آشنایی کامل با داروی دیسوپیرامید

دسامبر 13, 2023

0 خواندن این مطلب 4 دقیقه زمان میبرد

موارد مصرف و عوارض دیسوپیرامید

دیسوپیرامید (Disopyramide) در پیشگیری و درمان آریتمی‌ها، بطنی، به ویژه پس از انفارکتوس قلبی و همچنین آریتمی فوق بطنی مصرف می‌شود.دیسوپیرامید پاسخ دهی عضله قلب و سرعت هدایت الکتروفیزیولوژیک آنرا (به استثنای سرعت هدایت گره دهلیزی، بطنی و هیس، پورکنژ) ضعیف می کند. دپولاریزاسیون دیاستولیک در بافت هایی که خودکاری زیادی دارند، کند شده و دوره تحریک ناپذیری موثر دهلیز و بطن افزایش می یابد. با وجود این، هدایت در مسیرهای فرعی طولانی می گردد.

دیسوپیرامید اثر اینوتروپیک منفی دارد. به عبارت دیگر داروی دیسوپیرامید سبب افزایش مدت پتانسیل عمل و کاهش اختلاف دوره تحریک ناپذیری بین میوکارد طبیعی و ناحیه انفارکته می گردد.

مکانیسم اثر دیسوپیرامید

دیسوپیرامید پاسخ‌دهی عضله قلب و سرعت الکتروفیزیولوژیک آن را (به استثنای سرعت هدایت گره دهلیزی-بطنی و هیس-پورکنژ) تضعیف می‌کند. دپولاریزاسیون دیاستولیک در بافت‌هایی که خودکاری زیادی دارند، کند شده و دوره تحریک‌ناپذیری مؤثر دهلیز و بطن افزایش می‌یابد، با وجوداین، هدایت در مسیرهای فرعی طولانی می‌گردد. دیسوپیرامید اثر اینوتروپیک منفی دارد.

فارماکوکینتیک دیسوپیرامید

جذب دیسوپیرامید سریع و تقریباً کامل است. متابولیسم دارو کبدی است و متابولیت اصلی آن دارای اثر ضد آریتمی و ضد موسکارینی می‌باشد. نیمه عمر دارو در افراد سالم 7 ساعت و در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، 18-8 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت، 2 ساعت است.

با مصرف 300 میلی‌گرم از دارو، اثر درمانی طی 30 دقیقه تا 5/3 ساعت شروع می‌شود. طول اثر دارو پس از مصرف 300 میلی‌گرم دارو 5/8-5/1 ساعت است. دفع دارو تقریباً 80 درصد کلیوی است.

مصرف دیسوپیرامید در دوران بارداری و شیردهی

در گروه C قرار دارد ، برای دارو های گروه C در دوران بارداری مطالعات در حیوانات نشان داده است که دارو های گروه C روی جنین اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی در مورد انسان در دست نیست؛ با این حال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد؛ یا هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان موجود نیست.

دیسوپیرامید در شیر ترشح می‌شود. طی دوره مصرف این دارو،‌ طریقه دیگر تغذیه شیر‌خوار توصیه می‌شود.

موارد منع مصرف دیسوپیرامید

این دارو در بیماران مبتلا به انسداد درجه دوم یا سوم قلب و نارسایی عملکرد گره سینوسی (مگر در مواردی که از ضربان‌ساز مصنوعی استفاده می‌شود)، شوک کاردیوژنیک، حساسیت مفرط به دارو و افزایش فاصله QT در نوار قلبی نباید مصرف شود.

عوارض جانبی دیسوپیرامید

اعصاب مرکزی: سرگیجه، آشفتگی، افسردگی،‌خستگی، ضعف عضلانی، سنکوپ، سردرد، تحریک‌پذیری.
قلبی ـ عروقی: کمی فشارخون، نارسایی احتقانی قلب، بلوک قلبی، خیز، درد قفسة سینه، آریتمی.
پوست: درماتوز، خارش، راش.
چشم ـ بینی: تاری دید، خشکی چشمها و بینی.
دستگاه گوارش: تهوع،‌ استفراغ،‌ بی‌اشتهایی، نفخ، درد شکم،‌ یبوست، خشکی دهان.
ادراری ـ تناسلی: احتباس و تأخیر در جریان ادرار ، ناتوانی جنسی، دیس اوری.
کبدی: یرقان انسدادی.
متابولیک: کمی قند خون، هایپوکالمی، افزایش وزن.
عضلانی ـ اسکلتی: ضعف و درد عضلانی.
تنفسی: تنگی نفس.

توجه: در صورت بروز کمی فشارخون، نارسایی پیشرونده قلبی یا بلوک قلبی، پهن شدن کمپلکس QRS تا 50-25 در‌صد بیش از حد معمول،‌ یا طولانی شدن فاصله QT ، باید مصرف دارو قطع شود.

تداخلات دارویی دیسوپیرامید

در صورت مصرف همزمان با سایر دارو‌های ضد آریتمی، ممکن است اثرات اضافی یا آنتاگونیستی قلبی و مسمومیت اضافی بروز کند.
مصرف همزمان با دارو‌های القا کنندة‌آنزیمهای کبدی، مانند ریفامپین، ممکن است فعالیت ضد آریتمی دیسوپیرامید را مختل سازد.
مصرف همزمان با دارو‌های ضد کولینرژیک ممکن است موجب اثرات اضافی ضد کولینرژیک شود.
مصرف همزمان با وارفارین ممکن است اثرات ضد انعقادی آن را تشدید کند.
مصرف همزمان با دارو‌های خوراکی پایین‌آورنده قند خون یا انسولین ممکن است موجب کمی قند خون اضافی شود.
مصرف همزمان با بتابلوکرها موجب افت فشار و برادی کاردی می شود.
فنی‌توئین باعث کاهش سطح خونی نیمه‌عمر و فراهمی زیستی دارو می‌شود.
ماکرولیدها (آزیترومایسین، کلاریترومایسین، اریترومایسین، تلیترومایسین) باعث اثرات اضافی و طولانی فاصله QT می‌شود. همزمان با تلیترومایسین استفاده نشود.
مصرف همزمان با کینولونها باعث آریتمی‌های خطرناک مانند آریتمی موج چرخشی می‌شود. همزمان با هم به کار نروند.

قرص

هشدار ها در مورد دیسوپیرامید

1- قبل از مصرف دارو، هر گونه اختلال الکترولیتی، مخوصاً کمی پتاسیم باید اصلاح شود، زیرا دیسوپیرامید ممکن است در بیماران دارای این گونه مشکلات بی‌اثر باشد.
2- باید مراقب علائم بلوک قلبی پیشرونده،‌ مانند پهن شدن کمپلکس QRS یا طولانی شدن فاصله QT به میزان 25 در‌صد بیش از حد معمول،‌ بود.
3- دیسوپیرامید ممکن است موجب کمی قند خون در بعضی از بیماران شود. سطح گلوکز سرم در بیماران مبتلا به اختلال مکانیسمهای تنظیم کننده گلوکز سرم باید پیگیری شود.
4- در صورت بروز یبوست، باید با تجویز مسهل و رژیم غذایی مناسب، آن را بر طرف کرد.
5- دیسوپیرامید معمولاً برای بیماران دچار نارسایی قلبی، که قادر به تحمل کینیدین یا پروکائین آمید نیستند، تجویز شود.
6- با یک کپسول 100 میلی‌گرمی دارو و شربت آلبالو سوسپانسیون دیسوپیرامید تهیه می‌شود (این سوسپانسیون می‌تواند بهترین شکل دارو برای کودکان کم‌سن باشد).
7- دیسوپیرامید به وسیله ‌همودیالیز از بدن خارج می‌شود. تنظیم مقدار مصرف در بیماران تحت دیالیز ممکن است ضروری باشد.
8- بیماران با فیبریلاسیون یا فلوتر دهلیزی باید قبل از دریافت دیسوپرامید حتماً دیژیتالیزه شوند، چون این دارو میزان هدایت دهلیزی ـ بطنی را افزایش داده و می‌تواند منجر به تاکیکاردی بطنی شود.
9- فرمهای آهسته رهش دارو این دارو نباید در درمان آریتمی‌های بطنی استفاده شوند، بخصوص اگر بیمار کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی جبران نشده یا نارسایی شدید کلیوی دارد.

نکات قابل توصیه در مورد دیسوپیرامید

1- دارو را طبق دستور تجویز شده و در وقت معین مصرف کنید. برای مصرف نوبت شب، می‌توان از ساعت زنگ‌دار کمک گرفت.
2- برای بر‌طرف کردن خشکی دهان می‌توان از آدامس بدون قند یا آب‌نبات استفاده نمود.
مصرف در سالمندان: مقدار مصرف ممکن است در بیماران سالخورده کاهش یابد. همچنین، باید غلظت سرمی دارو و الکترولیت‌ها کنترل شود.
مصرف در کودکان: اگر چه بی‌ضرر و اثر‌بخشی دارو در کودکان ثابت نشده است،‌ ولی در مقدار مصرف معمول در مقادیر منقسم، به طور مساوی هر شش ساعت، یا با فواصلی که بر‌اساس احتیاجات هر شخص تعیین می‌شود، توصیه شده است. در دوره اولیه تعیین مقدار مصرف دارو، وضعیت کودک باید پیگیری شود. سطح سرمی دارو و پاسخ درمانی باید به دقت کنترل شود.