قرص تولمتین چیست و چرا تجویز می شود؟

موارد مصرف و عوارض جانبی تولمتین

تولمتین (Tolmetin) برای درمان علائم روماتیسم مفصلی و آرتروز مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو همچنین در درمان روماتیسم مفصلی نوجوانان نیز کاربرد دارد.

اشکال دارویی: قرص 200 میلی گرم

نام تجاری:

• ®Tolectin
• ®Tolectin DS
• ®Modectin

مکانیسم اثر تولمتین

مکانیسم اثر این دارو مشخص نیست. به نظر می‌رسد این دارو از طریق مهار ساخت پروستاگلاندین اثر خود را اعمال می‌کند.

فارماکوکینتیک تولمتین

بعد از مصرف خورامی بخوبی جذب گردیده و پس از حدود یک ساعت حداکثر غلظت سرمی ایجاد می گردد.99% دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود. دارو در شیر ترشح و در کبد متابولیزه می‌شود. داروی غیر فعال از راه ادرار دفع می گردد. نیمه عمر این دارو 5 ساعت است.

روش و مقدار مصرف تولمتین

• تولمتین (مدکتین) در بالغین: مقدار قابل مصرف 400 میلی گرم از راه خوراکی (دو قرص تولمتین یا مدکتین 200) (سه یا چهار بار در روز) است. حداکثر دوزاژ روزانه 2 گرم است.
• تولمتین (مدکتین) در کودکان بالای 2 سال: روزانه 15 تا 30 میلی گرم بر کیلوگرم از راه خوراکی، در سه تا چهار دوز منقسم مصرف می شود.

مصرف تولمتین در شیردهی و بارداری

رده بندی بارداری: گروه C (در ماه آخر بارداری گروه D)

• معلوم نیست که آیا تولمتین برای جنین مضر باشد یا خیر٬ به دکتر خود بگویید اگر شما باردار هستید یا قصد باردار شدن را در طول درمان دارید.
• با توجه به اینکه تولمتین در طول 3 ماه آخر بارداری ممکن است باعث نقائص هنگام تولد شود٬ استفاده از آن مگر در شرایطی که پزشک تشخیص دهد توصیه نمی‌شود.
• مقادیر کم این دارو در شیر ترشح می‌شود. شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمی‌شود.

عوارض جانبی تولمتین

• اعصاب مرکزی: سردرد ، خواب آلودگی، سرگیجه.
• قلبی ـ ‌عروقی: زیادی فشار خون، نارسایی احتقانی قلب (CHF).
• پوست: خارش، بثورات پوستی، کهیر.
• چشم، گوش: وزوز گوش ، اختلالات بینایی.
• دستگاه گوارش: دیسترس اپی گاستر، تهوع، دفع نهفته خون، اسهال، یبوست، خونریزی گوارشی.
• ادراری ـ تناسلی: مسمومیت کلیوی، لکوپنی، هماچوری، عفونت مجاری ادرار، سودوپروتئینوری.
• خون: طولانی شدن زمان سیلان، لکوپنی، کم خونی همولیتیک.
• سایر عوارض: احتباس سدیم، خیز، مسمومیت کلیوی.
• توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط با علائم و نشانه‌های مسمومیت کبدی یا کلیوی، باید مصرف دارو قطع شود.

مسمومیت با تولمتین و درمان آن

تظاهرات بالینی: سرگیجه، خواب آلودگی، اغتشاش شعور، لتارژی.

درمان: واداشتن بیمار به استفراغ یا شستشوی معده (بلافاصله بعد از بلع دارو) و مصرف ذغال فعال جذب دارو را کاهش می‌دهد. اقدامات علامتی و حمایتی (حمایت تنفسی و حفظ تعادل آب و الکترولیت) باید به عمل آید. شاخصهای آزمایشگاهی و علائم حیاتی به طور دقیق پیگیری گردد. قلیایی کردن ادرار با مصرف خوراکی بیکربنات سدیم ممکن است دفع کلیوی تولمتین را افزایش دهد.

تداخلات دارویی تولمتین

• تولمتین با مهار پلاکتی می‌تواند در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد و ترومبولیتیک اثر آنها را تشدید کند.
• مصرف همزمان با داروهایی که به میزان زیاد به پروتئین پیوند می‌یابند (مانند فنی توئین، سولفونیل اوره‌ها، وارفارین) ممکن است موجب جابه جایی هر یک از داروها از محل اتصال به پروتئین و بروز عوارض جانبی آن گردد. اثر این داروها باید به طور دقیق پیگیری شود.
• مصرف همزمان با داروهای تحریک کننده گوارشی (مانند استروئیدها، آنتی‌بیوتیکها، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) ممکن است عوارض گوارشی تولمتین را تشدید کند. مصرف همزمان آنها با احتیاط همراه باشد.
• ضد اسیدها و غذا جذب دارو را به تأخیر انداخته و کاهش می‌دهند. به نظر می‌رسد داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی کلیرانس کلیوی کربنات لیتیم را کاهش داده و در نتیجه غلظت سرمی لیتیم و بروز عوارض جانبی آن را افزایش می‌دهند.
• مصرف همزمان با آسپیرین ممکن است غلظت پلاسمایی تولمتین را کاهش دهد.

اثر تولمتین بر آزمایشهای تشخیصی

تولمتین نتایج آزمون پروتئین ادرار با استفاده از اسید سولفوسالیسیلیک را به طور کاذب افزایش می‌دهد (سودوپروتئینوری). اثر فیزیولوژیک دارو ممکن است موجب افزایش زمان سیلان ، افزایش غلظت ازت اوره خون (BUN)، پتاسیم و ترانس آمیناز سرم و کاهش غلظت هموگلوبین و هماتوکریت شود.

هشدار ها در رابطه با تولمتین

این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:

بیماری التهابی یا اولسراتیو قسمت فوقانی یا تحتانی مجرای گوارش (شامل بیماری Crohn، دیورتیکولیت، زخم گوارشی، کولیت اولسراتیو) ، هموفیلی یا سایر اختلالات خونی شامل اختلال عملکرد انعقادی یا پلاکت‌ها، عیب‌کار کلیه، استوماتیت، بیماران سالخورده( به علت عوارض کلیوی و کبدی) بیمارانی که احتمال بروز خونریزی و زخم گوارش در آنها زیاد می‌باشد و زیادی پروترومبین خون.

توصیه های دارویی تولمتین

1.این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.مصرف بیش از 7 روز نیز توصیه نمی‌شود. مگر اینکه مطابق دستور پزشک باشد.
2. درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت یک یا دو قرص در روز باشد، در صورت به یاد آوردن طی یک یا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، باید مصرف شود. اگر رژیم درمانی بصورت بیش از دو قرص در روز باشد ، به محض به یادآوردن،‌ آن نوبت باید مصرف شود مگر اینکه تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر شود.
3. دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود تا تحریک گوارشی کاهش یابد.
4. مراجعه منظم به پزشک در صورت مصرف طولانی مدت، به منظور بررسی پیشرفت درمان توصیه می‌شود.
5. احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد.
6. در صورت مشاهده علائم شبیه آنفولانزا (لرز، تب یا درد عضلانی) قبل یا همزمان با بثورات جلدی ، باید به پزشک مراجعه شود.

ملاحظات اختصاصی تولمتین

علاوه بر ملاحظات مربوط به تمام داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، نکات زیر نیز باید رعایت شود:
1ـ وضعیت قلبی ـ ریوی بیمار به طور دقیق بررسی شود. تولمتین ممکن است موجب احتباس سدیم شود . علائم حیاتی ، بخصوص ضربان قلب و فشار خون، به طور دقیق پیگیری گردد.
2ـ عملکرد کلیه در طول درمان به طور دوره‌ای ارزیابی گردد. میزان مصرف و دفع مایعات و وزن بدن بیمار همه روزه اندازه گیری شود.
3ـ وجود ادم و مقدار آن پیگیری گردد.
4ـ اثر درمانی دارو معمولاً طی چند روز تا یک هفته از شروع درمان آغاز می‌شود پاسخ بیمار به دارو از طریق برطرف شدن نشانه‌ها ارزیابی شود.

نکات قابل توصیه به بیمار در حین مصرف تولمتین

1ـ اثر درمانی دارو ممکن است طی یک هفته بروز کند، ولی ممکن است 4-2 هفته هم طول بکشد.
2- از مصرف داروهای بدون نسخه (مگر با تجویز پزشک) خودداری نمایید. جوش شیرین مصرف نکنید، زیرا ممکن است اثربخشی دارو را کاهش دهد.
3ـ دارو را طبق دستور مصرف نمایید و برای بررسی پیشرفت درمان، به طور مرتب، به پزشک مراجعه کنید.
4ـ بروز هر گونه علائم ادم را به پزشک اطلاع دهید. فشار خون را به طور مرتب اندازه گیری کنید.
5ـ وزن بدن را به طور مرتب اندازه گیری کنید و هر گونه افزایش وزن (1.5 کیلوگرم یا بیشتر در طی یک هفته) را اطلاع دهید.
6ـ دستورهای ایمنی برای جلوگیری از آسیب دیدگی را رعایت کنید.
7- بیماران بالاتر از 60 سال نسبت به عوارض جانبی تولمتین حساس تر هستند.
8- به دلیل اثر تولمتین بر روی پروستاگلاندین کلیه، این دارو ممکن است موجب احتباس مایعات و بروز خیز شود. این اثر ممکن است در بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به CHF قابل ملاحظه باشد.
9- بی ضرری مصرف دارو در کودکان کوچکتر از دو سال ثابت نشده است.

توجهات پزشکی – پرستاری برای مصرف تولمتین

• مصرف قرص تولمتین (قرص مدکتین 200) همراه با غذا، جذب را به تاخیر می اندازد ولی تاثیری روی میزان جذب دارو ندارد.
• بهتر است دوز دارو در بیمارانی که اختلال عملکرد کلیه دارند، کاهش داده شود. این بیماران باید در طول درمان کاملا هیدراته باشند.
• آزمایشات بررسی عملکرد کلیوی را در فواصل منظم برای بیمار به عمل آورید.
• در صورت قلیایی شدن ادرار، دفع کلیوی تولمتین کاهش می یابد. در این موارد باید دوز دارو را افزایش داد.
• پاسخ بالینی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت اغلب بعد از یک هفته ایجاد می شود.

توجهات بیمار- خانواده در حین مصرف تولمتین

• بهتر است قرص تولمتین (قرص مدکتین 200) صبحها و شبها (قبل از خواب) مصرف شود.
• در صورتی که بیمار قادر به بلع دارو نمی باشد، می توان قرص تولمتین را خرد نمود و به صورت مخلوط با آب یا سایر مایعات تجویز نمود.
• مصرف داروی تولمتین همراه با غذا، جذب دارو را به تاخیر می اندازد.
• قرص تولمتین باید همراه با یک لیوان آب مصرف شود و 15 تا 30 دقیقه پس از مصرف دارو به حالت قائم باقی بمانید. (نخوابید)
• مصرف این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شود پس توصیه می شود تا مشخص نشدن واکنش بدن نسبت به دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند به هوشیاری، پرهیز شود.
• در صورت بروز علائمی چون راش، خارش، لرز، تب، اختلال بینایی، تیرگی مدفوع، اسهال یا سردرد مقاوم به پزشک اطلاع دهید.
• برای کاهش عوارض گوارشی قرص تولمتین (قرص مدکتین 200) می توان از آنتی اسید ها استفاده کرد.
• توصیه می شود از مصرف همزمان آسپرین، استامینوفن و سایر داروهای OTC با داروی تولمتین بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.
• توصیه می شود در طول دوره مصرف تولمتین از کشیدن سیگار یا نوشیدن الکل خودداری نمائید.

شرایط نگهداری تولمتین

دارو را در ظروف دربسته و مقاوم به نور و در درجه حرارت 15 تا 30 درجه سانتیگراد نگهداری نمائید.

بیشتر بخوانید:

۲۰ درمان خانگی مناسب برای درمان درد آرتریت روماتوئید

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چه فرقی دارد ؟

همه چیز در مورد بیماری آتریت روماتوئید(روماتیسم مفصلی)