گرانش (نظریه نسبت عام) به زبان آدمیزاد

نسبیت عام یا همان نظریه‌ی گرانش یکی از قدرتمندترین نظریات علمی جهان است. شاهکاری که حدودا 100 سال از عمرش می‌گذرد. نسبیت عام انیشتین در اوایل تولد، چیزی بیش از یک نظریه جدید در مورد مکان و زمان نبود اما به مرور زمان به ساخت تئوری‌ای در مورد فضا-زمان منجر شد. اما این تازه اول کار بود و آلبرت جوان که از نیروی گرانش مرموز اسحاق نیوتن چندان راضی نبود با دیدگاه متحول‌کننده پا به گرانش گذاشت و جرم را به عنوان عاملی برای انحنای فضا-زمان معرفی کرد!

اما نسبیت عام دقیقا چیست؟

به طور کلی اشیا به شکل طبیعی علاقه‌مند به حرکت در ساده‌ترین مسیر در فضا-زمان هستند. اما از آنجایی که هر جسم دارای جرم فضا-زمان را خم می‌کند، این اشیا به سمت پرجرم‌ترین اجرام تمایل پیدا می‌کنند. بنابراین آن چیزی که شما به عنوان جاذبه می‌شناسید و باعث می‌شود پاهای شما روی زمین بماند، حاصل همین فضا و زمان خمیده است. اگرچه ممکن است صحبت در مورد خمش فضا – زمان بیش از حد علمی تخیلی به نظر برسد اما باید بدانید که چنین تفکری درست نیست و ما می‌توانیم خمش نور ستارگان را هنگام عبور از فضای تاب‌دار در اطراف خورشید اندازه‌گیری کنیم.

یک مثال از نسبیت عام

اما در مورد نگاه نظریه‌ی نسبیت عام به زمان هم حرف‌های جالبی وجود دارد، درواقع زمان خمش پیدا کرده از این هم عجیب‌تر است. برای درک این مطلب در نظر داشته باشید که اگر یک ساعت بسیار بسیار دقیق را به بالای ساختمانی بسیار بلند ببرید، خواهید دید که سرعت حرکت آن کمی سریع‌تر از ساعت‌هایی است که بر روی زمین در حال کار هستند! دلیل این مساله در این است که با دور شدن از مرکز سیاره، فضا -زمان خمش کمتری پیدا می‌کند!

نسبیت عام و انبساط جهان

شگفت‌انگیزتر از همه اینکه نظریه نسبیت عام انیشتین در مورد آغاز جهان هم حرف هایی برای گفتن دارد و همه چیز را به یک منشا متراکم و بسیار داغ در 13.8 میلیارد سال پیش نسبت می‌دهد که در حال گسترش است. اما نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که دانشمندان هم‌اکنون می‌دانند که جهان سریع‌تر از آنچه نظریه آلبرت پیش بینی کرده بود در حال انبساط است.

البته به منظور پایبندی به ایده‌ها و ساختاری که انیشتین ارائه کرده است، فیزیکدانان مجبور به معرفی چیزی به نام انرژی تاریک برای توضیح انبساط سریع‌تر جهان شده‌اند. همچنین با فرض شکل عجیبی از ماده به نام ماده تاریک، که هنوز ماهیت آن برای ما چندان واضح نیست توانستند 95 درصد جهان را توجیح کنند. بنابراین این دو ناشناخته تا به امروز روی میز فیزیکدانان هستند، تا با آزمایش‌های متنوع و الیته بسیار پیچیده‌ای که برای آن‌ها وجود دارد، بتوانند حقانیت نظریه‌ی انیشتین را بار دیگر تایید کنند.