دسته‌بندی نشده

آشنایی با موارد مصرف قرص کورتیران

معرفی قرص کورتیران

کورتیران با نام دیگر تریامسینولون (Triamcinolone) متعلق به یک دسته دارو به نام کورتیکواستروئیدهاست. این داروها از انتشار موادی که باعث التهاب در بدن می‌شوند، پیشگیری می‌کنند.

کورتیران از انتشار موادی که باعث التهاب در بدن می‌شوند، جلوگیری می‌کنند. از این دارو به منظور درمان بیماری‌هایی مختلفی نظیر اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، آسم و آرتریت خودایمنی استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که داروهای استروئید مانند کورتیران می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و باعث شود که عفونت‌هایی را که قبلا یا اخیرا داشته‌اید، بدتر شود. بنابراین در مورد هر گونه بیماری یا عفونت که طی چند هفته گذشته داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

مکانیسم اثر کورتیران

کورتیران با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو-گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می باشند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزادشدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می کند.

کورتیران

فارماکوکینتیک کورتیران

نیمه عمر دارو حدود 3-2 ساعت می باشد. به طور عمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافتها به متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود. به دلیل وجود فلور در ساختمان تریامسنولون، متابولیسم آن آهسته می باشد. متابولیت های غیر فعال این دارو از طریق کلیه دفع می شوند.

عوارض جانبی کورتیران

  • اعصاب مرکزی: احساس سرخوشی، تشنج، سرگیجه، بی خوابی، سردرد، رفتار سایکوتیک، سودوتومور مغزی، پارستزی.
  • قلبی ـ عروقی: HF، زیادی فشار خون، ادم، آریتمی، ترومبوآمبولی، ترومبوفلبیت.
  • پوست: تأخیر در ترمیم، آکنه، بثورات پوستی.
  • بینی، گوش، چشم، حلق: آب مروارید، گلوکوم.
  • دستگاه گوارش: زخم گوارشی، تحریک، افزایش اشتها، تهوع، استفراغ، پانکراتیت.
  • متابولیک: کمی پتاسیم خون، زیادی قند خون، عدم تحمل کربوهیدرات، هیپوکلسمی.
  • عضلانی ـ اسکلتی: استئوپروز، ضعف عضله.
  • ادراری ـ تناسلی: بی نظمی قاعدگی.

سایر عوارض: نارسایی حاد آدرنال، پرمویی، نشانه‌های شبه کوشینگ، سندرم قطع مصرف دارو (تهوع، خستگی، بی اشتهایی، تنگی نفس، کمی فشار خون، کمی قند خون، درد عضلانی، درد مفصلی، تب، سرگیجه و سنکوب) با قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از درمان طولانی مدت. توقف رشد در کودکان، حساسیت به عفونت.

مصرف کورتیران در دوران بارداری و شیردهی

کورتیران در گروه c قرار دارد .برای دارو های گروه C در دوران بارداری مطالعات در حیوانات نشان داده است که دارو های گروه C روی جنین اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی در مورد انسان در دست نیست؛ با این حال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد؛ یا هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان موجود نیست.
مصرف در شیردهی: با احتیاط مصرف شود.

مسمومیت با کورتیران و درمان آن

تظاهرات بالینی: بلع یک باره، حتی با مقادیر بسیار زیاد، به ندرت موجب بروز مشکلات بالینی می‌شود. اگر دارو به مدت کمتر از سه هفته، حتی با مقادیر زیاد مصرف شود، علائم و نشانه‌های مسمومیت به ندرت بروز می‌کند با این وجود مصرف طولانی مدت این دارو موجب بروز عوارض نامطلوب فیزیولوژیک، از جمله مهار محور HPA، ظاهر کوشینگوئید، ضعف عضلانی و استئوپروز می‌شود.

اثر کورتیران بر آزمایشهای تشخیصی

کورتیران واکنش به آزمونهای پوستی را سرکوب می‌کند، موجب حصول نتایج منفی کاذب در آزمون نیتروبلو تترازولیوم برای عفونتهای باکتریایی سیستمیک می‌شود، برداشت ید 131 و غلظت ید پیوند یافته به پروتئین در آزمونهای کار تیروئید را کاهش می‌دهد، ممکن است غلظت گلوکز و کلسترول را افزایش و غلظت سرمی پتاسیم، کلسیم، تیروکسین و تری یدوتیرونین را کاهش و غلظت کلسیم و گلوکز ادرار را افزایش می‌دهد.

تریامیسونولون

تداخلات دارویی کورتیران

  • در صورت مصرف همزمان با داروهای خوراکی ضد انعقاد ممکن است به ندرت اثر این داروها را کاهش دهد.
  • گلوکوکورتیکوئیدها متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلاتها را افزایش می‌دهند.
  • این دارو سبب بروز زیادی قند خون می‌شود. در نتیجه، تنظیم مقدار مصرف انسولین یا داروهای خوراکی پایین آورنده قند خون در بیماران دیابتی که این دارو را مصرف می‌کنند، ضروری است.
  • کورتیران سبب کاهش پتاسیم خون ناشی از مصرف مدرها یا آمفوتریسین B را افزایش می‌دهد. کاهش پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیمارانی که به طور همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال مصرف می‌کنند، افزایش دهد.
  • باربیتوراتها، فنی توئین و ریفامپین ممکن است با افزایش متابولیسم کبدی کورتیکواستروئیدها موجب کاهش اثر این دارو شود.
  • کلستیرامین و ضد اسیدها با جذب سطحی کورتیکواستروئیدها و در نتیجه کاهش جذب آنها اثر کورتیران را کاهش می‌دهند.
  • مصرف همزمان با استروژنها ممکن است متابولیسم را از طریق افزایش غلظت ترانس کورتین کاهش دهد.
  • مصرف همزمان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، ممکن است خطر بروز زخم گوارشی را افزایش دهد.
  • کورتیران با آمینوگلوتتماید، آمفوتریسین B، مهار کننده های آنزیم کربنیک انیدراز، آنتی اسیدها ، عوامل ضد دیابت، انسولین، گلوکوزیدهای دیژیتالی ، دیورتیک های القاءکننده های آنزیم کبدی، میتوتان، مکمل های پتاسیم، ریتودرین، غذاها و یا داروهای حاوی سدیم، سوماترم و سوماتروپین و واکسن های حاوی ویروس های زنده توصیه نمی شود.

هشدار ها در رابطه با مصرف کورتیران

1. مقدار مصرف کورتیران بایستی دقیقاً توسط پزشک تعیین شود.
2. استفاده طولانی مدت دارو در بچه ها می تواند منجر به مهار رشد شود.
3. به دلیل وارد شدن در شیر به خصوص هنگام مصرف مقادیر زیاد، در خلال شیردهی توصیه نمی شود.
4. به دنبال مصرف این دارو ممکن است آزمون های بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-غده فوق کلیوی دچار اختلال شود.
5. میزان مصرف کورتیران در بچه ها بایستی بر اساس میلی گرم دارو به ازاء سطح بدن کودک تعیین شود.
6. مقادیر زیادتر تریامسینولون به احتمال زیاد مبوپاتی پروگزیمال ایجاد نموده و لذا از درمان های مزمن با این داروها بهتر است پرهیز گردد.

توصیه های دارویی کورتیران

1. از قطع ناگهانی مصرف کورتیران بعد از استفاده طولانی (بیش از 3 هفته) بپرهیزید.
2. در طول درمان ، مصرف سدیم بایستی محدود شده و مصرف مکمل های حاوی پتاسیم توصیه می شود.
3. معاینات چشم پزشکی در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب باید انجام گیرد.

نکاتی که در ارتباط با مصرف کورتیران باید بدانید

  • اگر به کورتیران حساسیت دارید یا اگر در هر جایی از بدن شما عفونت قارچی وجود دارد، نباید از این دارو استفاده کنید.
  • هر نوع سابقه حساسیت دارویی که داشته‌اید، به پزشک اطلاع دهید.
  • طی درمان با این دارو، از نزدیک شدن به افرادی که بیمار هستند یا عفونت دارند، پرهیز کنید.
  • کورتیران را دقیقا همانطور که توسط دکتر شما تجویز شده است، مصرف کنید.
  • اگر شما در معرض سرفه یا سرخک هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
  • قبل از مصرف این دارو، فهرست کلیه داروهای مصرف خود را در اختیار پزشک قرار دهید. ممکن است برخی از داروها با داروی کورتیران تداخل داشته باشند.
  • توصیه می‌شود برای جلوگیری از ناراحتی معده، کورتیران را با غذا مصرف کنید.
  • بهتر است طی درمان با این دارو واکسن نزنید. واکسن‌ها ممکن است در طول زمان مصرف داروهای استروئید، کارآیی نداشته باشند.
  • اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرف کنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
  • در صورتیکه در دوران بارداری یا شیردهی هستید، قبل از مصرف کورتیران به پزشک اطلاع دهید.
  • در صورتیکه سابقه ابتلا به بیماری‌هایی مثل بیماری‌های کبدی و کلیوی، دیابت، اختلالات تیروئید، سل، پوکی استخوان، گلوکوم (آب سیاه) یا آب مروارید، افسردگی، نارسایی قلب و یا فشار خون بالا را داشته‌اید، قبل از مصرف آمپول کورتیران با پزشک مشورت کنید.
  • کورتیران می‌تواند در رشد کودکان تاثیر بگذارد. در صورتیکه احساس می‌کنید روند رشد فرزندتان با اختلال مواجه شده است، درباره مصرف یا عدم مصرف دارو با پزشک صحبت کنید.
  • در صورتیکه با مصرف این دارو دچار استرس، تب یا عفونت شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه کنید.
  • مصرف این دارو را به صورت خودسرانه قطع نکنید.
  • استفاده طولانی مدت از داروی کورتیران توصیه نمی‌شود.
  • چنانچه با مصرف کورتیران دچار تنفس سخت، تورم چهره، لب‌ها، زبان یا گلو شدید مصرف را قطع و به اورژانس مراجعه کنید. این موارد نشانه حساسیت بدن شما به داروست.

divider

بیشتر بخوانید:

موارد تزریق تریامسینولون

فواید تزریق تریامسینولون در سر برای درمان ریزش مو

موارد مصرف و عوارض آمپول تریامسینولون

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا