همه چیز در مورد قرص رانیفلکس و عوارض مصرف آن

معرفی قرص رانیفلکس

رانیفلکس یکی از قرص های گوارشی است که کاربرد اصلی آن مهار کننده اسید و زخم معده می باشد. قرص رانیفلکس نوع دیگری از قرص رانیتیدین است.

قرص رانیفلکس یکی از داروهایی است برای تنظیم سیستم گوارشی و همچنین اسید معده و در واقع تا حد زیادی همان کاری را انجام می دهد که قرص رانیتیدین معروف ترین داروی تنظیم اسید معده انجام می دهد.

موارد مصرف رانیفلکس

قرص‌های رانیفلکس موارد استفاده‌ی مختلفی دارند. این موارد عبارت‌اند از:

• زخم‌های معده و روده؛
• رفلاکس معده (ترش کردن)؛
• ازوفاژیت (التهاب مری) فرسایشی؛
• بیماری‌هایی که در آن معده‌تان بیش‌ازحد اسید ترشح می‌کند مانند نشانگان زولینگر-الیسون.

ممکن است مصرف رانیفلکس بخشی از برنامه‌‌ی درمانی‌ موردنظر پزشک باشد. بنابراین در این شرایط برای بهبودی باید رانیفلکس را همراه با داروهای دیگری مصرف بکنید.

معمولا استفاده‌ کوتاه‌مدت از رانیفلکس برای درمان بازگشت اسید به مری توصیه می‌شود. استفاده از رانیفلکس برای درمان سایر مشکلات معمولا نیازمند مصرف درازمدت آن است. ممکن است برای درمان سایر بیماری‌ها مجبور شوید برای هفته‌ها یا ماه‌ها رانیفلکس مصرف کنید.

مکانیسم اثر رانیفلکس

رانیفلکس دارویی است که با مهار گیرنده‌های H۲ هیستامین نوع دو سلول‌های جانبی ترشح اسید معده را کم می‌کند و به درمان ناراحتی‌های ناشی از افزایش اسید معده کمک می‌کند.

موارد و مقدار مصرف قرص رانیفلکس

بزرگسالان:

در درمان قرحه خوش‌خیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سوءهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز صبح و شب یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸-۴ هفته مصرف می‌شود.در درمان نشانگان زولینگر-الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day۶ در مقادیر منقسم مصرف می‌شود.

کودکان:

در درمان قرحه گوارشی mg/day۴-۲ دوبار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف می‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است.
مقدار مصرفی برای افراد مسن (بالای ۶۵ سال)

ممکن است افراد مسن دچار نارسایی‌های کلیوی باشند. این امر موجب می‌شود بدن‌ دارو را آهسته‌تر جذب کند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت‌ طولانی‌تری در بدن‌ باقی می‌ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. در این موارد شاید پزشک از مقادیر کمتر دارو یا برنامه‌ی درمانی متفاوتی استفاده بکند. این امر مانع از تجمع بیش‌ازحد دارو در بدن‌ خواهد شد.

توجه: دُز رانیتیدین برای افراد مسنی که به بیماری‌های زخم معده، رفلاکس معده، ازوفاژیت فرسایشی، و ترشح بیش‌ازحد اسید معده مبتلا هستند نیز طبق آنچه در بالا گفته شد تجویز می‌شود.

مصرف رانیفلکس در بارداری و شیردهی

زنان باردار: براساس مطالعاتی که بر روی جانوران صورت گرفت این دارو خطری برای بارداری ندارد. اما مطالعات جانوری همیشه نمی‌تواند در مورد انسان‌ها صادق باشد. مطالعات کافی برای نشان‌دادن سلامت یا خطرناک‌بودن این دارو برای بارداری انسان صورت نگرفته است. مصرف آن برای زنان باردار تنها در صورتی توصیه می‌شود که نیاز ضروری به رانیفلکس وجود داشته باشد. بنابراین درصورتی که در دوره‌ی مصرف دارو هستید و باردار شُدید، با پزشک مشورت بکنید.

زنان شیرده: باید قبل از مصرف رانیفلکس با پزشک مشورت بکنید. ممکن است رانیفلکس از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل و موجب بروز عوارض جانبی در نوزاد بشود. باید با پزشک مشورت بکنید تا متوجه بشوید مصرف این دارو باتوجه به عوارض احتمالی، الزامی است یا خیر.

عوارض جانبی قرص رانیفلکس

قرص رانیفلکس قرصی است که همه کسانی‌ که مشکل معده دارند آن را می شناسند. اما متاسفانه برخی افراد مثل نقل و نبات آن را می‌خورند و نمی‌دانند چه عوارض وحشتناکی دارد. از جمله عوارض قرص رانیفلکس می‌توان به:

• درد قفسه سینه
• تب
• گلو درد
• احساس کوتاه شدن تنفس
• سرفه با خلط سبز یا زرد
• سریع کبود شدن یا خونریزی کردن
• احساس ضعف غیر عادی
• کند یا تند شدن سرعت ضربان قلب
• مشکلات بینایی
• سرخی و تاول پوستی
• کاهش اشتها
• زردی پوست و چشم
• کاهش توانایی جنسی.
• خستگی ، خواب آلودگی
• برادیکاردی
• کمی فشار خون
• CHF
• بیماری عروق محیطی
• بثورات پوستی
• تهوع ، استفراغ ، اسهال
• کدر شدن ادرار و مدفوع اشاره کرد. در صورت بروز علائم نارسایی قلبی، باید مصرف دارو قطع شود.

تداخلات دارویی رانیفلکس

برخی داروها با قرص رانیفلکس تداخل دارند و ازاین رو خودسرانه مصرف رانیفلکس را حتی به شکل تک دوز نباید انجام دهید. شایع ترین نمونه‌ها کتوکونازول، داروهای ضددیابتی خوراکی، نیفیدیپین و فنی توئین است. جذب این دارو در حضور آنتی‌اسیدها کاهش می‌یابد. با وجود آنکه رانیفلکس در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف‌کننده‌تر آنزیم‌های کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد.

داروهایی که نباید همراه با رانیفلکس مصرف بشوند

• دلاویردین: دلاویردین را همراه با رانیفلکس مصرف نکنید. این کار می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی به‌دنبال داشته باشد. رانیفلکس از سطح دلاویردین در بدن‌ می‌کاهد. این امر مانع از اثرگذاری مناسب دلاویردین در بدن می‌شود.
• پروکائین‌آمید: مصرف مقادیر بالای رانیفلکس همراه با داروی پروکائین‌آمید می‌تواند موجب بروز عوارضی از این دارو بشود.
• وارفارین: مصرف رانیفلکس همراه با وارفارین می‌تواند خطر خون‌ریزی یا تشکیل لخته‌های خونی را افزایش بدهد. اگر این داروها را هم‌زمان مصرف می‌کنید، باید پزشک‌ به‌دقت شما را تحت‌نظر داشته باشد.
• میدازولام و تریازولام: مصرف رانیفلکس همراه با این داروها می‌تواند برای مدت زمان نسبتا طولانی موجب افزایش شدید خواب آلودگی بشود.
• گلی‌پیزید: مصرف هم‌زمان رانیفلکس و گلی‌پیزید می‌تواند موجب کاهش قند خون‌ بشود. بنابراین با افزودن رانیفلکس به برنامه‌ی درمانی‌تان، باید بیش‌ازپیش حواس‌تان به قند خون‌تان باشد.

داروهایی که مصرف رانیفلکس تأثیرشان را کاهش می‌دهد

وقتی داروهای خاصی با رانیفلکس مصرف شوند، ممکن است به‌خوبی در بدن عمل نکنند. دلیلش این است که رانیفلکس باعث کاهش میزان آنها در بدن می‌شود. نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:

• آتازاناویر: اگر مجبور هستید این دو دارو را هم‌زمان مصرف کنید، پزشک به شما خواهد گفت که با چند ساعت فاصله این دو دارو را مصرف کنید.
• جفی‌تینیب: اگر داروهای رانیفلکس و جفی‌تینیب را هم‌زمان با داروی ضداسید بیکربنات سدیم مصرف می‌کنید، ممکن است جفی‌تینیب به‌خوبی اثر نکند. بنابراین برای مصرف هم‌زمان این دو با پزشک مشورت بکنید.

هشدار مصرف رانیفلکس

افرادی که مشکل کلیه دارند: اگر مشکل کلیوی یا سابقه‌ی بیماری‌های کلیه دارید، شاید نتوانید به‌خوبی این دارو را از بدن‌تان دفع کنید. این امر می‌تواند مقدار رانیفلکس را در بدن‌تان افزایش بدهد و خطر بروز عوارض جانبی آن را بالا ببرد.

افرادی که مشکل کبد دارند: اگر مشکل کبد یا سابقه‌ی بیماری‌های کبد دارید، شاید بدن‌تان نتواند به‌خوبی رانیفلکس را جذب و میزان اضافی آن را دفع بکند. این امر می‌تواند هم مقدار رانیفلکس موجود در بدن‌تان و هم خطر بروز عوارض جانبی آن را افزایش بدهد.

افرادی که پورفیری حاد دارند (یک اختلال خونی ارثی): اگر سابقه‌ی حملات پورفیری حاد را دارید، نباید از رانیفلکس استفاده کنید. زیرا رانیفلکس می‌تواند موجب بروز مجدد این حملات بشود.

مبتلایان به سرطان معده: این دارو از میزان اسید معده‌تان می‌کاهد. این امر می‌تواند علائم مشکلات گوارشی را بهبود بدهد. اما اگر علائم‌تان ناشی از یک تومور سرطانی باشد، رانیفلکس نمی‌تواند به درمان سرطان کمکی بکند.

توصیه های دارویی رانیفلکس

1. کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می‌شود.
2. در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد.
3. در صورت کهیر پوستی مصرف کردن رانیفلکس را قطع کنید و پزشک را مطلع کنید.
4. بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می‌دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.
5. در سیروز کبدی و ناراحتی‌های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
6. مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی‌شود.

شیوه نگهداری رانیفلکس

• رانیفلکس را در دمای اتاق و دمایی بین ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌گراد نگهداری کنید؛
• رانیفلکس را درمعرض نور قرار ندهید؛
• رانیفلکس را در مکان‌های مرطوب و نمناک مانند حمام نگهداری نکنید.

بیشتر بخوانید:

موارد مصرف قرص رانیتیدین و عوارض جانبی این دارو

علت درد معده چیست؟

معرفی دایمتیکون،مورد استفاده،عوارض،موارد منع مصرف

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم