در هر صورت تصمیم مصرف این دارو در دوران بارداری به عهده پزشک است و شما به هیچ عنوان نباید در مورد مصرف کردن و یا قطع مصرف فلووکسامین در دوران بارداری تصمیم بگیرید . در دوره مصرف این دارو پیشنهاد می شود اقدام به بارداری نکنید و از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنید.

مصرف فلووکسامین در دوران شیردهی : این دارو از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل می شود و می تواند برای سلامت نوزاد مضر باشد. در دوران شیردهی نباید فلووکسامین مصرف کنید و در صورتی که مجبور به مصرف این دارو هستید نباید به نوزاد شیر بدهید . در هر صورت باید طبق نظر پزشک رفتار کنید.

عوارض جانبی فلووکسامین

• اعصاب مرکزی: سردرد ، ناتوانی شدید (athenia)، خواب آلودگی، بی‌خوابی، عصبانیت، سرگیجه، لرزش، اضطراب، زیادی تونیسیته، آشفتگی، افسردگی، تحریک CNS.
• قلبی- عروقی: طپش قلب ، گشادی عروق، لرزش.
• چشم: آمبلیوپی.
• دستگاه گوارش: تهوع، اسهال، یبوست، سوءهاضمه، بی‌اشتهایی، استفراغ، نفخ، خشکی دهان، اختلال بلع، طعم غیرعادی در دهان.
• ادراری – تناسلی: کاهش میل جنسی، انزال غیرطبیعی، تکرر ادرار، ناتوانی جنسی، ناتوانی در رسیدن به ارگاسم، احتباس ادرار.
• متابولیک: هیپوناترمی.
• تنفسی: عفونت بخش فوقانی تنفسی، تنگی نفس، خمیازه کشیدن.
• پوست: تعریق.
• سایر عوارض: سندرم شبه آنفلوانزا، لرز، اختلالات دندان، SIADH.

مسمومیت با فلووکسامین و درمان آن

تظاهرات بالینی: خواب آلودگی، استفراغ، اسهال و سرگیجه، اغما، تاکیکاردی، برادیکاردی، کمی فشار خون، اختلالات EKG، اختلال عملکرد کبد، و تشنجات، پنومونیت آسپیراسیون، اشکال در تنفس یا کمی پتاسیم خون ممکن است به دلیل از دست دادن هوشیاری یا استفراغ بروز کند.

درمان: حمایتی است. علاوه بر حفظ راه هوایی و پیگیری علائم حیاتی و EKG، استفاده از ذغال فعال ممکن است به اندازه ایجاد استفراغ یا شستشوی معده مؤثر باشد. از آنجا که جذب دارو با مصرف زیاد ممکن است به تأخیر افتد ، اقدامات لازم برای به حداقل رساندن جذب تا 24 ساعت بعد از مصرف دارو ممکن است ضروری باشد. به نظر نمی‌رسد دیالیز مؤثر باشد.

در صورت فراموش کردن مصرف فلووکسامین چه کنم ؟

در صورتی که مصرف یک وعده از داروی خود را فراموش کرده اید به محض یاداوری داروی خود را مصرف کرده و زمان مصرف بعدی را به تناسب زمانی ، به تعویق بیاندازید . در صورتی که به زمان مصرف بعدی بسیار نزدیک هستید ، دوز فراموش شده را رها کنید.

در صورت مصرف بیش از حد فلووکسامین چه کنم ؟

در صورتی که به اشتباه و یا به قصد خودکشی با قرص فلووکسامین ، مقدار زیادی از این دارو مصرف کرده اید ، سریعا با اورژانس تماس بگیرید . اوردوز و مسمومیت با فلووکسامین می تواند عوارض جانبی شدید و گاهی مرگ در پی داشته باشد . خودکشی نمایشی با این دارو روش مناسبی برای جلب توجه دیگران نیست .

تداخلات دارویی فلووکسامین

1. فلووکسامین موجب کاهش کلیرانس بنزودیازپینها، تئوفیلین و وارفارین می‌شود. مصرف همزمان آنها با احتیاط صورت گیرد. با این وجود، دیازپام نباید به طور همزمان با فلووکسامین مصرف شود.
2. این دارو ممکن است موجب افزایش غلظت سرمی کاربامازپین، کلوزاپین، متادون، متوپرولول، پروپرانولول و ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای شود. در صورت تجویز همزمان احتیاط شود، و بیمار از نظر بروز عوارض جانبی به دقت تحت نظر قرار گیرد. تنظیم مقدار مصرف دارو ممکن است ضروری باشد. دیازپام ممکن است موجب برادیکاردی شود؛ بنابراین پیگیری ضربان قلب بیمار ضروری است.
3. از آنجا که لیتیم و تریپتوفان ممکن است اثرات فلووکسامین را افزایش دهند، با احتیاط تجویز شوند. مهارکننده‌های MAO ممکن است سبب تهییج شدید ، زیادی دمای بدن، میوکلونوس، دلیریوم و اغما شوند. از مصرف همزمان آنها خودداری شود.
4. با مصرف همزمان پیموزاید و تیوریدازین ممکن است آریتمی بطنی مانند تورسادوپوینت و مرگ ناگهانی پیش بیاید.
5. در مصرف همزمان با سوماتریپتان ممکن است ضعف، افزایش رفلکس‌ها و عدم هماهنگی پیش بیاید.
6. مصرف همزمان ترامادول باعث سندرم سروتونین می شود.
7. سیگار می‌تواند اثربخشی دارو را کم کند.

اثر فلووکسامین بر آزمایشهای تشخیصی

ممکن است باعث کاهش سطح سدیم شود.

ملاحظات اختصاصی فلووکسامین

1- مصرف فلووکسامین حداقل 14 روز بعد از قطع یک مهارکننده MAO شروع شود ،و برعکس.
2- تغییر خلقیات بیمار ثبت شود. تمایل به خودکشی در بیمار بررسی و حداقل مقدار مورد نیاز در دسترس وی قرار داده شود.
3- در بیماران با اختلال عملکرد کبد، سابقه مانیا یا تشنج و شرایطی که همودینامیک و متابولیسم فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد با احتیاط مصرف شود.
4- دارو برای مصرف در افسردگی تاییدیه ندارد و نباید برای درمان افسردگی ماژور در کودکان و نوجوانان زیر 18 سال استفاده شود.

نکات قابل توصیه به بیمار هنگام مصرف فلووکسامین

1- تا مشخص شدن اثرات CNS دارو از انجام فعالیتهای خطرناک خودداری کنید.
2- از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل خودداری کنید.
3- استعمال دخانیات ممکن است اثربخشی دارو را کاهش دهد.
4- در صورت روز بارداری و قصد آن فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
5- بروز بثورات پوستی، کهیر، یا واکنشهای آلرژیک مربوطه را اطلاع دهید.
6- حصول اثرات کامل ضدافسردگی دارو به چند هفته درمان نیازدارد. با بروز بهبودی، مصرف دارو را قطع نکنید.
7- قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه با پزشک مشورت کنید.
8- مصرف در سالمندان: در بیماران سالخورده کلیرانس دارو حدود 50 درصد بیماران جوان‌تر کاهش می‌یابد. مصرف دارو با احتیاط تجویز شود و مقدار آن به تدریج افزایش یابد.
9- مصرف در کودکان: بی‌ضرری و اثربخشی مصرف دارو در کودکان کوچکتر از 18 سال ثابت نشده است.

بیشتر بخوانید:

موارد مصرف و عوارض داروی ضد افسردگی آموکساپین

آشنایی با داروی ضد افسردگی ایزوکربوکسازید

از موارد مصرف داروی ضد افسردگی آمی تریپتیلین بیشتر بدانید!

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم