آثار و فضیلت دادن آب به مؤمن تشنه
ثواب سیراب کردن مؤمن
آب دادن به مومن تشنه یکی از اعمالی است که در اسلام بسیار مورد تاکید قرار گرفته است. می توان گفت که آب دادن به مومن، عملی نیکو و شایسته است که آثار و فواید فراوانی در دنیا و آخرت دارد.
در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است:
«مَنْ سَقَى مُؤْمِناً عَطَشَا سَقَاهُ اللَّهُ مِنْ رَوْضَةِ الْجَنَّةِ»
«هر کس مومن تشنه ای را سیراب کند، خداوند او را از چشمه های بهشت سیراب خواهد کرد.»
در حدیثی دیگر از امام صادق (ع) آمده است:
«مَنْ سَقَى مُؤْمِناً عَطَشَا فِی دِینِهِ فَلَهُ بِکُلِّ قَطْرَةٍ مِنْ مَاءٍ جَنَّةٌ»
«هر کس مومن تشنه ای را در دینش سیراب کند، برای هر قطره آبی که به او داده است، بهشتی برای او خواهد بود.»
از این احادیث و روایات به خوبی می توان فهمید که آب دادن به مومن، عملی بسیار ارزشمند و ثواب آفرین است. این عمل نه تنها موجب نجات مومن از تشنگی و رفع نیاز او می شود، بلکه ثواب و پاداش فراوانی نیز برای دهنده آب در پی خواهد داشت.
علاوه بر ثواب اخروی، آب دادن به مومن آثار و فواید دنیوی نیز دارد. این عمل موجب استحکام روابط اجتماعی، تقویت روحیه سخاوت و ایثار در جامعه و ایجاد حس رضایت و خشنودی در دهنده آب می شود.
