علائم و انواع بیماری آرتریت پسوریاتیک
نشانه های بیماری آرتریت پسوریازیس
روند تشخیص بیماری آرتریت پسوریاتیک به صورتی که افراد در ابتدا مبتلا به بیماری صدف تشخیص داده و سپس بیماری آرتریت پسوریازیس در آنها تشخیص داده میشود ولی گاهی روند برعکس است و در فرد ضایعات مفاصل قبل از مشکلات پوستی آغاز میشوند.
در حدود ۳۰ درصد افرادی که به این بیماری با زمینه ارثی مبتلا میشوند، آرتریت پسوریاتیک بروز میکند که معمولاً علائم خود را در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی و به صورت یکسانی در هر دو جنس ظاهر میکند.
اگرچه بار اصلی این بیماری در این سنین است ولی پدیدار شدن این بیماری در کودکان امری نادر نیز و احتمال وقوع دارد. جدای از اینکه علائم این بیماری در اکثر حالت خفیف است ولی گاهی علائم ابتلا میتوانند شدید و بسیار درگیر کننده و برای فرد مبتلای به این بیماری عذاب آور باشند.
انواع مختلف بیماری آرتریت پسوریاتیک
بیماری آرتریت پسوریاتیک براساس شدت علائم درگیر کننده در فرد مبتلا، اینکه هر دو طرف بدن به طور مساوی تحت تأثیر قرار گرفته و کدام مفاصل در ین بیماری درگیر هستند، به طور کلی به پنج نوع مختلف تقسیم میشوند .
التهاب مفاصل به صورت التهابی نامتقارن:
در این فرم از بیماری اغلب زانو، مچ پا، مچ دست یا انگشت فرد مبتلا را تحت تأثیر خود قرار داده و در مجموع یک تا چهار مفصل مورد اشاره ملتهب میشوند.
معمولاً، علائم آرتریت در هر دو طرف بدن فرد به طور مساوی (یعنی بیماری متقارن نیست) بروز نمیکند.
پسوریاتیک متقارن:
در این نوع بیماری بیشتر مفاصل بدن فرد مبتلا مفاصل چندگانه ملتهب و این بیماری هر دو طرف بدن فرد مبتلا را به صورتی یکسان تحت تأثیر قرار میدهد.
ناخنها اغلب دارای حفره و شیار هستند. این عارضه میتواند علایمی شبیه بیماری آرتریت روماتوئید داشته و گاها با آن اشتباه شود.
بیماری آرتریت پسوریاتیک اسپوندیلیت:
این فرم از بیماری معمولاً یک یا دو مفصل ساکرولیاک (مفاصل که در ستون فقرات و لگن و قسمت پایین کمر وجود دارند) و بعضی اوقات دیگر مفاصل ستون فقرات را درگیر و ملتهب میکند.
نتیجه این امر برای فرد بیمار، سفتی و درد صبحگاهی در ناحیه پشت است. درگیر شدن یک انگشت به صورت جداگانه: این بیماری اغلب شامل تنها یک انگشت و همچنین نواحی نزدیک ناخن را درگیر میکند. جدا از مورد یاد شده در این بیماری ممکن است یک و یا چند مفصل ملتهب و دچار درد شوند.
آرتریت موتیلان ( Arthritis mutilans ) :
این فرم از بیماری جدیترین و ابتداییترین نوع آرتریت پسوریازیک است. در این شکل از بیماری، انگشتان به دلیل تخریب مفاصل و استخوانهای اطراف آن، کوتاه میشوند.
نکته: با اینکه معمولاً علائم هر نوع از بیماری قابل تفکیک و مشخص است ولی ممکن است افرادی ترکیبی از علائم این بیماریها را بروز دهند و یا به بیش از یک نوع از این بیماری مبتلا باشند. پسوریازیس میتواند قبل یا بعد از آرتریت ایجاد شود، اما معمولاً در حدود ۷۵٪ موارد در ابتدا پسوریازیس ایجاد میشود.
قبل از تشخیص آرتریت، فرد ممکن است دچار سفتی و درد صبحگاهی در ناحیه پشت خود باشد. افرادی که مبتلا به فرمی از پسوریازیس که هستند که ناخن هارا به خصوص به صورت علائمی مثل ایجاد حفره در ناخن درگیر میکند، احتمال بیشتری ایجاد ابتلای به علائم آرتریت نسبت به افرادی که این مشکل را ندارند (تا ۵۰٪ افراد مبتلا به پسوریازیس با درگیری ناخن) بیشتر است.
اگرچه اظهار میشود که عامل ابتلای به بیماری آرترویت پسوریازیک ناشناخته است ولی شواهدی در این میان مبنی بر اینکه عفونت یا تروما میتواند نقش مهمی در پیشرفت سیر بیماری داشته باشند، وجود دارد. به عنوان مثال، در افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها آلوده به عفونت ویروس اچ آی وی (HIV) است، به علت ضعف مفرط سیستم ایمنی این بیماری میتواند عود کند و فرد را به صورت گستردهای درگیر کند.
بررسیها نشان میدهد که تا ۴۰٪ افراد مبتلا به بیماری آرتریت پسوریاتیک دارای سابقه خانوادگی ابتلای به بیماریهای پوستی یا مفاصل هستند. همچنین به نظر میرسد برخی ازژنها دربروز و ابتلا به انواع خاصی از آرتریت پسوریازیک نقش دارند. به عنوان مثال، ژن HLA-B۲۷ با اسپوندیلیت پسوریازیس در ارتباط است. پس در مجموع میتوان گفت که عامل وراثت نقش مهمی در ابتلای به این بیماری دارد.
علائم بیماری آرتریت پسوریاتیک
علائم این بیماری شامل موارد زیر است:
- بثورات پوستی به رنگ صورتی یا قرمز کمرنگ و راشهای پوستی که به شکل فلس به خصوص در پشت بازوها، جلو پاها و پوست سر نمایان هستند،
- التهاب مفاصل، به ویژه در انگشتان دست، پا یا ستون فقرات،
- سختی صبحگاهی (بخصوص در ناحیه پشت و کمر)،
- درد در ناحیه پایین کمر.
بیماری آرتریت پسوریاتیک میتواند بر عملکرد سایر قسمتهای بدن تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، در افرادی که به این بیماری مبتلا هستند عوارضی مانند خستگی و کم خونی غالباً، شیوع دارد.
اغلب، آرتریت همراه با التهاب تاندونها در نقاطی است که تاندونها به استخوانها متصل میشوند، مانند پاشنه (پا) یا انگشتان.