آشنایی با موارد مصرف پنتوکسی فیلین

دسامبر 13, 2023

0 خواندن این مطلب 4 دقیقه زمان میبرد

همه چیز در مورد قرص پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین (Pentoxifylline) از داروهای گشادکننده عروق است که باعث بهبود جریان خون در بدن شده و کمک می‌کند که خون، اکسیژن را به بافت‌ها و دیگر اندام‌های بدن منتقل کند. در مواردی از این دارو برای درمان ناباروری در مردان استفاده می‌شود. سرگیجه، سردرد، تهوع، استفراغ، نفخ معده و اسهال برخی از عوارض مصرف این داروست.

داروی پنتوکسی فیلین یک مشتق گزانتین می باشد که در درمان بیماری های عروق محیطی کاربرد دارد اگرچه اغلب جزء گروه وازودیلاتورها طبقه بندی می شود ولی فعالیت اولیه آن کاهش ویسکوزیته خون می باشد که احتمالاً از طریق اثر بر قابلیت تغییر شکل گلبولهای قرمز و چسبندگی و تجمع پلاکتی می باشد.

پنتوکسی فیلین باعث افزایش جریان خون در بافت های ایسکمیک و بهبود اکسیژن رسانی بافتی در بیماران دچار به بیماری های عروق محیطی و بهبود اکسیژن رسانی کورتکس مغز و مایع مغزی نخاعی در اختلالات عروقی مغز می شود. پنتوکسی فیلین همچنین باعث مهار تولید سیتوکین ها و فاکتور آلفای نکروز کننده تومور( TNFالفا )می شود که این خصوصیت در مورد تعدادی از بیماری ها تحت بررسی است.

مکانیسم اثر پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین موجب بهبود جریان خون از طریق کاهش ویسکوزیته ی خون و افزایش انعطاف گلبول های قرمز می گردد.

فارماکوکینتیک پنتوکسی فیلین

داروی پنتوکسی فیلین به سهولت از مسیر گوارشی جذب می گردد ولی تحت مسیر اول متابولیسم کبدی قرار می گیرد که بعضی از متابولیت های حاصله فعال هستند. نیمه عمر پلاسمایی آن بین 4% تا 8% ساعت می یاشد که در مورد متابولیت هایش بین یک تا 6/1 ساعت متغیر می باشد. در طی 24 ساعت اکثر دوز تجویزی از طریق ادرار و عمدتاً به شکل متابولیت ها دفع می شوند و کمتر از 4% از طریق مدفوع دفع می گردد. در افراد مسن و بیماران کبدی حذف آن کم می شود. Pentoxifylline و متابولیت هایش در شیر مادرتوزیع می شوند.

مقدار و نحوه مصرف پنتوکسی فیلین

در درمان بیماری های عروق محیطی دوز معمول آن mg 400، 3 بار در روز و به صورت خوراکی از فرم دارو با آزادسازی اصلاح شده می باشد که جهت دوز نگهداری و یا در مواردی که عوارض جانبی مشکل ساز می باشند به mg400، 2 بار در روز کاهش می یابد. دوزهای تجویزی می بایست با غذا مصرف شوند تا از اختلالات گوارشی کاسته شود همچنین در بیماریهای کبدی و کلیوی نیاز به کاهش دوز پیدا می شود. آثار سودمند دارو تا 2 الی 8 هفته بعد از شروع درمان ظاهر نمی شوند.

عوارض جانبی پنتوکسی فیلین

این دارو می تواند منجر به حالت تهوع، اختلالات گوارشی، سرگیجه و سردرد شود. همچنین ممکن است گر گرفتگی، آنژین، طپش قلب، آریتمی های قلبی و واکنش های افزایش حساسیت رخ دهند. ندرتاً حوادث خونریزی به ویژه در ارتباط با وجود عوامل خطر خونریزی رخ داده است.

مصرف بیش از حد این دارو می تواند باعث ایجاد تب، ضعف، گر گرفتگی، افت فشار خون، خواب آلودگی، اضطراب و صرع شود.

تداخلات دارویی پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین می تواند اثر داروهای ضد فشار خون را تشدید کند. دوزهای بالای آن می تواند فعالیت انسولین را افزایش دهد و باعث ایجاد هیپوگلیسمی در افراد دیابتی گردد. نباید پنتوکسی فیلین را با Ketorolac تجویز نمود چرا که خطر خونریزی و افزایش زمان پروترومبین وجود دارد. همچنین در استفاده همزمان با meloxicam افزایش خطر خونریزی مشاهده شده است. این دارو همچنین می تواند باعث افزایش سطوح سرمی تئوفیلین گردد.

هشدار ها در رابطه با مصرف پنتوکسی فیلین

منع مصرف در بیمارانی با سابقه ی حساسیت به پنتوکسی فیلین یا مشتقات گزانتین ها.
منع مصرف در بیمارانی که اخیرا خونریزی مخچه و یا شبکیه داشته اند.

در بیماران زیر با احتیاط مصرف گردد:

ریسک خونریزی دارند، مشکلات کلیوی، سالمندان با اختلالات کلیوی، مشکلات کبدی.

توصیه های دارویی پنتوکسی فیلین

کلیه داروهای تزریقی باید در مراکز درمانی تزریق شود. از تزریق دارو در منزل خودداری کنید.
در صورتی که محلول تزریقی دچار کدورت یا تغییر رنگ شده بود، از تزریق دارو خودداری کنید.
آزمایشات دوره ای خون که توسط پزشک تجویز شده برای شما بسیار الزامی است.
در صورت بروز درد قفسه سینه، تغییر در ضربان قلب، گیجی زیاد، غش کردن یا تاری دید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
استفاده از قرص پنتوکسی فیلین در دوران بارداری و شیردهی، باید با نظر پزشک صورت گیرد.
در صورت داشتن هر گونه حساسیت دارویی، قبل از مصرف قرص پنتوکسی فیلین پزشک را در جریان قرار دهید.
در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را میل کنید. اما اگر تقریبا زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، طبق برنامه منظم خود عمل کنید و مقدار دارو را دو برابر نکنید.
دارو را مطابق با دستور پزشک مصرف کرده و دوز دارو را بدون مشاوره با پزشک خود، تغییر ندهید.
هیچ‌گاه این دارو را به صورت خودسرانه و بدون نسخه مصرف نکنید.
اگر با مصرف این دارو احساس بهبودی نداشتید، مصرف آن را خودسرانه قطع نکنید. برای درمان بهتر و اثر بخشی این دارو حداقل به مدت ۲ الی ۸ هفته زمان نیاز است تا اثر دارو معلوم شود .
در صورت بروز هر گونه عارضه گوارشی، به پزشک مراجعه کنید.