آشنایی با کاربردهای درمانی پروسیکلیدین

پروسیکلیدین چیست و چرا مصرف می شود؟

پروسیکلیدین (Procyclidine) که با نام های تجاری و اختصاری Kemadrin ،Arpicolin نیز در داروخانه ها و بازارهای دارو به فروش می رسد را در دسته دارویی درمان بیماری های پارکینسونی طبقه بندی می کنند. داروی پروسیکلیدین به خصوص در مراحل ابتدایی پارکینسون و در درمان سفتی و خشکی عضلات بسیار اثربخش است و همچنین به ازدیاد آب بزاق دهان و کاهش لرزش عضلات و اندام ها کمک شایانی می کند. ضمنا از داروی پروسیکلیدین برای از بین بردن برخی اثرات جانبی و ناخواسته داروهای ضد جنون و داروهای دیگر روحی و روانی نیز استفاده می شود. این دارو معمولا به شکل قرص تجویز می شود اما نوع تزریق عضلانی آن هم وجود دارد .

بیماری پارکینسون نوعی اختلال مغزی محسوب می شود که کم کم و با گذشت زمان کنترل فرد بر روی حرکات عضلاتش از بین می رود. این بیماری در ابتدا از خود نشانه هایی را بروز نمی دهد اما با گذشت زمان علایمی مانند سفتی و خشکی اندام ها، لرزش، عدم تعادل و برخی حرکات کند اعضا مشاهده می شود که تشخیص این بیماری از طریق پزشک و با انجام معاینات خاصی صورت می گیرد. داروی پروسیکلیدین یکی از داروهای مربوط به بیماری پارکینسون می باشد که دارای آنتی موسکارین و آمین نوع ۳ است که از ابتدای درمان با دوز پایین تجویز می شود و کم کم دوز آن افزایش پیدا می کند.

مقدار و نحوه مصرف پروسیکلیدین

بهترین زمان مصرف آن ۲ الی ۳ بار در شبانه روز و اندازه ی دوز مجاز مصرفی ۵ الی ۳۰ میلی گرم می باشد که در شرایط خاص و استثنایی این مقدار بنابر تشخیص پزشک معالج قابل ارتقاع تا ۶۰ میلی گرم در روز هم می باشد. قابل توجه است که به دلیل خطرات ناشی از مصرف زیاد این دارو فقط با داشتن نسخه پزشک می توانید داروی پروسیکلیدین را از داروخانه های معتبر تهیه کنید.

اثرات این دارو ظرف مدت ۳۰ دقیقه پس از خوردن آن در بدن ظاهر می شوند و حدودا ۸ الی ۱۲ ساعت بعد از قطع مصرف دارو هم در بدن دوام خواهند داشت. در مواقع خاص و حملات شدید پارکینسونی از نوع تزریقی این دارو استفاده می شود که ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه شروع به تاثیر گذاری می نماید. حتما برای قطع مصرف داروی پروسیکلیدین با پزشکتان مشورت کنید زیرا قطع ناگهانی این دارو موجب بازگشت علایم بیماری و حتی به شکل شدیدتر هم می شود.

موارد منع مصرف داروی پروسیکلیدین

• به تاریخ انقضا داروی پروسیکلیدین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است، از آن مصرف نکنید.
• هرگز داروی پروسیکلیدین را به کس دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
• داروی پروسیکلیدین را بیش از دوز تجویزشده توسط پزشک، مصرف نکنید.
• تداخل دارویی پروسیکلیدین را چک کنید و حتماً به پزشکتان، اطلاع دهید که در حال مصرف چه داروی دیگری هستید.

تداخلات دارویی پروسیکلیدین

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

داروی پروسیکلیدین را نباید با داروی پراملینتید (pramlintide) استفاده کنید زیرا تداخل دارویی بسیار جدی ایجاد می‌کند. قبل از شروع استفاده از داروی پراملینتید (pramlintide) با دکتر یا داروساز خود مشورت کنید.

قبل از استفاده از پروسیکلیدین ، به دکتر یا داروساز خود تمام داروهای با نسخه، بدون نسخه و یا محصولات گیاهی که استفاده می‌کنید، اطلاع دهید به خصوص داروهایی مثل آمانتادین (amantadine)، آنتی کولینرژیک (anticholinergics) / ضد اسپاسم (به عنوان مثال، بلادونا آلکالوئید، کلیدینیوم (clidinium))، آنتی آریتمیک خاص (certain antiarrhythmics) (به عنوان مثال، دیزوپرامید (disopyramide)، کینیدین (quinidine))، کورتیکواستروئیدها (corticosteroids) (به عنوان مثال، پردنیزون (prednisone))، مهارکننده‌های MAOI ایزوکاربوکسازید (isocarboxazid)، لینزولید (linezolid)، متیلن بلو (methylene blue)، موکلوبماید (moclobemide)، فنلزین (phenelzine)، پروکاربازین (procarbazine)، رازاگیلین ((rasagilin)، سلجیلین (سلژیلین)، ترانیل سیپرومین (tranylcypromine))، داروهای بیماری حرکت (به عنوان مثال مکلیزین (meclizine)، اسکوپولامین (scopolamine))، قرص یا کپسول پتاسیم، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (به عنوان مثال، آمی تریپتیلین (amitriptyline)، دوکسپین (doxepin)).

اگر داروی خواب‌آور می‌خورید به دکتر یا داروساز خود بگویید. داروهای خواب‌آور مانند آنتی هیستامین‌های خاص (به عنوان مثال دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، داروهای ضد تشنج (کاربامازپین (carbamazepine))، دارو برای خواب و اضطراب (به عنوان مثال، آلپرازولام (alprazolam)، دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، شل کننده عضله، مسکن‌ها (به عنوان مثال، کدئین (codeine))، داروهای روحی (به عنوان مثال، ریسپریدون (risperidone)، ترازودون (trazodone)).

برچسب روی تمام داروهای خود (به عنوان مثال، داروهای ضد سرفه و سرد) را بررسی کنید زیرا آن‌ها ممکن است مواد تشکیل ‌دهنده خواب‌آور و یا آنتی ‌کولینرژیک داشته باشند. از داروساز خود در مورد استفاده مطمئن از داروی پروسیکلیدین سؤال کنید.

نکاتی که قبل از مصرف پروسیکلیدین باید در نظر گرفته شود

بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی پروسیکلیدین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

• در صورتی که باردار هستید و یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
• در صورتی که هر نوع مشکل کبدی و یا کلیوی دارید.
• اگر مشکل قلبی-عروقی دارید.
• اگر شما مشکل پروستات و یا تجربه مشکل دفع ادرار دارید.
• اگر بیش از یک هفته است که دچار یبوست شده‌اید.
• اگر شما بیماری مانند گلوکوم دارید که باعث افزایش فشار در چشم شما می‌شود.
• اگر شما دچار فشارخون بالا هستید.
• اگر شما بیماری به نام میاستنی گراویس (myasthenia gravis) دارید که سبب ضعف عضلانی در شما شده است.
• اگر شما تاکنون دچار بیماری بهداشت روانی به نام سایکوز (psychosis) شده‌اید.
• اگر نسبت به دارویی آلرژی و حساسیت داشته‌اید.

اگر از سایر داروها استفاده می‌کنید. این داروها شامل تمام داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدن تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

عوارض جانبی احتمالی داروی پروسیکلیدین

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند؛ اما بسیاری از مصرف‌کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در ‌صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود.

عوارض رایج در کمتر از یک نفر از هر ده نفر:

• خشکی دهان، یبوست، تاری دید، احساس سرگیجه، مشکل دفع ادرار

عوارض کمتر شایعی که در کمتر از یک نفر از صد نفر اتفاق می‌افتد:

• احساس بیماری، ضربان قلب سریع، راش پوستی، تغییر خلق و خو، احساس بی‌قراری و نگرانی، فراموشی یا گیجی

اگر علائمی در شما پدید آمد که احساس می‌کنید به واسطه مصرف داروی پروسیکلیدین می‌باشد با پزشک خود صحبت کنید.

نحوه نگه ‌داری داروی پروسیکلیدین

• تمامی داروها را دور از دسترس کودکان نگه‌ دارید.
• دارو را در جای خنک، خشک و دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌ دارید.

یبشتر بخوانید:

همه چیز در مورد قرص سافینامید (پارکینسون)

آشنایی کامل با قرص لوودوپا

معرفی داروی کو کارل دوپا و موارد مصرف آن