5 دکلمه ولادت حضرت فاطمه (س)

دکلمه ولادت حضرت فاطمه (س)

به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت حضرت زهرا (س)، در این مقاله از مجله اینترنتی دلگرم مجموعه ای از دکلمه های ولادت حضرت زهرا (س) را برای شما عزیزان آورده ایم. تا انتها با ما همراه باشید.

دکلمه تولد حضرت فاطمه (س)

نام او نامی الهی ریشه‌اش فاطر بود

در وجود فاطمه نوار حقّ ظاهر بود

او بود شأن نزول آیه‌های کوثر

فخر دارد بر وجودش ذات حی داور

آمده آن دختری که مادر بابا شود

دختری را شاخص وهم اسوه زن‌ها شود

آنکه گردد همسر و همراه حیدر آمد

آنکه عالم می‌شود از او خوشبو آمد

میلاد حضرت فاطمه (س) مبارک باد

دکلمه ولادت حضرت زهرا (س)

میلادش تولد بهاراست ؛ تولد آب است و تولد هر چه پاکی و زلالی .

میلادش از هر سو رحمت است. از آن جهت که ادامه ی راه انبیاست.

فاطمه ( س) امتداد راه انبیاست. اگر او نبود، طریق انبیا ابتر می ماند و این سلسله ی پیوسته به بن بست می رسید.

فاطمه ، فاطمه نامیده شد؛ چون از هر زشتی و پلیدی بری بود و ناپاکی در او راه نداشت؛ هر چه بود، عصمت بود و عفاف و پاکی .

فاطمه آن گونه بود که هر گاه پیامبر (ص) او را می دید ، تسکین می یافت و او همیشه با یک سبد شکوفه ی لبخند به استقبال پدر می رفت.

فاطمه در خانه ی همسر نیز چنین بود؛ آن سان که علی و فاطمه شایسته ترین زوج جهان بودند.

خانه گلی فاطمه پناهگاه مسکینان و فقیران بود. هر حاجتمندی که از همه جا ناامید می شد، رو به خانه فاطمه می آورد و با دست پر باز می گشت.

صفات فاطمه (س) آن چنان آسمانی است که خداوند در قرآن او را که همراه با همسر و فرزندانش سه شب متوالی غذای افطار خود را به فقرا می بخشند، این گونه می ستاید: و یُطعِمونَ الطعامَ عَلی حُِبّهِ مِسکیناً و یَتیماً و اسیراً ( سوره دهر ، آیه 8 )

فاطمه صفات و خصلت هایی را که از پدر به ارث برده است ، همان گونه نیز به ارث می گذارد؛ و چنین است که فرزندان او بهترین انسان های روی زمین هستند.

و از این روست که خداوند بر پیامبر (ص) به سبب اعطای فاطمه ( س) منت می نهد و او را به شکر گزاری فرا می خواند و می فرماید : ” انا اَعطیناکَ الکَوثر فَصَّل لِربِّک وَانحر اِن شانِئکَ هُوالَابتَر . ( سوره کوثر)

میلاد گل سر سبد آفرینش ، حضرت فاطمه (س) بر همه عاشقان خاندان عصمت و طهارت ، مبارک باد.

دکلمه برای ولادت حضرت فاطمه (س)

بر دو عالم مژده بادا بهرِ قرآن کوثر آمد

بر پیمبر از خداوند بهرِ یاری دختر آمد

بر نبی بادا مبارک

مادرِ پیغمبر آمد

گشته روشن چشم حیدر

چون که او را یاور آمد

حضرت زهرا خوش آمد

بارِ دیگر رحمتِ حق سوی عالم جلوه گر شد

در قلوب فاطمیون عشق زهرا شعله ور شد

چون پیمبر فخر عالم

نخلِ عمرش پر ثمر شد

آسمانِ نه فلک هم

غرق نورِ این گوهر شد

حضرت زهرا خوش آمد

آسمانِ شهرِ مکه شامِ تیرگی سر آمد

حامیِ دین، عشقِ حیدر، به ولایت یاور آمد

صبح صادق رخ عیان کرد

شمس پاکی‌ها بر آمد

غرق شادی قلبِ احمد

چون نبی را مادر آمد

حضرت زهرا خوش آمد

دکلمه ولادت حضرت فاطمه (س) برای مدرسه

فاطمه آیینه ی حیدر نماست

فاش بگو: فاطمه شیر خداست

چیست در آینده حیرت فزا ؟

یک دل طوفانی غیرت فزا

آینه در آینه تکثیر شد

آینه خندید جهانگیر شد

فاطمه خود کیست؟ نمود علی!

کیست علی؟ فاطمه منجلی !

فاطمه ای مذهب و آیین من !

آیینه روشنی دین من

فاطمه ای مادر آزادگی

وی تو صمیمانه ترین سادگی

فاطمه ای نقش نگین خدا

آب حیات دل و دین خدا

خلق ز وجدت به وجود آمدت است

بر در مجدت به سجود آمد است

دکلمه روز مادر

جمادى غرق شادى بود آنشب

بشارت را منادى بود آنشب

خدا را شهر مکه ، شهر قرآن

به تایید قضا شد نور باران

حرم سر تا قدم شور و شعف بود

شکوه راز خلقت را هدف بود

منا و مروه اذینى دگر داشت

خم گیسوى شب چینى دگر داشت

کمان رکن را تیرى دگر بود

صفا را سعى و تکبیرى دگر بود

مقام از بى مقامى داد مى زد

شرر بر کاخ استبداد مى زد

شفق ، شعر طلوع فجر مى خواند

حدیث ایه هاى قدر میخواند

فلق معراج شب را ساز مى کرد

گره از کار رجعت باز میکرد

سحر سوداگر شور و طرب بود

طرب چشم انتظار مرگ شب بود

قمر گیسوى خود را تاب میداد

قضا لوح قدر را اب میداد

سپیده اخم خود را باز میکرد

افق را سینه چاک ناز مى کرد

موذن دم بدم تکبیر میگفت

به ما از ایه تطهیر میگفت

غلم بر قاف شب کوبید خورشید

مى از جام فلق نوشید خورشید

زمین ابستن نص علق بود

زمان ائینه دار لطف حق بود

وجود واجب استاد هستى

تجلى کرد در ابعاد هستى

خدیجه تا زهستى نیست گردید

ز هستى نمره او بیست گردید

به روز بیست از ماه جمادى

ندا برخاست از ناى منادى

خدیجه ثروت خود را فدا کرد

فنا شد و ز فناکسب بقا کرد

ز کارش موشکافى کرد خالق

گذشتش را تلافى کرد خالق

در رحمت به رویش نیز واکرد

به او زهراى اطهر را عطا کرد

طریقت را دلیل راه آمد

حقیقت را تجلیگاه آمد

شریعت صورت و معناست زهرا

حقیقت قطره و دریاست زهرا

چه زهرائى که هستى هست . مستش

کلید هستى عالم بدستش

چه زهرائى ، على را پاک همسر

که مادر هست بر شبیر و شبر

پدر او را نه ختم مرسلین است

که او بر خاتم خاتم نگین است

خدا را شاهکار خلقت آمد

که بر اسرار هستى علت آمد

شکوفا شد به امر وحى سرمد

گل بى خار گلزار محمد

به مدح او قلم درمانده گردد

به وصفش واژه ها شرمنده گردد

ورا ذرات عالم مى شناسند

زادم تا به خاتم مى شناسند

نه تنها دم زند ادم ز وصفش

زند دم خالق اعظم ز وصفش

شکوه رمز یا زهراست زهرا

قرار نوح در دریاست زهرا

به زهرا تا توسل کرد آتش

به ابراهیم حق شد سرد آتش

چه نامش برد موسى ، موسوى شد

کلیم حق ز فیض معنوى شد

مسیحازد چو بر دامان او دست

گسست از فرش دل ، در عرش بنشست

بلى صدیقه کبرى است زهرا

قرار کل ما فیهاست ، زهرا

شفاعت در جزا پابست زهراست

نجات ما همه در دست زهراست